تهران، شبکه مترو می خواهد نه خط مترو
این یک واقعیت است که سیستم حمل ونقل عمومی ریلی درون شهری یا همان مترو، درصورت تکمیل به صورت یک «شبکه» معنای واقعی خود را پیدا می کند و در غیر این صورت، ساخت صرف خطوط بدون ارتباط با یکدیگر، کارایی لازم را دربر نخواهد داشت.
این یک واقعیت است که سیستم حمل ونقل عمومی ریلی درون شهری یا همان مترو، درصورت تکمیل به صورت یک «شبکه» معنای واقعی خود را پیدا می کند و در غیر این صورت، ساخت صرف خطوط بدون ارتباط با یکدیگر، کارایی لازم را دربر نخواهد داشت. با چنین دیدگاهی، شبکه مترو غیر از خطوط متعدد و ایستگاه های تبادلی بین آنها، باید از تمام مشتقات لازم نیز برخوردار باشد؛ مثل پست برق، پارکینگ و پایانه، هواسازها و هواکش های میان تونلی، حداقل 2ورودی برای هر ایستگاه و از همه مهم تر تامین ناوگان مورد نیاز برای آن که سرفاصله حرکتی قطارها، استاندارد باشد.
توسعه شبکه مترو، نیازمند ساخت و تکمیل موزون و موازی تمام امکانات لازم است و درغیر این صورت اگر ایستگاه پشت ایستگاه بسازیم و افتتاح کنیم اما واگن به تناسب افتتاحیه های جدید به ناوگان حمل ونقلی مترو اضافه نکنیم، تأثیر افزایش ایستگاه های جدید را آنطور که باید و شاید احساس نخواهیم کرد؛ یا اینکه خطوط را تکمیل کنیم اما احداث پایانه و پارکینگ را که اجزای ضروری و غیرقابل چشم پوشی فرایند سرویس دهی درست و ایمن خطوط است، چندان جدی نگیریم. مدیریت شهری پایتخت در دوره کنونی، عنایت ویژه ای به این مسئله دارد و در تلاش است تا رشد و توسعه موزون شبکه متروی تهران را معنا بخشد.
البته از زحمات مدیران ادوار گذشته شرکت مترو نمی توان به سادگی گذشت، اما این یک واقعیت است که به هر دلیل، در برخی موضوعات شبکه راه آهن ریلی پایتخت، انباشت عقب ماندگی ها را شاهد هستیم. اولویت متولیان امر در دوره های گذشته،بیشتر ساخت مسیرهای تونلی و ایجاد ایستگاه های متعدد برای بهره مندی هر چه سریع تر شهروندان از این امکان حمل ونقلی بوده که صد البته نیت خیر در پس این تفکر وجود داشته است اما به هر حال این نکته را هم نمی توان از نظر دور داشت که اولا در زمینه ناوگان حمل ونقلی مترو امروز به شدت در مضیقه هستیم و در ثانی کار زیاد، حجیم و پرهزینه ای بابت تکمیل پایانه ها و پارکینگ ها پیش رو داریم.
موضوع احداث خطوط جدید مسئله بعدی است. مترو به شکل شبکه ای، کارایی و کارکرد حداکثری پیدا می کند و اگر نقشه راه چنین نباشد، این صنعت گران قیمت و پر زحمت، صرفا به صورت خطی، جابه جایی محدود مسافران را در شهر محقق خواهد ساخت. پس باید خطوط مترو را گسترش داد و آنها را به شکلی معقول و حساب شده، به هم دوخت و به واسطه ایستگاه های تبادلی با یکدیگر مرتبط ساخت.
