پشت پرده تاریک باتری های لیتیوم یونی/ آیا خودروهای برقی واقعاً پاک هستند؟
در این گزارش انتشار گازهای گلخانه ای در طول استخراج و پردازش مواد، آلودگی آب ناشی از استخراج لیتیوم و خطرات مربوط به دفع نادرست باتری های لیتیوم یونی را بررسی می کنیم.
در این گزارش انتشار گازهای گلخانه ای در طول استخراج و پردازش مواد، آلودگی آب ناشی از استخراج لیتیوم و خطرات مربوط به دفع نادرست باتری های لیتیوم یونی را بررسی می کنیم.
به گزارش تین نیوز به نقل از تجارت نیوز، در حالی که خودروهای برقی به عنوان جایگزینی پاک تر برای خودروهای بنزینی سنتی تبلیغ می شوند، تولید و دفع باتری های لیتیوم یونی که آنها را تغذیه می کنند، پیامدهای محیط زیستی چشمگیری دارد.
تولید باتری های لیتیوم یونی چه تاثیری بر محیط زیست دارد؟
استخراج مواد مورد نیاز برای باتری های لیتیوم یونی انرژی بر است و می تواند منجر به انتشار قابل توجه گازهای گلخانه ای شود. به عنوان مثال، حدود 40 درصد از ردپای کربن یک باتری لیتیوم یونی از استخراج، تبدیل و پالایش مواد فعال سلول ها می آید.
چین که بر زنجیره تامین باتری خودروهای برقی جهان تسلط دارد، تقریباً 60 درصد برق خود را از زغال سنگ تامین می کند.
استخراج مواد معدنی مورد نیاز برای باتری های لیتیوم یونی، مانند لیتیوم، کبالت و نیکل می تواند آلاینده های آب و خاک را ایجاد کند و به اکوسیستم های بومی آسیب برساند. به عنوان مثال، استخراج لیتیوم از طریق استخراج آب نمک به مقدار زیادی آب نیاز دارد که می تواند منابع آب را تخلیه کند.
بالای ۵۰ درصد از منابع لیتیوم زمین در منطقه ای به نام مثلث لیتیوم واقع شده است که بخش هایی از آرژانتین، بولیوی و شیلی را دربر می گیرد. این مناطق از جمله خشک ترین نقاط جهان هستند و استخراج لیتیوم 65 درصد آب منطقه را مصرف می کند. هرگونه افزایش تقاضا فشار بیشتری بر مسائل آب وارد می کند.
فراوری مواد خام برای تولید باتری ها انرژی بر است و می تواند منجر به انتشار گازهای گلخانه ای شود. به عنوان مثال، تولید نیکل فرایندی بسیار انرژی بر است که به انتشار قابل توجه دی اکسید کربن دامن می زند.
تولید خود باتری ها نیز انرژی بر است و می تواند مواد خطرناکی تولید کند. به عنوان مثال، تولید سلول های باتری لیتیوم یونی می تواند منجر به انتشار فلزات سنگین و سایر آلاینده ها شود.
تاثیرات دور ریختن باتری های لیتیوم یونی
باتری های لیتیوم یونی در پایان عمرشان باید به درستی دور ریخته شوند تا از انتشار مواد شیمیایی خطرناک به محیط زیست جلوگیری شود. با این حال، بسیاری از باتری ها به سادگی در محل های دفن زباله انداخته می شوند، جایی که می توانند تجزیه شوند و سموم را به خاک و آب های زیرزمینی نشت دهند. علاوه بر این، باتری های لیتیوم یونی می توانند آتش سوزی خطرناکی در محل های دفن زباله ایجاد کنند.
چالش های بازیافت باتری های لیتیوم یونی
بازیافت باتری های لیتیوم یونی می تواند راهی برای کاهش تبعات محیط زیستی آنها باشد. با این حال، بازیافت باتری ها دشوار و پرهزینه است و در حال حاضر تنها تنها حدود پنج درصد باتری های لیتیومی جهان بازیافت می شوند.
فناوری: هیچ فرایند بازیافت واحدی برای باتری های لیتیوم یونی وجود ندارد و فناوری حاضر پیچیده و پرهزینه است.
مواد: باتری های لیتیوم یونی از مواد مختلفی ساخته شده اند که جداسازی آنها دشوار است.
خطرات: بازیافت باتری های لیتیوم یونی می تواند خطرناک باشد زیرا خطر آتش سوزی و قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی خطرناک وجود دارد. بر اساس گزارش های منتشرشده، یک محل دفن زباله در شمال غربی اقیانوس آرام بین ژوئن 2017 تا دسامبر 2020 به دلیل باتری های لیتیوم یونی 124 دچار آتش سوزی شده است.
راه حل های مقابله با تبعات محیط زیستی باتری های لیتیوم یونی
توسعه باتری های پایدارتر: محققان در حال کار روی توسعه باتری های لیتیوم یونی با مواد پایدارتر و فرایندهای تولید هستند.
بهبود نرخ بازیافت: دولت ها و صنعت می توانند با سرمایه گذاری در تاسیسات بازیافت و توسعه فناوری های بازیافت جدید، نرخ بازیافت باتری های لیتیوم یونی را افزایش دهند.
ترویج دفع مناسب باتری: کمپین های آگاهی عمومی می تواند به افزایش آگاهی از خطرات مرتبط با دفع نادرست باتری و تشویق مردم به بازیافت باتری های خود کمک کند.
در حالی که باتری های لیتیوم یونی مزایای محیط زیستی بالقوه ای نسبت به موتورهای احتراق داخلی دارند، تولید و دفع آنها نیز خطراتی به همراه دارد. برای دستیابی به مزایای واقعی محیط زیستی خودروهای برقی، باید به این چالش ها رسیدگی شود.
