◄ شرکتهای داخلی برای ساخت واگن، بودجهای ندارد
هرچند وظیفه سرمایهگذاری در صنعت ریلی برعهده دولت است اما دولت سرمایه اولیه را در اختیار واگنسازهای داخلی قرار نمیدهد و در حال حاضر تصمیم بر این نیست که واقعا واگن با کیفیت در داخل تولید شود وگرنه راهآهن بهجای سرمایهگذاری و تشویق نباید از شرکتهای ریلی سود طلب کند.
در سال حمایت از کالای ایرانی، توان شرکتهای تولیدکننده واگن ریلی بیش از گذشته مورد نقد و واکاوی قرار گرفته است.
به گزارش خبرنگار تیننیوز، ماحصل این تولیدات را شرکتهای فورواردری حملونقلی که نقش واسطهگری در نقل و انتقالات کالا و مسافر دارند، میبینند. بهاینترتیب که اگر کیفیت واگنهای تولیدی باری و مسافری چه واگن داخلی و چه خارجی، قابلقبول باشد عملیات حمل کالا و مسافر با سرعت و امنیت و رفاه بیشتری انجام میشود.
احمدرضا صبری، مدیرعامل شرکت قطارهای مسافری نورالرضا در همین ارتباط به خبرنگار ما گفت: هرچند که شرکت نورالرضا از جمله شرکتهای بخش خصوصی است که توانسته بهصورت مستقل از واگنسازهای خارجی، واگن موردنیاز خود را تأمین کند اما بنده معتقدم که واگنسازهای داخلی توان بالقوه ساخت و تأمین واگن با کیفیت و موردنیاز کشور در بخش باری و مسافری را دارند.
صبری افزود: همانطور که میدانید همه شرکتهای باری و مسافری، نیاز خود به واگن را از طریق شرکتهای راهآهن و رجا خرید تأمین میکنند اما ما مستقیماً از خارج واگنهایمان را خریداری کردهایم و از کیفیت ساخت آنها هم فوقالعاده راضی هستیم. بنابراین کیفیت کار واگنسازهای خارجی را بالاتر از تولیدات داخلی دیدیم که اقدام به خرید خارجی کردیم. اما اگر از امکان بالاتر بردن کیفیت واگنهای ساخت داخل بپرسید، باید بگویم که بله این امکان وجود دارد.
مدیرعامل شرکت نورالرضا ادامه داد: موضوع اصلی در این زمینه این است که برای مونتاژ یک واگن به 3 میلیارد تومان اعتبار مالی نیاز داریم که اگر نیاز ما به تامین 30 واگن باشد، هزینهای معادل 30 میلیارد تومان را باید متحمل شویم. حال برای این تعداد درخواست، صلاح نیست که توان واگنساز داخلی با آنهمه هزینه عملیاتی را صرف این تعداد کم کنیم. ضمن اینکه خود شرکتهای واگنساز نیز حاضر به ساخت این تعداد نیستند.
صبری توضیح بیشتری داد و اضافه کرد: گو اینکه اگر بخواهیم تحمل هزینه، صرفه اقتصادی داشته باشد باید حداقل سفارش ساخت 500 واگن را به واگنساز داخلی بدهیم که ساخت این تعداد نیز نیاز به حجم سرمایه در گردش بالایی دارد و بهعنوانمثال شرکتی مثل شرکت واگن پارس برای چنین تولیدی قطعاً به حمایت دولتی نیاز دارد.
مدیرعامل شرکت نورالرضا دلیل اینکه شرکتهای ریلی از واگنسازهای خارجی خرید میکنند را همین موارد دانست و اذعان داشت که دولت خودش را در این موارد و در زمینه تعمیرات و نگهداری واگنها اصلاً مسئول نمیداند. در شرایطی که همه این موارد، پیشزمینه حمایت از تولید داخلی هستند.
احمدرضا صبری همچنین گفت: اگر دولت هزار میلیارد تومان در اختیار شرکت واگن پارس قرار دهد، بهترین واگن را خواهد ساخت اما دولت سرمایه اولیه را در اختیار واگنسازهای داخلی قرار نمیدهد. با این شرایط، تصور کنید که شرکتی از واگن پارس بخواهد 10 عدد درب برای قطارهای مسافری تولید کند- اکثر خریدهای داخلی شرکتها به همین شکل است- در این شرایط اصلاً برای شرکت واگنساز داخلی صرفه اقتصادی ندارد که دستگاههای خود را برای تولید 10 عدد درب واگن به حرکت درآورد.
صبری تجربه سایر کشورها را در این زمینه ارائه داد و گفت: در حال حاضر همه کشورها به تکنولوژی تولید واگن باری و مسافری و همه قطعات آن دسترسی ندارند. مثلاً در امریکا اگر قطعات یک واگن را بررسی کنید خواهید دید که بسیاری از قطعات آن، مربوط به کشور چین است حال چرا این سیاست کاری وجود دارد؟ چون قرار نیست همه قطعات را یک کشور تولید کند. ما هم باید این فکر را که میتوانیم همه قطعات را خودمان تولید کنیم از سرمان دور کنیم چراکه گاهی صرفه اقتصادی تولید خارجی در برخی از قطعات مربوط به کار واگنها بیشتر از تولید آنها در داخل کشور است. ضمن اینکه ممکن است تکنولوژی ساخت برخی از قطعات را سالهای بعد به دست بیاوریم و چرخه حملونقل را نباید معطل تولید داخلی نگهداریم.
مدیرعامل نورالرضا، عدم وجود سرمایه در گردش برای شرکتهای واگنساز داخلی و خرید خارجی را دلیل تعویق عنوان کرد و افزود: وظیفه سرمایهگذاری در این صنعت هم برعهده دولت است که به نظر بنده در حال حاضر تصمیم بر این نیست که واقعاً واگن با کیفیت در داخل تولید شود وگرنه راهآهن بهجای سرمایهگذاری و تشویق نباید از ما سود طلب کند. نهایتاً هم باید بگویم که به نظر بنده شرکتهای واگن پارس و پلورسبز هردو توانایی تولید واگن با کیفیت را دارند اما بودجه لازم برای دستیابی به سطح قابلقبولی از تولید را ندارد.