◄ تهران این سالها به سمت خودرومحوری رفته نه انسانمحوری
کارشناس مدیریت شهری بر ضرورت شفافسازی وضعیت زیرساختهای حملونقل شهری تهران که متشکل از از حملونقل عمومی و شخصی هستند، تاکید کرد.
کارشناس مدیریت شهری بر ضرورت شفافسازی وضعیت زیرساختهای حملونقل شهری تهران که متشکل از از حملونقل عمومی و شخصی هستند، تاکید کرد.
به گزارش خبرنگار تیننیوز، شهرام جباریزادگان، با اشاره به مطلب فوق، اظهار داشت: باید تکلیف خود را در مقابل شعاری که در سالهای اخیر بارها و بارها شنیدهایم روشن کنیم، شعار تبدیل تهران به شهر انسانمحور و ببینیم آیا واقعا تهران در این سالها به مقصد شهر انسانمحور حرکت کرده است یا خیر؟.
وی که در گفتوگو با این شبکه خبری سخن میگفت، تصریح کرد: پاسخ منفی است، تهران نه تنها به سمت شهر انسانمحور حرکت نکرده، بلکه مسیری معکوس را پیموده و به شهری خودرومحور تبدیل شده است، برای تبیین این واقعیت، میتوان دو مولفه را مورد بررسی قرار داد که یکی، توسعه بزرگراههای شهری بهعنوان مصداق حملونقل خودرومحور و دیگری، توسعه راهآهن شهری (مترو) بهعنوان مصداق حملونقل انسانمحور است و لذا، تلاش خواهد شد تا با عدد و رقم به این مصادیق پرداخته شده و این دو مولفه مورد بررسی قرار گیرد.
توسعه شبکه بزرگراهی
جباریزادگان در اینباره گفت: طول بزرگراههای تهران از ٣٠٣ کیلومتر در سال ٨٤، امروز به ٥٤٥کیلومتر رسیده، یعنی ٢٤٢ کیلومتر بزرگراه جدید احداث شده است و طول شبکه بزرگراهی تهران که بر اساس طرح جامع شهر تهران، باید در سال ١٤٠٤ به ٥٥٥ کیلومتر میرسید، در سال ٩٥ یعنی یک دهه زودتر به ٥٤٥ کیلومتر رسیده و تقریبا ١٠٠ درصد و بهصورت دقیق ٩٨ درصد از کل شبکه بزرگراهی پایتخت تکمیل شده است و یا به عبارتی، ظرف ١١ سال گذشته، در تهران ٢٤٢ کیلومتر بزرگراه به بهرهبرداری رسیده که بهطور دقیق، سالانه به ٢٠ کیلومتر بزرگراه میرسد.
توسعه شبکه ریلی
به گفته این کارشناس مدیریت شهری، طول خطوط متروی تهران از ٨٩ کیلومتر در سال ٨٤، به ١٧٠کیلومتر در سال ٩٥ رسید، یعنی ظرف ١١ سال، تنها ٨١ کیلومتر متروی جدید به بهرهبرداری رسیده است، طول شبکه ریلی تهران که مطابق دو برنامه پنج ساله شهر تهران، در سال ٩٥ باید به ٣٠٧ کیلومتر میرسید، در پایان این سال تنها به ١٧٠ کیلومتر رسیده بود و این یعنی تنها ٥٥ درصد برنامه پیشبینیشده در بخش حملونقل ریلی مورد بهرهبرداری قرار گرفته بود و یا به عبارت دیگر، ظرف ١١ سال گذشته در تهران، تنها ٨١ کیلومتر مترو به بهرهبرداری رسیده که سالانه کمی بیش از ٧ کیلومتر و بهطور دقیق ٧ هزار و ٣٦٣ متر میشود.
وی در بخش دیگری از سخنان خود، یاداور شد: با یک حساب سرانگشتی و ضرب و تقسیم ساده، با جدیت و قاطعیت میتوانیم ادعا کنیم که بدون تردید، احداث بزرگراه نسبت به ساخت مترو در تهران از اولویت برخوردار بوده و در مقابل احداث ٢٤٢ کیلومتر بزرگراه، تنها ٨١ کیلومتر مترو ساخته شده است و در قبال ساخت سالی ٢٠ کیلومتر بزرگراه، فقط ٧ کیلومتر مترو احداث شده و در یک کلام، سه برایر اینکه مترو ایجاد شود، بزرگراه ساخته شده است.
جباریزادگان در پایان سخنان خود خاطرنشان کرد: اینکه ١٠٠ درصد شبکه بزرگراهی پایتخت، یک دهه زودتر از برنامه به اتمام میرسد اما شبکه مترو، حدود ٥٠ درصد از برنامه پیشبینیشده نیز عقب میماند، نشاندهنده این است که شعارها با عمل در مدیریت شهری همخوانی چندانی ندداشته است، واقعیت این است که در این سالها تندی سرعت احداث بزرگراهها، هرگز با کندی ساخت خطوط مترو قابل مقایسه نبوده و اگر سرعتی که طی دهه گذشته در بزرگراهسازی در شهر را در ساخت مترو اعمل میشد، قطعا امروز شهروندان تهرانی در زمینه ترافیک و آلودگی هوا، شرایط بسیار بهتری را تجربه میکردند و امروز شهر تهران به جای اینکه شهری خودرومحور باشد، به شهری انسانمحور و مناسب تبدیل شده بود.