آیا هند دیوانهکنندهترین ترافیک جهان را دارد؟
مراقب باشید در این خیابانها دیوانه نشوید!
در سال 2007 هند رسماً به داشتن بدترین ترافیک و مرگبارترین جادههای جهان معروف شد. به دلیل تصادفات بیش از حد، این کشور به عنوان خطرناکترین مکان برای رانندگی در جهان معرفی شده است. در حقیقت، تنها در سال 2007 در تصادفات جادهای این کشور بیش از 130 هزار نفر جان خود را از دست دادهاند.
به همین دلیل، دولت محلی به بررسی ایمنی ترافیک پرداخته است، که توسط رانندگان محلی بهعنوان «بوق خوب، ترمز خوب، شانس خوب» شناخته شده است. گذشته از این، وزیران درصدد ایجاد اقدامات جدید مانند ساخت سیستمهای ترمز ای بی اس و کیسههای هوا برای اتومبیلها میباشند.
با این وجود، کارشناسان میگویند این قوانین جدید کمترین تأثیر را در هند خواهند داشت زیرا رانندگان هندی به ندرت کمربند ایمنی میبندند، و هیچگونه اطمینانی در رابطه با رفتار جادهای یک راننده معمولی وجود ندارد.
همچنین، با توجه به شیوههای مختلف حمل و نقل مورد استفاده در این کشور که شامل گاوها، شترها، ریشکاهای رکابی (cycle-rickshaws)، فیلها و اسیوویها (SUV: خودرو شاسی بلند) میباشد، رانندگان هیچ تصوری ندارند که با چه نوع وسیله نقلیهای قرار است روبرو شوند.
به گفته روحیت بالوجه، از انستیتوی آموزش ترافیک جادهای دهلی: «مسئله اصلی نه طراحی خودرو بلکه طراحی جاده است. حدود 85 درصد از کل تلفات در جادهها مربوط به عابرین پیاده و دوچرخهسواران است، نه رانندهها. ما سیستمهای مدیریت ترافیک را برای جدا کردن وسایل نقلیه مختلف طراحی نکردهایم. این طرح در آمریکا از سال 1932 آغاز شده است.»
وی همچنین اظهار داشت که عدم آگاهی در مورد اصول اولیه راه باعث شده است تا افراد محلی از طریق رشوه گواهینامه بگیرند. برای جلوگیری از وخیمتر شدن این وضعیت، روحیت خواستار تنظیم صحیح آموزش و گواهینامه رانندگان شد. اکنون سالانه 10 درصد از میلیونها تصادف مرگبار به هند اختصاص دارد، که طبق گفته دولت هند هر سال 2 تا 3 درصد از تولید ناخالص داخلی صرف هزینهها میشود.
اگر بعد از همه اینها، شما هنوز هم تمایل به رانندگی در هند را دارید، بین ساعات ۸ بعد از ظهر و ۱۱ صبح بیرون بروید. در این زمان، پلیسها به خانه بازگشتهاند و افراد محلی پس از آن آزاد هستند تا از «آزادی سرعت» همانطور که در قانون اساسی بیان شده است لذت ببرند.