چرا باید حمل و نقل ریلی را توسعه دهیم؟
مردم ایران این روزها در دنبال کردن اخبار نگاهی هم به سی سخت و خبرهای حزن‌انگیز دنای سپیدپوش دارند. آسمانی شدن تعدادی از هم‌وطنانمان در پرواز تهران - یاسوج مردم را متأثر کرده و گلایه‌ها و شکوه‌های بسیاری را در عرصه ایمنی سیستم حمل‌ونقل کشور مطرح ساخته است.
مردم ایران این روزها در دنبال کردن اخبار نگاهی هم به سی سخت و خبرهای حزن‌انگیز دنای سپیدپوش دارند. آسمانی شدن تعدادی از هم‌وطنانمان در پرواز تهران - یاسوج مردم را متأثر کرده و گلایه‌ها و شکوه‌های بسیاری را در عرصه ایمنی سیستم حمل‌ونقل کشور مطرح ساخته است.
به گزارش تین‌نیوز، محمد صدرایی نوشت: موضوع اساسی در این زمینه واقعیت‌های موجود در مورد تلفات سیستم‌های حمل‌ونقلی در کشور است که نمره خوبی ازنظر استانداردهای جهانی نمی‌گیرد. این موضوع هرچند در صنعت هوایی کم‌وبیش دیده می‌شود اما بروز جدی‌تری در جاده‌های کشور دارد. شاید اگر مسائل جاده‌ها هم به‌اندازه صنعت هوایی سیاسی شده بود، جامعه واکنش جدی‌تری به کشته شدن هر ۷۱ دقیقه، یک نفر نشان می‌داد.
بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت، سالیانه بیش از ۲۵ میلیون نفر در تصادفات رانندگی در سراسر جهان جان خود را از دست می‌دهند. تصادفات جاده‌ای نهمین عامل مرگ‌ومیر در جهان محسوب می‌شود. همچنین بیشترین مرگ‌ومیر ناشی از تصادفات در کشورهای کم‌درآمد صورت می‌گیرد. در ایران اما حوادث رانندگی پس از آلودگی هوا بیشترین قربانیان را می‌گیرد و این حقایق نشان می‌دهد سیستم حمل‌ونقلی کشور نیاز به تحولی در راستای حفظ جان و سرمایه‌های مردم دارد.
همین دلایل و اهمیت توجه به پایداری زیستی است که مسئله توسعه ریلی در کشور را مهم جلوه می‌دهد. آمارها می‌گویند کشور ایران، در حال حاضر دارای ۱۱ هزار کیلومتر شبکه ریلی استاندارد است. نیمی از این شبکه مربوط به سال‌های دور است و نیم دیگر در ۴۰ سال اخیر ایجادشده است.
اگر نگاهی به سرمایه‌ای که در سال‌های گذشته از فروش نفت عایدمان شده بیندازیم، متوجه می‌شویم توسعه ریل در کشورمان نسبت به ظرفیتی که وجود دارد، بسیار کند پیش می‌رود.
بر اساس اهدافی که برای حمل‌ونقل ریلی در کشور تعیین‌شده در سال ۹۹ حمل‌ونقل بار از ۳۴ میلیون تن باید به ۹۱ میلیون تن افزایش پیدا کند. همچنین هدف، رسیدن به جابجایی ۴۳ میلیون مسافر در سال ۹۹ خواهد بود.
اگر سانحه هفت‌خوان که سروصدای اجتماعی زیادی پیرامونش اتفاق افتاد و ۴۴ کشته هم داشت را در نظر نگیریم، در طول ۹ سال گذشته حدوداً ۱۲ نفر در کل سوانح ریلی تلفات داشته‌ایم و این یعنی تأمین ایمنی بسیار بهتر برای سفرها.
مسئله اساسی اما در این میان در نظر گرفتن رفاه و سرعت در سیستم حمل‌ونقل ریلی است که به توسعه و تحول شرایط کنونی نیازمند است. توسعه قطارهای پرسرعت و توسعه ایستگاه‌های قطار در محدوده شهرها که دسترسی سریع و آسانی به آن وجود داشته باشد همچنین ارتقای بهره‌وری در سیستم ریلی برای پوشش حداکثری سفرها ازجمله موضوعاتی است که باید به آن توجه شود.
وزیر راه و شهرسازی می‌گوید توسعه صنعت حمل‌ونقل ریلی در کشور به سرمایه‌گذاری ۲۸ هزار میلیارد تومانی نیاز دارد. این در حالی است که در سال‌هایی که کشور نفت را بشکه‌ای ۱۴۰ دلار می‌فروخت و اعتبارات فراوانی در دستگاه‌های دولتی دست‌به‌دست می‌شد، کمترین توسعه مورد انتظار در این زمینه صورت گرفت و سرمایه‌گذاری در این صنعت به هزار میلیارد تومان هم نرسید.
در شرایط کنونی هم هرچند محدودیت منابع، پیگیری بسیاری از پروژه‌ها را به کاری سخت تبدیل کرده اما اگر دولت و سازمان‌های غیردولتی بر این هدف متمرکز شود، می‌توان منتظر تحولی در این عرصه بود تا دیگر کمتر شاهد اخبار ناگوار از تلفات سوانح جاده‌ای و هوایی باشیم.
