بانکها حمایت مالی و تسهیلاتی از صنعت ریلی ندارند
یک کارشناس ریلی گفت: مشکل اصلی واگنسازهای ما آن است که پول نقد میخواهند، زیرا بانکها حمایت مالی و تسهیلاتی از صنعت ریلی ندارند و این در حالی است که شرکتهای ریلی هم امکان پرداخت نقدی ندارند
اگر بخواهیم هدف برنامه و سند چشمانداز بابت ساخت 25 هزار کیلومتر خطآهن تا سال 1404 را محقق کنیم، باید 2 میلیارد دلار ریل وارد کنیم، یا اینکه خود آن را بسازیم که البته در بومیسازی ریل، پتانسیل زیادی وجود دارد.
به گزارش تین نیوز از فارس حسین محمدرضایی، بیان کرد: ما امروز در واگنسازی باری تقریباً خودکفا هستیم و حتی توانایی تولید محور واگن را هم داریم، البته سیستم ترمز وارداتی است، اما تا 80 درصد خودکفا هستیم که اگر سرمایهگذاری مناسبی در بخش واگنسازی انجام شود، میتوانیم واگن با قیمت کمتر هم بسازیم.
محمدرضایی اضافه کرد: مشکل اصلی واگنسازهای ما آن است که پول نقد میخواهند، زیرا بانکها حمایت مالی و تسهیلاتی از صنعت ریلی ندارند و این در حالی است که شرکتهای ریلی هم امکان پرداخت نقدی ندارند.
این کارشناس حمل و نقل ریلی با تأکید بر اینکه میتوانیم در ساخت ریل هم خودکفا شویم، گفت: اگر بخواهیم هدف برنامه و سند چشمانداز بابت ساخت 25 هزار کیلومتر خطآهن تا سال 1404 را محقق کنیم، باید 2 میلیارد دلار ریل وارد کنیم، یا اینکه خود آن را بسازیم که البته در بومیسازی ریل، پتانسیل زیادی وجود دارد.
وی به مشکلات تولید ریل در ذوبآهن اشاره کرد و گفت: ضرورت دارد ذوبآهن اهتمام بیشتری بابت تولید ریل ملی داشته باشد، از سال 73 ذوبآهن به تولید ریل پرداخته است، اما همان سالها ریل مناسبی ساخته نشد و راهآهن آن را به بهانه نبود کیفیت تحویل نگرفت، اما سال 87 که مجدداً تحریمها علیه ایران اعمال شد، با شرکت خارجی قرارداد 100 هزار تن ریل منعقد کردیم و همان سال 87، ذوبآهن ریل U33 تولید کرد، اما راهآهن اعلام کرد که ما دیگر نیازی به این مدل ریل نداریم و باید ریل UIC60 تولید شود که البته تبدیل خط تولید ریل U33 به ریل UIC60 بسیار ساده و کمهزینه است.
این کارشناس حمل و نقل ریلی با بیان اینکه اهتمام کاملی در ذوبآهن برای ساخت ریل وجود ندارد، گفت: متأسفانه شرکت ذوبآهن بیشتر به دنبال آن است که به بهانه تولید ریل برای راهآهن، بابت 5 هزار میلیارد تومان بدهی انباشته خود از دولت، وام بگیرد، در حالی که ریل سود خوبی برای ذوبآهن دارد و امروز خط تولید آنها 100درصد تکمیل شده است، اما اهتمامی برای ساخت ریل ندارند.
وی ادامه داد: از سوی دیگر راهآهن هم در حوزه پرداخت ریالی مشکل دارد و از آن طرف پول نفت از کشورهای چین و هند طلب داریم که دولت و وزارت راه ترجیح میدهند به جای پرداختهای ریالی و همچنین طلبهای نقدی، از هند و چین ریل وارد کنند.
محمدرضایی ادامه داد: مشکل دیگری که وجود دارد، این است که امروز تعرفه واردات ریل صفر است و این مشوقی برای ذوبآهن بابت تولید ایجاد نکرده است، در حالی که شرکت ذوبآهن بابت حمل بار خود 200 میلیارد تومان به راهآهن بدهکار است و به نظر میرسد مطلوب است که برای راهآهن ریل تولید کرده و بدهی خود را تهاتر کند.
این کارشناس حمل و نقل ریلی با اشاره به اینکه تولید 200 هزار تن ریل 100 میلیارد تومان هزینه دارد، گفت: ذوبآهن باید ریل را آماده و در انبار دپو کند و آنگاه مدعی شود که راهآهن مشتری ریل نیست.