نقد و بررسی بی رحمانه اما منصفانه خودروهای داخلی

به گزارش تین نیوز به نقل از ایران جیب، منتقدان بی رحم می گویند تولیدات خودروسازان داخلی تنها به این دلیل روی دستشان باد نمی کند که جلوی واردات خودرو با تکنولوژی روز دنیا را گرفته اند و خودرو های اقتصادی را هم با توسل به نظام تعرفه ای از بین گزینه ها دور کرده اند. همه اینها در نهایت باعث می شود مردم برای خرید ۲۰۷ با داشبورد ۲۰۶، صف بکشند و تحویل دنا و تارا با قرعه کشی انجام بگیرد یا شاهین را باوجود موتور قدیمی بخرند. آنهایی که اعتقاد دارند انتقاد باید با عدل و انصاف همراه باشد، یک سری پیشنهاد برای جبران عقب افتادگی صنعت خودروسازی ایران ارائه می دهند.

خودرو ایرانی مشکل برق دارد

مشکل برقی محصولات ایران خودرو، در غیاب آمار و گزارش های رسمی به شکل چشمی در خیابان و اتوبان قابل مشاهده است. حتی محصولات جدید صفرکیلومتر که هنوز پلاستیک صندلی هایشان جدا نشده، با مشکل سوختن چراغ عقب، چراغ سوم ترمز، نوربالا و پایین و... روبرو هستند.

نشستن پای درد دل خریداران نشان می دهد از مشکلات برقی بزرگ و کوچک گلایه دارند. گاهی کار از ایرادات ظاهری و جعبه فیوز فراتر می رود و خریداران را با باتری، دینام، سیم کشی خودرو و... به دردسر می اندازد. یکی از نگرانی های درباره تجهیز شاهین به موتور TU5 سرایت همین مشکلات برقی است. هرچند خود سایپا هم آن قدر ها در رفع ایرادات برقی ماشین هایش کارنامه درخشانی ندارد.

تاخیر گیربکس اتوماتیک و خرابی گیربکس دستی

گیربکس اتوماتیک، تکنولوژی تقریباً پیچیده ای است. ایران خودرو و سایپا به کمک قطعه سازان داخلی موفق شده اند از این مرحله عبور کنند و هرطورشده محصولات خود را به گیربکس اتوماتیک مجهز کنند. منتها ایرادات گیربکس اتومات در محصولات ایران خودرو و سایپا کمی بیش از اندازه است.

تأخیر زیاد در تعویض دنده، خریداران نمونه های اتومات شاهین، پژو ۲۰۷، تارا و حتی دنا را آزار می دهد. صاحبان این خودرو ها می گویند تعویض دنده با دیلی صورت می پذیرد. مشکلات گیربکس در نمونه های دستی هم وجود است. به عنوان مثال یکی از اولین ایرادات مشتریان تارا به سخت جا رفتن دنده مربوط می شود. 

مشکل گیربکس در اتومبیل های ساخت ایران، در قالب تولید صدای آزاردهنده سابقه طولانی دارد و حتی سال ها قبل درباره آن به شوخی می گفتند تنها راه عادت کردن به آن، بلندکردن صدای پخش ماشین است.

استفاده زیاد از پلاستیک بی کیفیت

داشبورد خودرو ایرانی مملو از پلاستیک است. با اینکه در سایر نقاط دنیا هم اگر پای خودرو ارزان قیمت وسط باشد، همین اتفاق را شاهد هستیم؛ اما ایران خودرو و سایپا، پلاستیک خشک و بی کیفیت را به شکل افراطی به کار می برند و مرتکب بی سلیقگی می شوند.

پلاستیک خشک در ساخت سایر قطعات و تزیینات مورداستفاده قرار می گیرد. ظاهراً خودروسازان ایرانی برنامه ای برای تغییر این رویه ندارند تا جایی که نمونه های گران قیمت دنا از همین مشکل رنج می برد. پلاستیک خشک به جز زشتی ظاهری، دوام کمی دارد. به مرور خراب می شود یا سریع به صدا می افتد. به همین دلیل ذوق خرید خودرو جدید را کور می کند.

طراحی بی رحمانه صندلی خودرو

خودروساز ایرانی در زمینه طراحی صندلی هنوز به مرحله بلوغ نرسیده و ترجیح می دهد فعلاً به یک سری آپشن عمومی اکتفا کند. شاید تارا، دنا و شاهین در بعضی نمونه ها گرمکن، دکمه برقی و حتی حافظه ثبت تنظیمات داشته باشند؛ اما خودروساز ایرانی از نظر ارگونومی هنوز در ابتدای را به سر می برد.

صندلی تارا و دنا تقریباً مشابه سمند است و سایپا تنها با کمی تغییرات جزئی صندلی پراید را به تیبا و از آنجا به کوییک و شاهین منتقل کرده. صندلی محصولات خودروسازان ایرانی بیش از اندازه پهن و یغر است و درعین حال از نظر دوام و کیفیت رتبه خوبی نمی آورد. رانندگی طولانی یا تحمل ترافیک سرنشینان جلو را کلافه می کند و نشستن در ردیف صندلی عقب معمولاً حکم شکنجه را دارد. در اغلب مواقع پشتی صندلی ها که برای راحتی طراحی شده، خودش اسباب زحمت را فراهم می کند.

بی سلیقگی در نورپردازی داشبورد و پشت آمپر

دنا به عنوان خودرویی گران قیمت مثال دقیقی برای بی سلیقگی در نورپردازی است. رنگ سفید در پشت آمپر به کار رفته و هم زمان در آن نور آبی و قرمز را می توان دید. بخشی از کلید ها به رنگ سبز مجهز هستند، دکمه ها بک لایت آبی یخی دارند سیستم پخش با رنگ آبی دیگری تزیین شده اند.

اگر راننده به مشکلات بینایی نظیر آستیگمات مبتلا باشد، رانندگی با دنا قطعاً برایش سخت خواهد بود، اما بی سلیقگی در نورپردازی رانندگان عادی را هم آزار می دهد، چون از نوعی بی نظمی و هرج ومرج رنج می برد. آخر و عاقبت نداشتن طراحی یکپارچه و سفارش دادن قطعه به قطعه سازان مختلف اصولاً نباید نتیجه ای بهتر از این داشته باشد.

انتقال صدا به کابین و رانندگی خشک

نشستن پشت فرمان ماشین ایرانی و رانندگی طولانی مدت با آن معمولاً سخت و طاقت فرساست. چون علاوه بر اینکه صندلی راننده استاندارد نیست، کمک فنر و سیستم تعلیق دقیق کار نمی کنند و فرمان هم تا حدودی سفت است. در این مواقع اصطلاح رانندگی خشک استفاده را به کار می برند که بیشتر توصیفگر احساس درونی راننده است.

انتقال صدای لاستیک به داخل کابین در ماشین ایرانی امر رایجی است و خودروسازان برای ایجاد تنوع بیشتر معمولاً اجازه می دهند به همان نسبت صدای موتور وارد اتاق شود. نبود عایق بندی مناسب از دیگر مقصران انتقال صدا به کابین خودرو ایرانی است.

چرا ایران خودرو و سایپا نمی توانند بنز و BMW بسازند؟

خودروسازان داخلی به سختی از محصولات قدیمی و تاریخ مصرف گذشته شان دل می کنند و به همین دلیل از تکنولوژی روز دنیا جا مانده اند.

محدودیت در استفاده از رینگ و اسپورت کردن

خودروسازان ایرانی، عاریه گرفتن قطعات سایر محصولاتش را حق خود می دانند. به همین دلیل طراحی بدنه اطلس جز در نمای چراغ ها تفاوت چندانی با کوئیک ندارد یا در دنا و تارا می توان قطعات بدنه سمند را مشاهده کرد.

خودروساز ایرانی با این اوصاف عملاً خود را از طراحی لوازم جانبی کنار می کشد. قطعه سازان متفرقه هم به خاطر دسترسی نداشتن به نقشه بدنه یا نبود بازار اشتیاقی برای مداخله کردن در خود نمی بیند. نتیجه کار مشخص را می شود در فقر گسترده لوازم جانبی یا اسپورت کردن خودرو ها مشاهده کرد.

شاهین با لاستیک پهن دیده اید؟ یا مثلاً راننده ای که از رینگ غیر فابریک برای شاهین استفاده کند؟ در بقیه خودرو ها معمولاً آنتن و باله را از محصولات شرکت ها امانت می گیرند. تنها چیزی که احتمالاً تنها برای یک خودرو ایرانی طراحی شده، صفحه پنهان کردن چراغ تارا است که آن را برای پوشاندن زشتی به کار می برند.

استفاده از تکنولوژی 

قدیمی یا امانتی در خودرو داخلی

ایران خودرو در ساخت موتور TU5 با محدودیت روبرو است برای همین موتور XU7P را از گور بیرون کشید. این موتور را با دست کاری و تغییراتی روی موتور XU7 که نزدیک سه دهه پیش ساخته شده و موتوری با هشت سوپاپ است تولید کرده اند.

موتور XU7P برخلاف TU5 با کمک تکنولوژی قدیمی طراحی شده است. ایران خودرو پس از اینکه متوجه شد به خاطر محدودیت ها قادر نیست از عهده ساخت TU5 با تعداد لازم بربیاید، میل بادامک، پوسته یاتاقان، میل لنگ، سرسیلندر، مجموعه شاتون، رینگ و پیستون، مسیر گاز های خروجی از محفظه لنگ و کلاچ را در XU7 تغییر داد و با ارتقا شمع و تسمه، همچنین منیفولد ورودی هوا و قالپاق سوپاپ، عملکرد موتور قدیمی را به قول خودشان ارتقا دادند. 

شاهین سایپا از اول با موتور هشت سوپاپ عرضه شد و با اینکه چندمرتبه وعده استفاده از موتور میتسوبیشی یا همان TU5 ایران خودرو به گوش رسید، همچنان با همان موتور قدیمی عرضه می شود. گیربکس CVT ذاتاً برای این خودرو ها ساخته نشده و صرفاً به دلیل سازگاری آن را امانت گرفته اند. 

نبود تست ایمنی اطمینان بخش برای خودرو داخلی

خودروسازان ایرانی به دلیل محدودیت های ناشی از تحریم، نمی توانند مانند باقی کشور های دنیا محصولاتشان را برای دریافت لایسنس آزمایشگاه های بین المللی معتبر مثل مؤسسه یورو انکپ بفرستند. به دلیل شرکت نداشتن در تست های بین المللی هرگز متوجه نمی شوند خودروشان چند ستاره ایمنی می گیرد و در تصادفات مختلف چه عملکردی نشان خواهد داد.

کیسه هوا در خودرو های ایرانی در معرض آزمایش قرار نگرفته و تا الان خیلی کم به موضوع باز شدن کیسه هوا هنگان تصادف پرداخته شده است. چون تست گوزن به صورت حرفه ای انجام نمی شود، نمی فهمیم در شرایط غیرمنتظره پایداری خودرو چقدر خواهد بود و... همه سوار این ماشین ها می شویم و با توکل به خدا می گوییم ان شاءالله مشکلی پیش نمی آید.

خودرو داخلی نقطه کور زیاد دارد

خودروسازان ایرانی حتماً به محصولی که تولید کرده اند افتخار می کنند، اما احتمالاً قبل از معرفی زیاد با آن رانندگی نمی کنند. ستون A در خودرو به حاشیه جلوی شیشه می گویند. هر چقدر این ستون را نازک یا شفاف بسازند، دید راننده به جلوی خودرو افزایش پیدا می کند و نقطه کور کم می شود.

آینه خودرو یا دوربین باید توانند دید راننده به اطراف را افزایش دهند. در تولیدات خودروسازان ایرانی، اندازه آینه استاندارد نیست. معمولاً جای درستی نصب نمی شود و به خاطر طراحی نه چندان دقیق به سختی می توان موقعیت بدنه خودرو را تشخیص داد تا زمانی که به رانندگی با ماشین عادت کنیم و ابعاد بدنه دستمان بیاید معمولاً برآمدگی سپر، گلگیر و کاپوت را به درودیوار می کوبیم.

سیستم تهویه و کولر کانال کشی غیراستاندارد

کولر ماشین باتوجه به نوع طراحی دریچه عملکرد متفاوتی دارد. می گویند دریچه کولر گرد نسبت به دریچه مستطیل، قدرت خنک کنندگی و پرتاب باد بیشتری دارد. شاید خیلی علمی نباشد؛ اما درباره خودرو های ایرانی نمی شود این بحث را جدی گرفت.

سایپا با کمک همین نظریه، موقع طراحی پراید سراغ دریچه کولر گرد رفت، اما همان موقع تیبا (کوئیک) را با دریچه کولر مستطیل به بازار فرستاد. همین حالا به دریچه بخاری روی ماشین خود نگاه کنید. طراحی ماشین ایرانی به شکلی است که انگار قصد داشته اند سوراخ های مخصوص روی داشبورد یا تودوزی درها، موفق نشود باد گرم را تا شیشه هدایت کند. 

کولر خودرو ایرانی کانال کشی استاندارد ندارد. معمولاً در تابستان نهایتاً دو سرنشین جلو احساس رضایت می کنند و سرنشینان عقب باید صبر پیشه کنند. کانال کشتی سرنشینان عقب در محصولی مثل سمند یا GLX بیشتری تشریفاتی به نظر می رسد.

خودروسازان داخلی پیشرفت نمی کنند که هیچ...

حذف زه روی در پراید، برداشتن قرآن از داخل داشبورد، بازی درآوردن سر پخش خودرو و پر نکردن باک ماشین موقع تحویل به خریدار از جمله چیز هایی است که از قدیم با آن شوخی می کنند. ایران خودرو و سایپا مشابه همین ناخن خشکی را با شاهین و دنا نسل اول انجام دادند.

شاهین و دنا در نسل اول به سانروف مجهز بودند که در سری بعدی تولیدات این گزینه حذف شد. خودروساز ایرانی معمولاً این کار را برای کاهش هزینه تولید انجام می دهد.