◄ اما و اگرهای راه اندازی خط مترو پرند
یکی از شهرهای اقماری اطراف تهران که طی سال های اخیر رشد جمعیت پرشتابی را تجربه کرده و پیش بینی می شود تا سال 1405 تعداد ساکنان آن به مرز 700 هزار نفر برسد، شهر جدید پرند است. این شهر در 35 کیلومتری غرب پایتخت و در حاشیه آزادراه ساوه واقع شده است. جمعیت حال حاضر شهر پرند حدود 450 هزار نفر بوده و روزانه بین 30 تا 40 هزار نفر بین شهرهای تهران و پرند در تردد هستند که بخش عمده ای از آنها از طریق آزادراه تهران - ساوه به محل کار خود دسترسی پیدا می کنند. در حقیقت دغدغه خانواده های این جمعیت قابل توجه، صحت و سلامت سرپرستان خانوارهایی است که برای امرار معاش، مجبور هستند هر روز با جاده مرگ مواجه شوند.
یکی از شهرهای اقماری اطراف تهران که طی سال های اخیر رشد جمعیت پرشتابی را تجربه کرده و پیش بینی می شود تا سال 1405 تعداد ساکنان آن به مرز 700 هزار نفر برسد، شهر جدید پرند است. این شهر در 35 کیلومتری غرب پایتخت و در حاشیه آزادراه تهران ساوه واقع شده است.
به گزارش تین نیوز به نقل از شرکت راه آهن شهری تهران و حومه، جمعیت حال حاضر شهر پرند حدود 450 هزار نفر بوده و روزانه بین 30 تا 40 هزار نفر بین شهرهای تهران و پرند در تردد هستند که بخش عمده ای از آنها از طریق آزادراه تهران - ساوه به محل کار خود دسترسی پیدا می کنند. در حقیقت دغدغه خانواده های این جمعیت قابل توجه، صحت و سلامت سرپرستان خانوارهایی است که برای امرار معاش، مجبور هستند هر روز با جاده مرگ مواجه شوند.
روزهای حساس مترو شهر پرند
پروژه تکمیل خط مترو تهران - پرند که در واقع محدوده 19 کیلومتری بین فرودگاه امام خمینی (ره) تا شهر جدید پرند را شامل می شود(چرا که امتداد خط یک مترو تا فرودگاه امام خمینی (ره) قبلا ایجاد شده و مسافرگیری در این قطعه جاری است) روزهای حساس و سرنوشت سازی را پشت سر می گذارد.
پس از انجام موفقیت آمیز تست سرد این خط که تیرماه سال گذشته صورت گرفت، مسئولان و دست اندرکاران امر با قاطعیت از راه اندازی کل خط مترو تهران - پرند تا قبل از پایان سال 1401 خبر دادند اما واقعیت آن است که هنوز منابع مالی این پروژه که بیشتر به بحث خرید و نصب تجهیزات مربوط می شود، تامین نشده است.
فرآیند واگذاری زمین برای تامین منابع مالی
در ابتدا قرار بود تا پیش از پایان سال 1400 شرکت عمران شهر جدید پرند برای تامین بخشی از منابع مالی پروژه، حدود 25 هکتار زمین با کاربری تغییر یافته در اختیار پیمانکاران مربوطه قرار دهد تا از محل فروش آن، فرآیند ثبت سفارش، خرید، حمل و نهایتاً نصب تجهیزات لازم تا حداکثر شهریورماه همان سال صورت پذیرد اما متاسفانه و علیرغم تاکیدات موکد وزیر کشور، وزیر وقت راه و شهرسازی و همچنین استاندار وقت تهران، عملاً تا به امروز چنین چیزی به صورت کامل محقق نشده است.
پروژه ای به ارزش بالغ بر 5 هزار میلیارد تومان
آنچه امروز قطعی به نظر می رسد آنکه، هر یک روز تاخیر در تامین منابع مالی پروژه خط مترو تهران - پرند، احتمال افتتاح و بهره برداری از آن در موعد مقرر را معادل چند روز کاهش می دهد. به عبارت دیگر تاخیر در تامین هزینه های لازم جهت راه اندازی طرح، عملاً امکان استفاده نیم میلیون نفر جمعیت ساکن شهر پرند از پروژه ای که بیش از 90 درصد پیشرفت فیزیکی داشته و ایستگاه آن در مرحله نازک کاری است را سلب می کند. این در حالی است که ارزش پروژه مذکور (در بخش حدفاصل فرودگاه امام خمینی (ره) تا شهر پرند) به ارزش امروز پول رایج کشور، مبلغی فراتر از 5 هزار میلیارد تومان است و اینکه نتوان از سرمایه گذاری هنگفت صورت گرفته تا به این لحظه استفاده برد، فرصت سوزی عجیبی به حساب می آید.
از طرفی باتوجه به تخصیص منابع مالی به صورت سنواتی و درازمدت که با تورم روزانه قیمت کالا و خدمات همراه شده است، هزینه های پروژه ماه به ماه افزایش یافته و ادامه این روند، تکمیل طرح را سخت تر و بغرنج تر می سازد.
درخواست مجدد از رییس جمهور
در چنین شرایطی، به نظر می رسد تخصیص اعتباری درخور نیازهای واقعی خط مترو تهران - پرند می تواند بسیار کارساز و راهگشا باشد. اما این امر فقط یکی ازشروط اصلی به ثمر نشستن پروژه مذکور است. از سوی دیگر شرکت عمران شهر جدید پرند که تحت نظارت وزارت راه و شهرسازی فعالیت می کند به همراه استانداری تهران باید فکری عاجل برای اراضی قابل واگذاری به پیمانکاران اجرایی پروژه کنند تا قفل مشکلات مالی خط مترو تهران - پرند باز شود.
در حال حاضر واگذاری 25 هکتار زمین به عنوان منبع تامین غیرنقد کارهای باقی مانده پروژه (عمدتاً بخش تجهیزاتی) به صورت بخش به بخش (و نه کلی) روال اداری خود را طی می کند که همین امر زمان ثبت سفارش، خرید، تهیه، حمل و نصب تجهیزات را طولانی کرده است. ضمن اینکه وزارت نیرو نیز باید مساله تامین برق پروژه به میزان 15 مگاوات را تعیین تکلیف کند. با این حال ریل دوم مترو در بخش حدفاصل فرودگاه امام خمینی (ره) تا شهر جدید پرند در حال ریل گذاری است تا این پروژه در زمان افتتاح شامل یک خط رفت و یک خط برگشت باشد.
این در حالی است که رئیس جمهور در جریان سفرهای استانی و بازدید مورخ 17 آذرماه سال 1401 از شهر جدید پرند، تاکیدات لازم را به مدیران ذیربط دولتی و از جمله وزیران راه و شهرسازی و نیرو داشته است تا موانع اجرایی پروژه در اسرع وقت رفع و رجوع شوند و مترو شهر پرند هرچه سریعتر در اختیار مردم چشم انتظار این شهر قرار گیرد.
امیدوار به حل مشکلات ،
اما پیش خودمان باشه طرح راه اهن حومه ای که آقای اخوندی مطرح کردند به حاشیه رفت و فراموش شد .
چرا ؟
حال بغیر از انکه دولت فعلی طرح های دولت قبل قبول ندارد ، اما واقعیت اینه جامعه هم طرح راه آهن حومه ای استقبال نکرد ، مترو را اکثریت استقبال کردند.
چرا شکست این طرح علت یابی نشد؟ نواقص و دلایل عدم استقبال چه بود؟
بهر حال بنظر من خود اجرای طرح راه اهن سریع السیر قم اصفهان زمان اقای اخوندی غیر مستقیم در شکست این طرح دخالت داشت ، چرا اگر مسیر تهران قم و تهران اراک پیگیری میشد ، با توجه به زیرسازی برقی و سرعت بالای راه اهن برقی در مقایسه با مترو که (نهایتا ۱۴۰ کیلومتر در ساعت هست) .
این طرح میتوانست جذاب تر باشد ، اما بدلیل اشتباهات مدیریتی و سرمایه گزاری های اشتباه در بیابان ها بدون جمعیت ، کمترین سود و بهره وری به کشور بازگشت .
احداث ۱۰۰ کیلومتر راه اهن سریع السیر ۲۷۰ تا ۳۵۰ در تهران با پوشش جمعیت چند میلیون نفری بسیار سودده تر از احداث راه اهن قم تا میمه بوده که نه جمعیت دارد نه متقاضی
پولی در بیابان ریخته شد که بازگشت و ظرفیتی نداشت.راه اهن حومه ای هم بدلیل همین مشکلات بنظرم به تاریخ پیوست.
اگر مدیریت و توجه بهتری بود شاید به یک مدل حمل و نقل محبوب ، همانند مد مترو و brt تبدیل میشد .
پروژه هواپیماهای atr هم شکست سختی خوردند اکثرا زمینگیرشدند .
بطور کل منصفانه قضاوت کنیم فناوری های وارداتی در زمان اصولگرایان در حمل و نقل نسبت به اصلاح طلبان موفق تر عمل کرده ، فراگیر تر شدند.
بطور مثال brt بعدزمان قالیباف در شهرهای زیاد ایران گسترش و فراگیرشد ، اما راه اهن حومه ای در بازاریابی و فراگیری شکست خورد.
متاسفانه هیچوقت دلایل شکست این نوع طرح ها تاکنون کارشناسی مناسبی نشده است .