لغو سفرهای ریلی و نقش حمایتی دولت
کسانی که با سفرهای موردی سروکار دارند به‌طورجدی مشکل پیدا خواهند کرد. در این زمینه دولت باید یک تصمیم جدی بگیرد. نه‌فقط برای بخش حمل‌ونقل بلکه برای همه مشاغلی که فرصت‌ها و درآمدهایشان را ازدست‌داده‌اند.
تقاضا در بخش حمل‌ونقل به‌شدت کاهش پیدا کرده است. در بخش‌هایی حتی کمتر از ۱۰ تا ۱۵ درصد ایام عادی شده است. بخشی از این تقاضاها تقاضاهای تفننی یا سفرهای موردی است که دیگر جایگزین نخواهد شد و حذف می‌شود و حدس می‌زنم ۳۰ تا ۴۰ درصد تقاضاها از این جنس باشد. اما برخی از این تقاضاها هولد می‌شود. یعنی پس از خروج از وضعیت فعلی دوباره وارد جریان شد. بخش دیگری هم هست که با توجه به ظرفیت‌های موجود و افزایش تقاضا در پایانه‌ها جبران خواهد شد. در واقعا این شرکت‌ها دو دوازدهم از درآمد سالیانه خود را ازدست‌داده‌اند و فکر می‌کنم جبران این درآمد در افزایش نرخ ممکن است خود را نشان بدهد. کار دیگری هم نمی‌شود کرد. در بخش حمل‌ونقل برخی قراردادهای بلندمدت دارند و بالاخره با دریافتی از کارفرما اموراتشان را می‌گذرانند.
اما کسانی که با سفرهای موردی سروکار دارند به‌طورجدی مشکل پیدا خواهند کرد. در این زمینه دولت باید یک تصمیم جدی بگیرد. نه‌فقط برای بخش حمل‌ونقل بلکه برای همه مشاغلی که فرصت‌ها و درآمدهایشان را ازدست‌داده‌اند. اول‌ازهمه اینکه دولت باید مطالبات خودش و بخش‌های وابسته به خودش را به تعویق بیندازد. مطالباتی مانند هزینه آب و برق و مالیات و بیمه. درواقع همه مطالباتی که دولت یک طرف آن است. این کمکی فوری است که دولت می‌تواند بکند. کمک بعدی این است که تسهیلاتی فراهم کند برای شرکت‌هایی که نیاز دارند. این کمک البته نیازمند بررسی است. چراکه باید دید در شرایط فعلی تا چه حد این کمک امکان‌پذیر است. کمک بعدی نیز به تعویق انداختن اقساط وام‌هاست. چراکه پرداخت این اقساط از محل درآمد میسر می‌شده که درحال‌حاضر عملا درآمدی نیست. چراکه حمل‌ونقل تابع تقاضا است.
با کاهش تقاضا به‌طور طبیعی سرویس‌ها هم کاهش پیدا می‌کند. ظاهرا درحال‌حاضر حدود ۸۰ درصد سرویس‌ها لغو شده و تعدادی از قطارها هم ادغام شده‌اند. حتی مسیرهایی که با ادغام هم پر نشده، قطار حذف شده است. اگرچه سفرهای ریلی صفر نشده و هنوز تعدادی سفر انجام می‌شود که این امر هم خود معنایی دارد. درحال‌حاضر در بخش ریلی ضدعفونی در مبدأ و مقصد انجام می‌شود. از طرف دیگر برای کسانی که ناگزیر از سفر هستند فضای داخلی کوپه‌ها فضایی شخصی و مطمئن است و از سوی دیگر از امکان سرایت احتمالی بیماری هم پیشگیری می‌کند. گرچه به نظرم آنچه باعث کاهش سفر شده است، نگرانی است. این نگرانی اندک‌اندک در حال افزایش است و متأسفانه به‌مرور اتفاق می‌افتد.
بااین‌حال به نظرم دولت به‌درستی قرنطینه را از دستور خارج کرده است. درحال‌حاضر ما در مرحله هشدار و کنترل هستیم. شاید اگر یک منطقه پاک داشته باشید، بتوانید با قرنطینه آن را حفظ کنید. یا اگر یک منطقه آلوده داشته باشید بتوانید جلوی خروج را بگیرد. اما وقتی کل کشور دچار این ویروس شده است، جابه‌جایی شاید تا آن حد تعیین‌کننده نباشد و رعایت است که مهم است. البته بدیهی است که از سفرهای ضروری حرف می‌زنم. درواقع همه آنچه در شهر انجام می‌دهیم در سفر هم ملزم به رعایت آن هستیم. چیزی که باعث شیوع می‌شود تجمع است. تجمعی که ما در مسافرت‌ها ایجاد می‌کنیم. اما با رعایت موارد موردنیاز شاید بتوان سفرهای ضروری را نگه داشت. چراکه در بسیاری ساکن شهری و اهل جای دیگری هستند و می‌خواهند به خانه‌هایشان برگردند. اما قطعا سفرهای سیاحتی و زیارتی و تفریحی باید لغو شود. لغو این سفرها فاصله‌ای را ایجاد می‌کند که می‌تواند جلوی پخش و انتقال ویروس را بگیرد. درنهایت اینکه در شرایط فعلی نیازمند تصمیم‌های صریح و شجاعانه. با درک درست وضعیت و نگاه علمی و واقع‌بینانه هستیم.
