۱۱ روز تنفس هوای آلوده طی آبان‌ در پایتخت

به گزارش تین نیوز،  آمار شرکت کنترل کیفیت هوای تهران نشان می دهد آبان ماه امسال شهروندان تهرانی روزهای آلوده کمتری را نسبت به آبان ماه سال گذشته تجربه کرده اند.

وضعیت هوای تهران در دومین ماه پاییز ۱۴۰۱ و مقایسه آن با سال گذشته نشان می دهد که در آبان ماه سال گذشته ۱۷ روز هوای قابل قبول ثبت شد که این عدد امسال به ۱۹ روز افزایش یافت. در آبان ماه سال گذشته ۱۳ روز هوای تهران در شرایط ناسالم برای گروه های حساس قرار داشت که این وضعیت امسال به ۱۱ روز رسید.

آلاینده شاخص هوای آبان ماه سال ۱۴۰۱ نیز مانند آبان ماه سال گذشته طی ۳۰ روز ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون بود.

کمینه شاخص ثبت شده برای آلاینده ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون عدد ۶۷ و بیشینه آن عدد ۱۴۳ را نشان می دهد.

وضعیت آلودگی هوای تهران طی سال ۹۷ تا ۱۴۰۰

آمار شرکت کنترل کیفیت هوا تهران نشان می دهد کیفیت هوای تهران طی آبان ماه سال ۱۴۰۰ نسبت به مدت مشابه سال ۹۹ تعداد روزهای آلوده بیشتری را داشت چراکه کیفیت هوای تهران طی آبان سال گذشته ۱۷ روز در وضعیت قابل قبول و ۱۳ روز ناسالم در شرایط برای گروه های حساس قرار داشت. آلاینده ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون علت آلودگی هوا طی ۲۹ روز آلوده آبان ماه این سال بود و تنها یک روز آلاینده شاخص ، دی اکسید گوگرد بود.

آبان ماه سال ۹۹ نیز  آلاینده شاخص هوای تهران ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون بود. به طور کلی هوا در آبان ماه این سال ۲۰ روز در شرایط قابل قبول و ۱۰روز در شرایط ناسالم برای گروه های حساس قرار گرفت.

طی دومین ماه پاییز سال ۹۸ تهرانی ها ۱۹ روز هوای قابل قبول و ۱۱ روز هوای ناسالم برای گروه های حساس را تنفس کردند. آلاینده شاخص دراین بازه زمانی ۳۰ روز ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون بود.

آبان ماه سال ۹۷ ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون، در تمامی روزهای این ماه آلاینده شاخص بود. در این ماه تهرانی ها چهار روز هوای پاک، ۲۲ روز هوای قابل قبول و چهار روز هوای ناسالم برای گروه های حساس را تنفس کردند.

ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون چیست؟

به گزارش ایسنا، بر اساس مطالعات و تحقیقات دانشمندان، برای هر آلاینده یک حد مجاز تعریف می شود. ذرات معلق کمتر از دو و نیم میکرون (PM۲.۵) آلاینده شاخص هوای تهران در روزهای سرد پایتخت است. این آلاینده دارای قطر دو و نیم میکرون و یا کمتر هستند که تقریبا یک سی ام قطر موی انسان است و به عنوان ذرات ریز (fine) نیز شناخته می شوند. ترکیب شیمیایی ذرات بسته به محل، زمان و آب و هوا متفاوت است و منابع انتشار آن شامل انواع فعالیت های احتراقی (وسایل نقلیه موتوری، نیروگاهی، سوزاندن چوب، و غیره) و فرایندهای صنعتی خاص می شود. این ذرات هم به طور مستقیم ساطع می شوند و هم به شکل آلاینده ثانویه در جو شکل می گیرند.

به طور کلی عمده ترین منابع انتشار ذرات معلق نیز احتراق سوخت مانند سوزاندن زغال  سنگ و چوب خودروهای دیزلی فاقد فیلتر دوده، فرایندهای صنعتی و کشاورزی و انتشار از خودروها است. ذرات معلق عموما در ماه های سرد سال کیفیت هوا را تحت تاثیر قرار می دهند. مطالعات علمی متعدد درباره ذرات معلق نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض این آلاینده باعث بروز مشکلات زیادی می شود. مرگ زودرس در مبتلایان به بیماری های قلبی و ریوی، بروز حملات قلبی غیرکشنده، ضربات قلب نامنظم، ابتلا به سرطان ریه، تشدید آسم، کاهش عملکرد ریه و افزایش علائم تنفسی مشکلاتی است که آلودگی هوا برای سلامت انسان ایجاد می کند.

 شاخص کیفیت هوا چیست؟

شاخص کیفیت هوا (AQI) به پنج دسته اصلی تقسیم بندی می شود. بر اساس این تقسیم بندی از عدد صفر تا ۵۰ هوا پاک، از ۵۱ تا ۱۰۰ هوا سالم یا متوسط، از ۱۰۱ تا ۱۵۰ هوا ناسالم برای گروه های حساس، از ۱۵۱ تا ۲۰۰ هوا ناسالم برای همه گروه ها، از ۲۰۱ تا ۳۰۰ هوا بسیار ناسالم و از ۳۰۱ تا ۵۰۰ شرایط کیفی هوا خطرناک است.

گفتنی است در هوای پاک که با رنگ سبز نشان داده می شود، شرایط کیفیت هوا مناسب است و خطری برای سلامت انسان ندارد. در هوای سالم که به رنگ زرد شناخته می شود، کیفیت هوا قابل قبول و غلظت آلاینده ها کمتر از حدی است که بر سلامت انسان تاثیر منفی داشته باشد اما در هوای ناسالم برای گروه های حساس که به رنگ نارنجی نشانه گذاری می شود، مقدار AQI بین ۱۰۱ تا ۱۵۰ قرار می گیرد که در نتیجه آن گروه های حساس اثرپذیری بیشتری از آلودگی هوا خواهند داشت.

در هوای ناسالم که به رنگ قرمز است، کلیه افراد جامعه در معرض مخاطرات ناشی از آلودگی هوا قرار می گیرند و حتی ممکن است گروه های حساس دچار عوارض شدیدتری شوند. افزون بر این در هوای بسیار ناسالم که به رنگ بنفش نشان داده می شود و عدد AQI بین ۲۰۱ تا ۳۰۰ قرار می گیرد، احتمال بروز عوارض جدی برای سلامت افراد جامعه افزایش می یابد.