کاپیتانی که از نظرها پنهان ماند / قهرمان پرواز شماره ۸۵۳
تین نیوز | پرواز شماره 853 مشهد - زاهدان که در نخستین روز از هفته جاری ممکن بود حادثه ای ناگوار و تلخ را برای ملت ایران رقم بزند با هدایت و درایت خلبان این پرواز در کمال ناباوری در حالی در حاشیه باند پرواز فرودگاه بین المللی زاهدان آرام گرفت که هنوز هیچ یک از مسافران این پرواز و سایر هموطنان چهره وی را به یاد نیاورده و نام وی را نمی دانند.
با فرود اضطراری هواپیمای فوکر 100 بر روی باند فرودگاه و انحراف آن به سمت چپ باند و توقف در میان انبوهی از خاک به یکباره با باز شدن بالشتک های خروج اضطراری و سر خوردن نخستین مسافر زن از این هواپیما اشک شوق از چشمان بسیاری از نیروهای مستقر در باند و به ویژه مسافران جاری شد.
با وجود اینکه نیروهای عملیاتی در آن ثانیه های نفس گیر سعی داشتند تا با سرعت هر چه تمام تر مسافران را از این هواپیما دور کرده و در داخل اتوبوس ها جای دهند اما تعدادی از مسافران پس از خروج از هواپیما بر زمین نشسته و سجده شکر به جای می آوردند.
آخرین مسافر
اضطراب و ترس مسافران که سراسیمه از پنجره های منتهی به بال و بالشتک اضطراری خود را به بیرون پرتاب می کردند و نگرانی از انفجار احتمالی هواپیما به دلیل سوخت باقی مانده در بال ها اجازه سرشماری تعداد افراد خارج شده و یا نجات داده شده را به امداد گران نمی داد اما به طور قاطع باید گفت آخرین فردی که پایش را بر پلکان این هواپیما بر زمین گذاشت محمد تحویلیان خلبان و ناجی مسافران این پرواز بود که با اطمینان خاطر از تخلیه هواپیما در حالی که کلاه خود را نیز بر سر گذاشته بود به عنوان آخرین سرنشین، این هواپیما را ترک گفت.
تحویلیان هر چند دقایق سختی را پشت سرگذاشته بود و شاید هنوز هم در انتظار حوادث دیگری بود اما در نخستین لحظه خروج به عنوان آخرین سرنشین در گفتگو با خبرنگار مهر، توسل به ائمه اطهار و لطف و ضمانت حضرت ثامن الحجج را اصلی ترین دلیل موفقیت خود عنوان کرد و متذکر شد که مجاز به توضیح بیشتر در خصوص اتفاقات رخ داده نیست.
وی با وجود اینکه تا تخلیه کامل هواپیما سعی بر راهنمایی مسافران داشت با خروج از هواپیما نیز صحنه امداد رسانی را ترک نکرد و با ایستادن در کنار خودروی آتش نشانی نگاهش را از فوکر 100 دریغ نکرد.
این کاپیتان میانسال شادی اش را با ارتباط گرفتن از طریق تلفن همراه با خانواده اش تقسیم کرد و در حالیکه دستانش را در جیب هایش فرو برده بود و به لاشه فوکر 100 چشم دوخته بود فرود شگفت آور خود را در کناره باند مرور می کرد.
یک یادداشت تنها سهم کاپیتان
در حالی که به گفته کارشناسان هوایی در این گونه حوادث هر گونه احتمال ناگوار دیگر از جمله سکته خلبان بر اثر فشار وارده به ویژه در هنگام برخورد هواپیما بر زمین دور از ذهن نیست و فرود با یک چرخ احتمال موفقیت را به کمتر از 50 درصد کاهش می دهد اما خلبان تحویلیان از سد این احتمالات گذشت و لیاقت کاپیتانی خود را به اثبات رساند.
با وجود تمامی اقدامات موثری که این کاپیتان با توسل به آن موجب شد تا از یک ضایعه ملی جلوگیری کند اما تاکنون محمد تحویلیان از نظر ها و رسانه ها پنهان مانده است و اقدام وی تنها با انتشار یک یادداشت تشکر آمیز از طرف استاندار سیستان و بلوچستان پاس داشته شده است.
آنچه گذشت
نخسیتن روز از هفته جاری مصادف با 23 اردیبهشت ماه با اعلام خبر باز نشدن یکی از چرخ های عقب هواپیمای فوکر 100 متعلق به شرکت هواپیمایی آسمان عملیات دلهره آوری برای نجات جان 113 مسافر در برابر اعضای ستاد بحران سیستان و بلوچستان و مدیریت فرودگاه بین المللی زاهدان گشوده شد.
پرواز مشهد-زاهدان که مقرر بود در ساعت 12 ظهر روز شنبه بر پهنه باند فرودگاه بین المللی زاهدان فرود آید به دلیل نقص در باز شدن دریچه چرخ عقب تمامی نگاه را به آسمان دوخت و نظر ها را به لطف پرودگار معطوف کرد.
حضور نیروهای هلال احمر و فوریت های پزشکی در باند این فرودگاه و بالا گرفتن گمانه زنی ها به منظور درصد موفقیت و زنده ماندن سرنشینان این پرواز از لحظات پر استرس و دلهره آوری بود که هر ثانیه آن به اندازه یک ساعت برای نیروهای عملیاتی گذشت.
سرنوشت نامعلوم این هواپیما و احتمال انفجار آن به دلیل برخورد اجتناب ناپذیر بال هواپیما به زمین و آتش سوزی از همین ناحیه از جمله دلایلی بود که تمامی نیروهای پشتیبانی را بیش از پیش مضطرب و مشوش می کرد.
چرخش این هواپیما بیش از یک ساعت و 10 دقیقه بر فراز آسمان شهر زاهدان نیروهای زمینی را نیز وادار کرده بود تا ضمن استقرار در موقعیت های پیش بینی شده لحظه ای نگاهشان را از آسمان و چرخ های این هواپیما دریغ نکنند.
کاپیتان این هواپیما سرانجام در ساعت 13.10 دقیقه با تخلیه سوخت اضافی خود را به باند پرواز نزدیک کرد و در کمال ناباوری با فرودی شگفت انگیز این هواپیما را بر زمین نشاند و جان 113 نفر مسافر و خدمه را از حادثه ای تلخ و ناگوار نجات داد.
واقعا اگر به این تیمهای پروازی دلداری لازم را ندهند چطور با این ابوطیاره ها میتونن بپرن، دم همشون گرم
چون شرکت آسمان به ایشان گفته حرف نزند
افرین به غیورمردان این اب و خاک از خلبانان دلاور و شجاع این سرزمین به نحو احسن باید تقدیر شود این فرودها زنگ خطری برای ناوگان فرسوده است که سریعا باید فکری به حالش کرد.
چون معاونت فنی آسمان میداند چه گندی زده! به کاپتان گفته اند چیزی نگو چون آبروی مدیر عامل و معاونش می رود!