معرفی عامل تازه برای منشأ آلودگی هوای تهران : گازوئیل و ناوگان فرسوده دیزلی
گازوئیل‌های غیراستاندارد تولید داخل که میزان گوگرد آن بیش از حد استاندارد است، بلای جان خودروهای دیزلی کشور شده است.
گازوئیل‌های غیراستاندارد تولید داخل که میزان گوگرد آن بیش از حد استاندارد است، بلای جان خودروهای دیزلی کشور شده است.
به گزارش تین‌نیوز ، امیرحسن کاکایی عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت گفت: تمام خودروهای دیزلی موجود در ایران به دلیل استفاده از این سوخت غیراستاندارد فرسوده شده‌اند اما چون پول کافی در اختیار نداریم، طرح نوسازی 200 هزار ناوگان سنگین کشور که با حضور رئیس‌جمهور کلید خورد، تاکنون عقیم مانده است. البته این عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت تأکید می‌کند: با وجود آنکه اصلاحاتی در کیفیت گازوئیل انجام شده اما از آنجا که ناوگان دیزلی فرسوده شده است، صرفا با نوسازی ناوگان می‌توان مشکل آلودگی هوا را حل کرد. دی‌اکسید گوگرد از آن ذرات معلقی است که در روزهای آلودگی هوا میزان آن به شدت افزایش مییابد.
مسئولان هم برای حل مشکل، تردد خودروهای دیزلی به درون شهرها را ممنوع اعلام می‌کنند اما امیرحسن کاکایی کارشناس خودرو عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت بیان می‌کند: خودروهای دیزلی یکی از صنایع های‌تک هستند و در اروپا فرقی بین خودروی گازوئیل‌سوز و بنزین‌سوز نیست.
او ادامه می‌دهد: آنچه باعث آلایندگی خودروهای دیزلی ایران شده، سوخت غیراستاندارد یعنی گازوئیل دارای گوگرد بالاست. به گفته کاکایی اقداماتی برای استانداردسازی گازوئیل در ایران انجام شده است اما بر اساس اطلاعاتی که دارم، دو سال قبل میزان گوگرد موجود در گازوئیل بر اساس استانداردهای اروپا باید زیر 50 «پی‌پی‌ام» می‌بود ولی در تولیدات داخل 500 «پی‌پی‌ام» بود. به همین دلیل شهرداری برای اتوبوس‌هایش گازوئیل را تصفیه مجدد می‌کرد. وزارت نفت هم ادعا می‌کند این کار را انجام می‌دهد و میزان گوگرد را کاهش داده است.
طرحی که عقیم ماند
به اعتقاد کاکایی سوخت غیراستاندارد، خودروهای دیزلی موجود در ایران را زودتر مستهلک کرده است به همین دلیل طرحی با عنوان نوسازی 200 هزار ناوگان سنگین طراحی شد اما این طرح به دلیل نبود منابع مالی اصلا اجرائی نشد. او یادآور می‌شود: در یک تا دو دهه گذشته به دلیل درگیری بین شهرداری‌ها و دولت، بودجه نوسازی ناوگان دیزلی به صفر رسیده است.
این عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت می‌گوید: اصولا سال‌هاست که تولید خودروهای دیزلی در ایران به سمت صفر میل می‌کند. اتوبوس‌ها، کامیون‌ها و خودروهای دیزلی در کشور فرسوده شده‌اند و صنایع مرتبط با این خودروها نیز به مرز ورشکستگی رسیده‌‌اند. او اضافه می‌کند: سوخت غیراستاندارد انژکتور خودروی سنگین را زودتر خراب می‌کند. وقتی ماشین مستهلک می‌شود، عمل احتراق خوب انجام نمی‌شود و علاوه بر دی‌اکسید گوگرد، دوده هم تولید می‌شود. فیلتر مخصوص دوده هم وقتی سوخت خوب نیست، خیلی زود خراب می‌شود. این فیلترها گران‌قیمت است.
پیش از خودروی سبک، ماشین سنگین می‌ساختیم
کاکایی با اشاره به قیمت بالای خودروهای دیزلی می‌گوید: یک اتوبوس شهری دوقسمتی در سال 96، بیش از یک میلیارد تومان قیمت داشت. یک کامیون یا تریلی در این سال بالای 600 تا 700 میلیون تومان قیمت داشت. با توجه به مسائلی که در 15 سال گذشته رخ داده است، ما خیلی از تولیدکنندگان خود را در حوزه خودروهای سنگین نابود کرده‌ایم. آنها ورشکسته شده‌اند و وسایلشان مستهلک شده است. او یادآور می‌شود: ما 40 سال پیش، قبل از اینکه خودرو‌سواری‌ساز باشیم، امکانات بسیار پیشرفته‌ای در زمینه تولید خودروهای دیزل داشته‌ایم و تحت لیسانس بنز آلمان، ولوو و اسکانیا موتور می‌ساختیم.
هنوز هم امکان احیای مجدد این واحدها وجوددارد. به گفته او برای راه‌اندازی واحدهای ساخت ماشین‌آلات سنگین به سه تا چهار هزار میلیارد تومان اعتبار نیاز است. البته تحریم‌ها هم برای ورود تکنولوژی به کشور مشکل ایجاد کرده است. او عمر مفید خودروهای دیزلی را بین 10 تا 20 سال اعلام می‌کند.
کاکایی بر این باور است که این اعداد متغیر بوده و بسته به شرایط استفاده از این خودروها، عمر مفید خودروهای دیزلی می‌تواند تغییر کند. او می‌گوید: قیمت‌گذاری‌ها در حوزه خودروهای سنگین شهری سبب شده است که ورود سرمایه‌گذاران به این عرصه فاقد صرفه اقتصادی باشد. بنابراین حتی اگر برای خرید اتوبوس شرکت واحد وام هم بدهید، به دلیل دوره طولانی بازگشت سرمایه کسی حاضر نیست وارد این عرصه شود.
