◄ مروری بر آخرین پرواز بوئینگ 747SP دنیا در فرودگاه مهرآباد

هشت سال قبل در روز دوم آذر ماه در فرودگاه مهرآباد تهران رویدادی در جریان بود که در تاریخ هوانوردی ایران سابقه نداشت.

به گزارش تین نیوز، آخرین فروند از هواپیماهای بوئینگ SP747 در جهان با شماره رجیستری EP-IAC در تاریخ دوم آذر ماه سال 1393 در فرودگاه مهرآباد آخرین پرواز خود را انجام داد.

من که خود یکی از مسافران آن پرواز بودم، هیچ گاه فکر نمی کردم چنین استقبال بی نظیری از آن پرواز نوستالژیک در مهرآباد صورت گیرد.

یک هفته قبل از رویداد، از طرف یکی از دوستان خلبانم پیامکی برایم آمد با این عنوان:

آخرین پرواز بوئینگ SP747 در جهان بر فراز سواحل خزر و قله دماوند

با شتاب زدگی فراوان بلیت صندلی وسط را سفارش دادم و برنامه های روز دوم آذر را به کل کنسل کردم. انگار نه انگار که آن ایام در حال آماده شدن برای کنکور کارشناسی ارشد بودم.

روز دوم آذر ماه، ترمینال شماره 1 فرودگاه مهرآباد قرار بود خاطره ای جدید را به ثبت برساند، این بار خداحافظی با آخرین بوئینگ SP747 در جهان.

روزگاری این پرنده غول پیکر صدها مسافر را در مسیر تهران به نیویورک و لس آنجلس جابجا می کرد و آن پرواز نوستالژیک مروری بود بر خاطرات پروازهای هما در مسیرهای بین المللی با هواپیماهای بوئینگ  SP747 .

این پرنده جذاب، در تاریخ 25 دی ماه 1382، در مسیر توکیو پس از سوخت گیری در فرودگاه پکن در هنگام تیک آف دچار نقص در سیستم هیدرولیک شده و در هنگام فرود اضطراری در پکن، چرخ های جلوی هواپیما نیز باز نشده و دماغه هواپیما به مسافت 200 متر روی باند فرودگاه کشیده شد.

به هر حال سال ها پس از آن سانحه، نوبت به بازنشستگی این بوئینگ تاریخی رسید.

در آن زمان تنها 22 سال داشتم و باورم نمی شد که استقبالی در آن سطح از آن رویداد بزرگ به عمل آمده باشد. ترمینال 1 فرودگاه مهرآباد میزبان چندین مسافر خارجی از اقصی نقاط جهان بود، آن هم برای پروازی نمادین از مبدا تهران به مقصد تهران.

عاشقان هواپیما از سرتاسر جهان خود را به تهران رسانده بودند تا اسم خود را در زمره آخرین مسافران این هواپیما به ثبت برسانند.

در میان مسافران خارجی، آلمان ها بیشترین استقبال را به عمل آورده بودند. همچنین مسافرانی از انگلستان (لندن و ساوتهمپتون)، لوکزامبورگ، ژاپن، هلند، چین و آمریکا هم به چشم می خوردند.

در میان مسافران، سم چویی (Sam Chui)، یوتیوبر مشهور چینی - استرالیایی نیز حضور داشت.

نکته جالب توجه، حضور پسر 19 ساله آمریکایی بود که از تگزاس (شهر دالاس) در عرض 2 روز و از طریق دبی خود را به تهران رسانده بود. وقتی از او درخواست کردم که پاسپورتش را ببینم، حسابی از من ترسیده بود و من را نیروی امنیتی ایران خطاب می کرد.

در جایی دیگر، مسافر هلندی دیده شد که با پای گچ گرفته به ایران آمده بود تا تجربه این پرواز را از دست ندهد.

در ابتدا قرار بر این بود که آن جامبو جت دوست داشتنی از تهران به فرانکفورت برود و در آنجا جشن آخرین پرواز برگزار شود، اما برنامه تغییر کرد، به گونه ای که پرواز بر فراز قله دماوند و سواحل خزر در دستور کار قرار گرفت.

آن چه که همه را نگران می کرد، ابری بودن هوا بود، چرا که عکاسی منظره های طبیعی از داخل هواپیما را مشکل می ساخت و متاسفانه همین اتفاق هم افتاد.

پس از رد شدن از گیت های امنیتی، وارد محوطه اپرون مهرآباد شدیم و در حدود نیم ساعت فرصت داشتیم تا در کنار هواپیما عکس یادگاری بگیریم.

یکی از مسافران آلمانی با تعجب به بوئینگ های MD اشاره می کرد و می گفت: باورمان نمی شود که بوئینگ MD هنوز در ایران پرواز می کند.

ذوق سرشار مسافران در رفتارشان هویدا بود. انگار سالیان دراز همدیگر را می شناختیم. پس از عکاسی در کنار بدنه هواپیما به علت بارانی شدن هوا، به دستور سرپرست گروه به سرعت وارد هواپیما شدیم.

شور و حال مسافران به اوج خود رسیده بود. همگی آماده پرواز بودیم، بالاخره لحظه موعود فرا رسید. غرش موتورهای بوئینگ 747SP گواهی می داد که آخرین پرواز این هواپیمای خاطره انگیز آغاز شده است.

بعد از برخواستن هواپیما و خاموش شدن چراغ های کمربند ایمنی، ناگهان تمامی مسافران از جای خود برخواستند و همگی در قسمت های مختلف هواپیما مشغول گشت و گذار و عکاسی شدیم.

در حین پرواز، خلبان در مورد تاریخچه این هواپیما توضیحاتی داد و سپس اجازه داده شد که تک تک مسافران به داخل کاکپیت رفته و عکس یادگاری بگیرند. هر چند که نوبت به من پس از فرود هواپیما رسید.

یک ترمه یادگاری با لوگوی ایران حکاکی شده بر روی آن، زعفران، پسته و کارت پستال یادگاری نیز به مسافران اهدا شد.

لازم به ذکر است که این پرنده دوست داشتنی مدتی بعد نیز در مسیرهای دور برد هما از جمله کوالالامپور نیز پرواز کرد.

هم اکنون این هواپیما در فرودگاه بین المللی امام خمینی تهران نگهداری می شود.

به امید سرافرازی هواپیمایی ملی ایران (هما)