توانمندسازی ضرورت پویایی صنعت در پساتحریم
تین نیوز | «صنعت» یکی از بخش‌های مهم در اقتصاد جوامع امروزی به‌ویژه کشورهای در حال توسعه است که سهم قابل توجهی در ایجاد ارزش افزوده و فرصت‌های شغلی دارد. صنعت در ایران از بخش‌های مهم و تاثیرگذار بر اقتصاد است، بنابراین توجه و تمرکز بر آن می‌تواند سهم قابل توجهی در رفع کمبودهای فعلی در اقتصاد ایفا کند.
از آنجا که عمده ماشین‌آلات و دستگاه‌ها و فناوری‌های مورد استفاده در صنعت وارداتی است، چگونگی استفاده از آن با حداکثر بهره‌وری و کارآیی نیاز به آموزش دارد. علاوه بر آن تمامی فناوری‌های وارداتی بر اساس نیاز و ساختارهای کشورهای سازنده شکل گرفته و الزاما با ساختارهای موجود در کشورهای واردکننده سازگار نیست. همچنین با ورود فناوری‌های نو به کشور، تطبیق و تنظیم مقررات و قوانین هماهنگ با نحوه استفاده از آنها و نیز تطبیق فرهنگ جامعه با فرهنگ همراه با فناوری وارداتی ضرورت پیدا می‌کند.
به عبارت دیگر، نه تنها تولیدکننده صنعتی باید توانمند باشد بلکه بخش مصرف نیز نیاز به آموزش‌هایی در ارتباط با فناوری‌های وارداتی دارد. در این شرایط، جذب فناوری‌های وارداتی از ۲ راه امکانپذیر است؛ یا باید جامعه خود را با فناوری وارداتی و آداب و فرهنگ آن تطبیق دهد و یا فناوری را قبل از وارد کردن با نیازها و فرهنگ خود تطبیق دهد و به اصطلاح بومی کند.
در صورت انتخاب مسیر دوم، توان جامعه باید به حدی رسیده باشد که بتواند فناوری واردشده را بشناسد تا بتواند متناسب با خواست خود آن را تغییر دهد. مصرف‌کننده نیاز دارد خود را با آداب و ضوابط فناوری وارداتی تطبیق دهد تا استفاده از آن هزینه‌بر نباشد.
برای اینکه تولیدکننده بتواند بر فناوری‌های وارداتی مسلط شود و خود به ابداع آن متناسب با نیازهای در حال تغییر جامعه بپردازد پیش‌نیازهای زیادی لازم است؛ بخشی از این پیش‌نیازها خارج از اراده تولیدکننده است اما بخش دیگر به خود او برمی‌گردد. شرایط سیاسی و روابط خارجی کشور با سایر کشورها، ساختارهای اقتصادی و فرهنگی از جمله مواردی است که باید آماده باشد تا تولیدکننده و صنعتگر بتواند به فعالیت کارا بپردازد که این بخش خارج از اراده اوست.
بسیاری معتقدند قرار گرفتن در تنگنا و سختی و نیازمندی، شرایط مناسبی برای اقتصاد کشور فراهم می‌کند تا صنعتگران به سمت استقلال پیش رفته و خود را به مرحله تامین نیازهای داخلی برسانند. در مقابل، به نظر نگارنده شرایط فراوانی و گشایش‌های اقتصادی، فرصت مناسب‌تری پیش روی تولیدکنندگان و صنعتگران قرار می‌دهد تا به مرحله توانمندی و توانمندسازی دست یابند.
در این میان یکی از بهترین زمان‌ها برای کاهش وابستگی‌های علمی، فنی و فناوریک دهه ۸۰ بود که درآمدهای نفتی به بالاترین میزان خود در طول تاریخ اقتصاد کشور رسید اما با بی‌تدبیری دولت‌های نهم و دهم بر باد رفت.
اکنون که بعد از حدود ۳ دهه بخشی از مشکلات سیاسی کشور با تدبیر دولت جدید کاهش یافته و روابط سیاسی با قدرت‌های اقتصادی جهان درحال بازگشت به شرایط عادی است و تولیدکننده داخلی در شرایط با ثبات‌تری فعالیت می‌کند، لازم است نیروهای دخیل در برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری برای تولید، بیشترین بهره را ببرند تا زمینه توانمند کردن بخش تولید به‌ویژه تولیدات صنعتی فراهم شود.
اقتصاددان
با سلام، از آنجائیکه صنعت در ایجاد ارزش افزوده و فرصت‌های شغلی در جامعه نقش خطیر و چشمگیری دارد. نیاز به پدر و مادر و برادر و خواهر دارد تا موفق و پیروز و زنده باشد. پدر صنعت بانکها هستند که در عصر حاضر کاری به صنعت ندارند. مادر صنعت بیمه ها هستند که اصلا صنعت را حمایت و نوازش نمی کنند تا با خیال راحت به تولید مصنوعات بپردازند. برادر صنعت همان دانشگاه است که برادر را ترک نموده و هریک مسیر خود را طی میکنند و کاری بهم ندارند و بعبارتی سالی یکبار در همایش ها و کنفرانسها و سمینارها همدیگر را می بینند. خواهر صنعت، مردم هستند(مصرف کنندگان محصولات) که با دلسوزی و پشتیبانی از صنعت داخلی با خرید محصول وطنی و ملی زمینه رشد و تعالی صنعت و پیرامونش(اشتغال و کارآفرینی جوانان تحصیل کرده) فراهم می آورد. پس برای اینکه صنعت زنده، پویا و شاداب باشد این خانواده(مردم ایران زمین) بایستی افراد و سازمانهایی که نقش های(پدر، مادر، برادر و خواهر) صنعت را در اقتصاد بازی می کنند، خانواده واقعی، متحد، متعامل، مقتصد و دوراندیش باشند.