◄ احتمال توقف ترن‌ست‌ها
رئیس هیئت‌مدیره شرکت حمل‌ونقل ریلی رجا، نسبت به احتمال توقف ترن ست ها هشدار داد. علیرضا محمودی با اشاره هزینه های بالای تعمیرو نگهدای قطارهای ترن ست عنوان کرد که در صورت عدم چاره اندیشی احتمال توقف ترن سنت وجود دارد.
رئیس هیئت‌مدیره شرکت حمل‌ونقل ریلی رجا، نسبت به احتمال توقف ترن ست ها هشدار داد. علیرضا محمودی با اشاره هزینه های بالای تعمیرو نگهدای قطارهای ترن ست عنوان کرد که در صورت عدم چاره اندیشی احتمال توقف ترن سنت وجود دارد.
امروز رجا در چه وضعیتی است؟
رجا با سیلی صورتش را سرخ نگاه می‌دارد. تمام هم‌وغم رجا، آسایش و ایمنی مسافران، شادابی مأموران، ارتقاء کیفیت واگن‌ها و پرداخت حقوق کارکنان است. در برهه‌ای رجا معوقه زیاد داشت اما امروز به نظمی رسیده که امیدواریم با برنامه‌ریزی بیشتر این روند ادامه یابد. اعضای هیئت‌مدیره در تلاش هستند که تاریخ پرداخت حقوق کارکنان را ثابت کنند. اخیرا خدمات جانبی مانند سبد کالا و ... هم به مأموران رجا و شرکت‌های راهبری فنی و اجرایی ارائه شده است.
ناوگان در چه وضعیتی است؟
در بخش قطارهای حومه‌ای و تکلیفی همچنان مسائل حل‌نشده وجود دارد. در برهه‌ای ترن‌ست‌های رجا به مقصد یزد، به خاطر کمبود قطعه متوقف شدند. این قطارها تنها قطارهای خودکشش پرسرعت کشور هستند. هزینه‌های نگه‌داری آنها هم بسیار بالاست. از سرعت‌بالای آنها بهره‌برداری درستی نمی‌شود. گراف فعلی که برای مسیر تهران-مشهد در نظر گرفته شده است، باعث شده تا قطار به جای ۶ ساعت، به طور حدودی ۸ ساعته مسیر را طی کند که این روند اولا به قطار مذکور فشار وارد می‌کند و با توجه به اینکه این قطارها پرسرعت هستند، سرعت‌پایین استهلاک را بالا می‌برد.
ثانیا قیمت تمام‌شده این قطارها را بالا می‌برد. بهای گیربکس یک رام ترن‌ست تقریبا برابر با یک واگن مسافری و در حدود ۵ تا ۶ میلیارد تومان است. گیربکس هم بعد از طی‌کردن حداکثر یک‌میلیون کیلومتر باید تعمیر اساسی شود که این تعمیرات ۱۵۰ هزار یورو در شرکت سازنده هزینه دارد. ترن‌ست‌ها سرمایه عظیمی است که هزینه‌های آن بر دوش رجا است.
در دنیا بابت هر ۱۰۰ کیلومتر سفر با قطارهای تندرو ۱۴ یورو پرداخت می‌شود. با توجه به اینکه بخشی از هزینه‌ها ارزی و بخش دیگری ریالی پرداخت می‌شوند، محاسبه کردیم و به این نتیجه رسیدیم که در هر ۱۰۰ کیلومتر سیر این قطارها بیش از ۷ یورو هزینه داریم؛ یعنی قیمت بلیت مسیر تهران-مشهد، ۶۵ یورو می‌شود، یعنی حدود ۷۰۰ هزار تومان! این بلیت برای مصرف‌کننده توجیه دارد؟ قطعا پاسخ همه خیر است به همین دلیل الآن ما ۸۰ هزار تومان این بلیت را به مسافر می‌فروشیم.
قطار ترن‌ست (پردیس)، قطاری است که تکنولوژی بالاتری دارد و باید هزینه‌های این تکنولوژی پرداخت شود. قطارهای پرسرعت مشمول هیچ حمایتی نیستند. درحالی‌که هر واگن این قطارها کشنده دارد و خودکشش است و از این منظر می‌تواند مشمول یارانه‌هایی باشد که به کشنده‌های دیزل تعلق می‌گیرد و از این محل سوبسید دریافت کند. در مورد قطارهای تکلیفی و حومه‌ای ضرر انباشته زیادی وجود دارد. به‌عنوان نمونه قیمت بلیت تمام‌شده مسیر تهران-قم حدود ۳۸ هزار تومان است اما این بلیت به همراه یک بطری آب به مسافر ۴ هزار تومان فروخته می‌شود!
برای جبران ضرر این خط به شورای عالی ترابری پیشنهاد شد که با توجه به قیمت اتوبوس معمولی این مسیر که حدود ۱۳ هزار تومان است، حداقل این۴ هزار تومان را به اعداد معقول‌تر ۸ تا ۱۰ هزار تومان تغییر یابد، چراکه در این بخش سوبسیدی داده نمی‌شود، حداقل از محل فروش بلیت کمی زیان‌ها جبران شوند که با این پیشنهاد موافقت نشد. پرداخت یارانه سهم رجا برای شرکت راه‌آهن نیز دغدغه است. زیرا اگر یارانه رجا تخصیص یابد، ما نیز توان پرداخت هزینه اجاره دیزل را به راه‌آهن خواهیم داشت... هرچند که مبلغ طلب یارانه رجا نسبت به طلب بهای اجاره دیزل شرکت راه‌آهن بیشتر است.
در بخش ترن‌ست زیان‌ده هستید؟
قطعا. در بخش ترن‌ست‌ها کاملا زیان است و رجا و سهامدار آن، تأمین اجتماعی از این محل زیان می‌بینند. در سال گذشته بیش از ۸۰ میلیارد تومان زیان مستقیم متوجه رجا شده است. هزینه‌های تعمیراتی این قطارها بسیار بالاست چراکه به واسطه وارداتی بودن و صرف هزینه‌های ارزی و عدم پیش‌بینی سیاست‌های حمایتی ارزی، تأمین ارز از بازار آزاد، هزینه‌های نگه‌داری، تعمیر و بازسازی به‌شدت افزایش می‌یابد.
با این شرایط چه آینده‌ای را برای بخش ریلی پیش‌بینی می‌کنید؟
با این اوضاع قطارهای ترن‌ست و حتی بخشی از قطارهای تکلیفی محکوم به توقف است.
افزایش ۲۲ درصدی قیمت بلیت قطار، زیان قطارهای ترن‌ست و قطارهای حومه‌ای را پوشش نداد؟
اولا افزایش قیمت بلیت، شامل قطارهای حومه‌ای نیست.
در مورد قطارهای پرسرعت نیز در یک مقطع چهارماهه در سال پیش هزینه‌های جاری این قطارهای رجا ۱۵۴ درصد افزایش یافت. ۲۲ درصد افزایش قیمت بلیت قطار، چقدر از این زیان را پوشش می‌دهد؟ شما پاسخ دهید.
سخنی نیز با مسئولان محترم راه‌آهن دارم. این عزیزان باید در عمل به این باور برسند که نمی‌توانند هزینه‌های سیر قطارها را بر روی دوش سازمان تأمین اجتماعی بیفکنند، نمی‌شود متولی اصلی بخش ریلی در تمام عرصه‌های ریلی و چه‌بسا بحث‌های حمایتی قاطعانه ورود نکند. راه‌آهن حتی نتوانست ارز نیمایی (نه کمک) را برای پرداخت بدهی رجا (در زمان دولتی بودن رجا این بدهی ایجاد شده) به راه‌آهن ترکیه تخصیص بگیرد.
چرا چرت میگی؟ من از وین به پراگ رفتم ۳۳۰ کیلومتر با ۷ یورو