◄ تهیه نظام جامع حملونقل فراتر از تهیه مستر پلان است
وزیر راه و شهرسازی معتقد است تحقق اهداف سند چشم‌انداز بیست‌ساله جمهوری اسلامی ایران و دستیابی به جایگاه اول اقتصادی در منطقه، مستلزم بهره‌گیری مطلوب و کارآمد از توان و ظرفیت‌های بالقوه بخش‌های مختلف در کشور است.
عباس آخوندی در پیشگفتار طرح جامعه حملونقل که اسفند ماه گذشته منتشر شد، همچنین صنعت حملونقل را یکی از ارکان توسعه پایدار و توسعه تجارت داخلی و بین‌المللی دانست که از جایگاه ویژه‌ای در برنامه‌ریزی‌ها برخوردار است.
به گفته آخوندی صنعت حملونقل زمانی قابلیت کمک به‌رشد اقتصادی کشور را خواهد داشت که خود کارآمد، ایمن، یکپارچه، قابل اطمینان و رقابت پذیر بوده و تمامی اجزای آن به‌صورت هماهنگ با یکدیگر عمل کنند.
وزیر راه و شهرسازی در پیشگفتار طرح جامع حملونقل همچنین تاکید کرد: به منظور تهیه نقشه راه، برای توسعه متوازن و هدفمند زیرساخت‌های حملونقل کشور، مطالعات «طرح جامع حملونقل کشور» با هدف ایجاد بسته برنامهریزی یکپارچه و هماهنگ شیوه‌های مختلف حملونقل در راستای تهیه برنامه بلندمدت ساخت و توسعه زیربناهای حملونقل برون شهری کشور طی دوره بیست‌ساله 1389 لغایت 1409 ،با همکاری و مشارکت متخصصان داخلی و خارجی و سازمانها و شرکت‌های تابعه این وزارتخانه ، تهیه و تدوین شده است.
به گزارش خبرنگار تین‌نیوز یک کارشناس حملونقل در این زمینه معتقد است: باید توجه داشت که طرح جامع نه صرفا به عنوان یک گزارش پژوهشی بلکه به عنوان یک سند بالادستی و جهت دهنده برای فعالیت‌ها و کارهای بخش حملونقل مدنظر بوده و حتی این موضوع در ماده ۱۶۴ قانون برنامه پنجم به صورت یک حکم قانونی درآمده که طرح جامع مبنای پروژه‌‌های بخش حملونقل باشد.
سیدمرتضی ناصریان افزود: متعاقب مطالعات طرح جامع حملونقل که در دهه ۶۰ تهیه شد و علیرغم زحمات و جامع‌الاطراف و آموزنده بودن آن، به دلیل عدم همکاری دستگاه‌های مسئول اما به عنوان یک سند لازم الاجرا درنیامد.
وی تاکید کرد: در دهه ۷۰ تلاش‌هایی برای تهیه طرح جامع در دست اقدام بود که منتهی به دو پروژه پژوهشی در مرکز تحقیقات راه و ترابری برای تهیه شرح خدمات طرح جامع حمل و نقل شد و نهایتا شرح خدمات مطالعاتی تهیه شد که به مشاورین مترا - اژیس واگذار شد.
ناصریان بیان داشت: به‌هرحال این مطالعات در دولت نهم و دهم عملا و کاملا متوقف شد و وزیر راه و شهرسازی دولت یازدهم در ابتدای دوره وزارت وعده حصول نتایج طرح جامع در مدت شش ماه را داد و کمیته‌ای مسئول آن شدند.
این کارشناس حملونقل با بیان این‌که گسست زمانی و برخی ضعف‌های مطالعات انجام شده در مجموع امید برای انتشار یک سند مصوب و نهایی را به شدت کمرنگ کرده بود، اظهار داشت: آنچه اخیرا منتشر شد نشان دهنده همین موضوع است که گزارش اخیر چکیده نتایج مطالعات قبلی است و لازمالرعایه شمرده نمی‌شود و آنچه به آن اضافه شده تدوین مکانیزم و ساختاری برای بازنگری این مطالعات و همچنین اظهارنظر دستگاه‌های تابعه وزارت روی این گزارش است.
به گفته ناصریان این اضافات گرچه مهم هستند ولی در مدت شش‌ماه کار همان کمیته قابل حصول بودند.
وی افزود: اگر به سند مصوب سیاست‌های کلی بخش حملونقل که مقام معظم رهبری در سال ۷۹ ابلاغ نمودند رجوع کنیم مشاهده می‌‌کنیم که با این کلمات شروع می‌شود: «ایجاد نظام جامع حملونقل» البته نظام جامع حملونقل فراتر از تهیه مستر پلان (طرح جامع) است و هنوز حرکت شایسته‌ای در راستای تهیه نظام جامع حملونقل مشاهده نمی‌شود.
ناصریان با بیان این‌که ما برای نقد نتایج یک مطالعات حاضر به جواب هستیم ولی در تهیه و اجرایی کردن یک سند بالادست و تبعیت از آن ناتوانیم، تاکید کرد: لذا این ناامیدی وجود دارد که اگر فرآیند بازنگری مطالعات منتشر شده اخیر در دولت بعد صورت پذیرد، باز هم دستگاه‌های تابعه وزارت و سازمان برنامه و بودجه (که نقش آن در فرآیند بازنگری واضح نیست) تسلیم یک سند بالادستی به عنوان طرح جامع نشوند و شاید از نظر برخی افراد این رویه یعنی نداشتن برنامه مناسب‌تر باشد ولو آنکه بخش حملونقل دچار ناهماهنگی فراوان و اتلاف منابع باشد.
