حاشیه های جام جهانی؛ روز ششم |جام شگفتی ها و گمانه هایی که رنگ واقعیت می گیرند

ورزشگاه احمد بن علی، کمی با مرکز شهر فاصله دارد و برای رسیدن به آوردگاه تیم های ملی فوتبال ایران و ولز با مترو چهل دقیقه ای در راه بودیم. واگن های مترو مملو از هواداران ایران بود که خیلی ها شان، اختصاصی خودشان را برای این بازی به قطر رسانده بودند.

هواداران پر شور تیم ایران فرصت سفر با مترو برای رسیدن به ورزشگاه را هم از دست نداند و هر گروه با شیوه و سبک خود تیم ملی را تشویق می کردند و به قول فوتبالی ها مرکزی می خواندند. 

گروهی از ولزی ها هم در مترو بودند ولی جمعیتشان، خیلی کمتر از تماشاگران ایران بود. از مترو که پیاده شدیم اولین موضوعی که جلب توجه کرد حرکت انبوه ایرانی ها به سمت ورزشگاه بود. جالب این است که هیچ نشانه ای از تأثر، بابت باخت غیر قابل باور در مقابل انگلیس در چهره های جمعیت انبوه ایرانی که به سوی ورزشگاه سرازیر بود دیده نمی شد و همه با شور و حرارتی دیدنی فقط ایران، ایران می گفتند و شاد بودند. 

برخورد پلیس با پرچم های انحرافی

برخلاف دفعه پیش این بار کسانی که شعارهای سیاسی و پرچم های سلطنت طلب ها را در دست داشتند خیلی کمتر بودند. طبق قوانین فیفا ورود هرگونه پرچم به غیر از پرچم اعضای رسمی فیفا به ورزشگاه ها ممنوع است. 

بر اساس قانون فیفا هیچ گونه نماد و نشان سیاسی و مذهبی خاص نباید وارد ورزشگاه ها شود. لباس و نیم تنه یا عرق گیر بازیکنان قبل از بازی در تمام جهان چک می شود تا نوشته، شعار، علامت سیاسی، مذهبی و نژادپرستی روی آن نوشته نشده باشد. 

بیشتر بخوانید؛ 

حاشیه های جام جهانی ؛ روز اول | قطری ها سر اصول خود ماندند

حاشیه های جام جهانی؛ روز دوم | ماجرای شعار های استادیوم خلیفه

حاشیه های جام جهانی؛ روز سوم | جوان عربستانی گفت: «ایرانی گو تو هوم»!

در صورت ورود وسائل ممنوع از سوی تماشاگران فقط تیم امنیتی فیفا اجازه برخورد دارد. این ها قوانینی است که مثل هر جای دنیا در قطر هم در حال اجراست. به غیر از مخالفان ایران، همجنس گراها هم از این قوانین شاکی هستند و نسبت به جلوگیری پلیس از انتقال نمادهایشان به ورزشگاه شاکی هستند.

مأمورین حاضر در ورودی ورزشگاه در این بازی هم از ورود پرچم ها و نمادهایی غیر از پرچم ایران و ولز جلوگیری می کردند. آنها با دقت همه چیز را چک می کردند. با وجود کنترل های دقیق انجام شده اما باز هم چند نفری که پیراهن هایی با شعار پوشیدند وارد ورزشگاه شدند و چند عکس گرفتند که پلیس ورزشگاه بلافاصله با آنها برخورد کرد.

اگرچه تعداد این افراد متخلف به تعداد انگشتان دست هم نمی رسید ولی به کار رسانه های انگلیسی ضد ایران آمدند و به عنوان خبر اصلی مطرح شدند. 

ایرانیان خارج از ورزشگاه هم خودشان نسبت به این افراد حساس بودند و در چند مورد محدود با آنان برخورد کردند به غیر از این، تماشاچیان ایران نسبت به فعالیت خبرنگار اینترنشنال و یک شبکه رژیم صهیونیستی نیز که قصد داشتند در خارج از ورزشگاه،گزارش های جهت دار تهیه کنند اعتراض کردند.در مجموع تعداد رخدادهایی از این دست  این خیلی کم بود و بیشتر تماشاگران خارج از ورزشگاه در حال ابراز شادی بودند تا اینکه به حواشی بپردازند. 

بازی برگشت

با توجه به بازی قبلی تیم ایران و باخت سنگین در مقابل انگلیس، مردم، امید چندانی به برگشت و پیروزی نداشتند ولی از همان لحظات اول بازی و پس از آن که تیم ایران، جنگنده و هجومی شروع کرد،تماشاگران هم به وجد آمدند. دو ضربه به تیرک و یک گل آفساید اشتیاق تماشاگران را برای تشویق تیم ملی و مطالبه گل مضاعف کرد و فریادهای ایران ایران آنها لحظه ای قطع نمی شد. 

بیشتر بخوانید؛

حاشیه های جام جهانی؛ روز چهارم| از تشویق‌ ایرانیان تا مجادله خبرنگار رژیم صهیونیستی با یک فلسطینی

حاشیه های جام جهانی؛ روز پنجم| ماجرای تشویق شبانه‌ تیم ملی و پرچم دیدنی خوزستانی‌ ها​

حاشیه های جام جهانی؛ روز هفتم| جدال کارلوس و یورگن و نمایشگاهی که نماد فرصت سوزی بود

برخلاف بازی قبل که جمع های خیلی کوچک به تناوب شعارهای دیگری می دادند این بار تماشاگران یک دست تیم ملی را تشویق می کردند. این بار بیشتر تماشاگران به دلیل هیجان زیاد بخش زیادی از بازی را ایستاده تماشا کردند. بدون اغراق باید گفت که شور و هیجان جمعیت طی زمان نود دقیقه ای رسمی بازی هر دقیقه بیشتر اوج می گرفت. این روند همچنان ادامه پیدا کرد  تا بالاخره در وقت های اضافه ایران به گل رسید. آن هم دو گل. گل هایی که شاید دیر وقت به ثمر رسید ولی طعم پیروزی را خیلی شیرین تر کرد.

در ابتدای بازی و پس از آن که بر خلاف بازی قبل، بازیکنان، سرود ملی را با جمعیت زمزمه کردند بسیاری از تماشاگران ایرانی گریستند. پخش تصویر مردی میان سال که در میان تماشاگران ایرانی بشدت گریه می کرد احساسی توامان از شادی و غم را به میلیون ها ایرانی عاشق وطن منتقل کرد. پس از پایان بازی ،جمعیت ایرانیان حاضر در ورزشگاه دقایق زیادی در سکوهای به شادی و تشویق مستمر تیم ادامه دادند و در ادامه آن نیز بیش از ۲ ساعت در اطراف استادیوم بن علی به جشن و پایکوبی مشغول بودند.

اگرچه گفتن آن سخت است اما پیش از بازی تقریبا هیچ کس فکر نمی کرد که نتیجه مسابقه بتواند چون بمب شادی و روحیه در میان همه ایرانیان منفجر شود.

شادی در ایران

در ایران هم اگرچه همه امیدوار بودند اما نتیجه بازی کاملاً شوک آور بود.گویی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر عرصه خلق شگفتی های مستمر است. با تماشای تلویزیون ایران و مراجعه به شبکه های اجتماعی متوجه شدیم که بعد از پیروزی در اکثر شهرهای بزرگ و کوچک کشورمان مردم به خیابان آمدند و به شادی پرداختند. شادی که حتی پلیس را هم به وسط میدان آورد. 

پلیسی که در دو ماه گذشته تصویر خشنی از آن در رسانه ها نشان داده شده، دیروز همدل و همراه در کنار مردم به شادی و پایکوبی پرداخت. هر چند بعضی از رسانه ها در نشان دادن این تصویر هم سعی کردند اغراق کنند و بگویند که مردم برای شادی به خیابان نیامدند. رسانه های اسرائیلی و سعودی در این زمینه میدان دار بودند و خیلی رسمی گفتند که از این پیروزی خوشحال نیستند. از برخی افراد معدود که بگذریم مگر می شود ایرانی بود و از این موفقیت ارزنده خوشحال نشد؟!

این بازی آغاز یک شادی ملی بعد از دو ماه پر تنش در کشور بود. بی شک این شادی می تواند بعد از بازی ایران و آمریکا تکمیل و تمدید شود.

بر خلاف ساعت های پس از شکست تیم ایران در برابر انگلیس،اکنون همه به در انتظار لحظاتی هستند که تیم ملی ایران با کسب نتیجه لازم یک رخداد تاریخی را رقم بزنند و به مرحله بعدی جام جهانی صعود کنند.

نتیجه بازی انگلیس و آمریکا اشتیاق به صعود را برای ایرانیان مضاعف کرد.

نمی دانم چرا در پایان نگارش این گزارش به صورت ناخود آگاه واکنش مادر بزرگوار شهیدان خالقی پور پس از اعلام خبر  پیروزی تیم ملی ایران در برابر ولز در ذهنم نقش بست.

مادر صبور و مقاوم سه شهید دفاع مقدس که مادر همه ما ایرانیان است و بازیکنان تیم ملی را از زیر قرآن رد کرد و برای پیروزی آنها دعا نمود امروز گفت: «منتظر پیروزی پرگل فرزندانم در مسابقه با آمریکا هستم.»