◄ در مهرآباد چه می‌گذرد؟

تین‌نیوز| اکرم فیض‌آبادی* صبح روز گذشته برای تهیه یک گزارش میدانی به فرودگاه مهرآباد رفتم و برای اولین بار مترو مهرآباد را برای رسیدن به مقصد انتخاب کردم؛ به‌حق که بسیار سریع‌تر و با هزینه کمتر به مقصد رسیدم.

نظم و ساماندهی خوب مترو «مهرآباد» باعث شده بود که حتی مسافران خارجی هم از مترو برای رسیدن به مهرآباد استفاده کنند؛ در ابتدا در ایستگاه مترو ترمینال 2-1 پیاده شدم زمانی که به بیرون رسیدم با خرابی و کنده‌کاری جلو مترو روبه‌رو شدم اما باید بگویم خوشبختانه کارگران در حال کار بودند و این خرابی‌ها به حال خود رها نشده بود.





کمی روبروی ترمینال خروجی فرودگاه مهرآباد قدم زدم ناگهان مسافران از درب خروجی به بیرون آمدند و به یک‌باره عده‌ای از رانندگان تاکسی‌ها به سمت مسافران هجوم آوردند و به زور قصد سوار کردن مسافران را داشتند؛ از راننده اصرار از مسافر انکار.

اما برخی از مسافران نیز ترجیح‌شان این بود که سوار بشوند چرا که تاکسی سرویس فرودگاه به قول خودشان پول‌های سرسام‌آوری را از مسافران می‌گیرند.

داخل ترمینال 2 فرودگاه مهرآباد شدم، مدت نیم ساعت روی یکی از صندلی‌ها نشستم و به دور اطراف با دقت نگاه کردم مشخص بود برخی برای اولین بار بود که هواپیما را برای سفر انتخاب کرده بودند اما بسیار گُنگ بودند که باید چه مراحلی را برای سوار شدن به هواپیما طی کنند؛ بگذریم از آن که از سمت اطلاعات فرودگاه نیز جواب درستی دریافت نمی‌کردند و خوب توجیه نمی‌شدند و این مردم بودند که هموطنان خود راهنمایی می‌کردند و توضیح می‌دادند که چه باید بکنند.

اما سوال من اینجا بود که آیا این افراد از این پس هواپیما را مجدد برای سفر خود انتخاب می‌‌کنند یا به قدری سختی کشیده‌اند که ترجیح می‌دهند با ماشین شخصی سفر کنند؟

نگاهم به یکباره به چرخ‌دستی‌های فرودگاه مهرآباد افتاد، یاد خبر دیروز افتادم که برخی از کارگران چرخ‌دستی به علت دریافت وجه اضافه از مسافران اخراج شده بودند؛ می‌خواستم برم و از چند نفر از چرخ دستی‌ها قیمت حمل بار را بپرسم و متوجه بشوم که آیا اخراج دیروز برخی از همکاران‌شان روی همسان‌سازی قیمت‌ها موثر بوده یا خیر. اما من چمدان و یا باری با خود به همراه نداشتم .

تصمیم گرفتم گوش‌هایم را تیز کنم تا وضعت قیمت‌ها را از مسافرانی که پول به چرخ دستی‌ها می‌دهند متوجه بشوم....خداروشکر قیمت‌ها به یک اندازه بود.
کارم داخل ترمینال تمام شده بود، تصمیم گرفتم به بیرون از ترمینال بروم و در مهرآباد قدم بزنم، چند راننده تاکسی به دنبالم آمدند و می‌گفتند خانوم تاکسی نمی‌خواهی؟ هر سری یکی را از سر خود رد می‌کردم مجدد یک راننده تاکسی دیگه دنبالم آویزان می‌شد واقعا کلافه شده بودم.
 
ساعت از 3 بعد از ظهر گذشته بود و گزارش میدانی خود را که ویژه شرکت فرودگاه‌ها و ناوبری هوایی ایران و عملکرد مدیرعامل آن بود را از مسافران گرفته بودم و فکر کنم گزارش خوبی از آب در خواهد آمد که حتما تا چند روز دیگه منتشر خواهد شد؛ من نیز تصمیم گرفتم به خانه بازگردم و در زمان بازگشت نیز دوباره مترو را انتخاب کردم.

در پایان باید بگویم فرودگاه مهرآباد به عنوان پرترافیک‌ترین فرودگاه پروازهای داخلی کشور وضعیت مطلوبی را دارد هر چند که گاهی اخبار منفی از این فرودگاه به گوش می‌رسد اما به واقع باید گفت که شرایط این فرودگاه نسبت به سایر فرودگاه‌های کشور بسیار مطلوب‌تر است.