◄ شرایط نگهداری شناورهای ایرانی با استفاده از توان داخلی
در گذشته شرکت های کشتیرانی ایرانی چندان فعال نبودند و کشتی های ایرانی برای تعمیر ناچار بودند که به بنادر خارجی مراجعه کنند، اما با توسعه زیرساخت ها و امکاناتی که در کارخانه ها و کشتی سازی داخلی کشور ایجاد شده، بخش عمده از کشتی های متعلق به شرکت های ایرانی در تعمیرگاه های خودمان تعمیر می شود و طبق برنامه قرار است برای حضور کشتی های خارجی هم این امکان مهیا شود.
کشور ما اگرچه در ساخت ناوچه و شناورهای جنگی به خودکفایی رسیده اما در بخش تولید ناوگان دریایی باری و مسافری هرچه تولید کرده بیشتر شکل آزمون و خطا به خود گرفته است تا تولید. این درحالی است که از نظر تجهیز و تعمیر و نگهداری ناوگان دریایی بسیار قوی شده است. درواقع نیاز فراوان داخلی و بازار گسترده منطقه، توجه به امر تجهیز کارخانه‌های تعمیرات شناورها در کشور را به امری ضروری تبدیل کرده است.
به گزارش تین نیوز، یکی از کارکنان صنعت تعمیر کشتی در استان هرمزگان در گفت وگو با خبرنگار ما درباره مشاهدات عملی خود از فرایند تولید و تعمیر ناوگان دریایی می گوید: سرمایه‌گذاری‌های زیادی به ویژه در بندرعباس و در کارخانه کشتی‌سازی خلیج‌فارس با هدف جذب بازار تعمیرات شناورهای عبوری انجام گرفت اما نتایج مطلوبی در زمینه ساخت انواع شناور، حاصل این این سرمایه‌گذاری‌ها بدست نیامده است.
حسین شریفی ادامه داد: در بخش تعمیرونگهداری از ناوگان دریایی اما بنده خودم در حداقل یک سال گذشته شاهد پیشرفت این صنعت بوده ام. شریفی ادامه داد: نُرم تعمیر انواع کشتی معمولا به این صورت است که کشتی‌های دارای سن زیر ۱۵ سال هر ۵ سال یک بار و کشتی‌های بالای ۱۵ سال بعد از هر دوره فعالیت ۲/۵ ساله، از چرخه فعالیت حمل و نقل خارج شده و جهت انجام تعمیرات اساسی و زیرآبی به شیپ یارد دارای حوض خشک و یا حوض شناور می‌روند.
بیشتر بخوانید:
لزوم بهره‌گیری از ظرفیت‌های داخلی و استفاده از توان متخصان ایرانی
هرمزگان توانمندی ساخت و تعمیرات انواع شناور و کشتی را دارد
شریفی تاکید کرد: این امر همیشگی است اما به دلیل تحریم ها، خروج هر کشتی از فعالیت کاری خود هزینه‌های زیادی را بر ناوگان کشتیرانی تحمیل می‌کند، بنابراین شرکت‌های کشتیرانی تعمیرات ادواری شناورهای خود را به یاردهایی واگذار می‌کنند که قادر به اتمام کلیه تعمیرات موردنظر با کمترین قیمت، بهترین کیفیت و در حداقل زمان ممکن باشد و در صورت عدم اتمام تعمیرات در زمان مقرر، واحدهای تعمیراتی ملزم به پرداخت جریمه نسبتا سنگین خواهند بود که اغلب این اتفاق نمی افتد.
در همین زمینه مدیرعامل سازمان بنادر و دریانوردی نیز گفته است: در گذشته شرکت های کشتیرانی ایرانی چندان فعال نبودند و کشتی های ایرانی برای تعمیر ناچار بودند که به بنادر خارجی مراجعه کنند، اما با توسعه زیرساخت ها و امکاناتی که در کارخانه ها و کشتی سازی داخلی کشور ایجاد شده، بخش عمده از کشتی های متعلق به شرکت های ایرانی در تعمیرگاه های خودمان تعمیر می شود و طبق برنامه قرار است برای حضور کشتی های خارجی هم این امکان مهیا شود.
محمد راستاد ادامه داد: برنامه ریزی هایی که توسط کشتی سازی ها انجام شده، مخصوصا کارخانه هایی که در بندرعباس فعال است توسعه زیرساخت ها در حال اجراست؛ که با اتمامِ انجام این برنامه های توسعه ای، نیازی به اعزام کشتی ها به بنادرخارجی برای تعمیرنیست.
براساس آخرین گزارش صندوق توسعه صنایع دریایی در سال ۱۳۹۳ در خصوص وضعیت تعمیرات کشتی در دنیا سنگاپور، چین، امارات و بحرین مراکز اصلی و قدرتمند تعمیرات کشتی و انواع شناور در دنیا هستند که از این طریق درآمدهای فراوانی را کسب می‌کنند. همچنین طبق این گزارش سهم ایران در جذب درآمد تعمیرات شناورهای داخلی و عبوری در آن زمان بسیار کم و ناچیز است. اگرچه در ایران حدود ۶۰۰ کشتی و شناور سالانه نیاز به تعمیرات دارند که تا به حال حدود 230 عدد از آنها قابلیت تعمیر در ایران را داشته که در یکی دو سال گذشته توانسته خود، تعمیر و نگهداری ناوگان دریایی را برعده گیرد. براساس گزارش صندوق توسعه صنایع دریایی، ظرفیت کشتی‌سازی‌های ایران در بخش تعمیرات شناورهای سایز کوچک و متوسط حدود ۵۸۰ شناور متوسط در سال است. در واقع بر این اساس نیز می‌توان گفت که در ایران ظرفیت تعمیر همه کشتی‌ها وجود دارد.
