عوامل مؤثر در ایجاد تلفات کانتینری

به گزارش تین نیوز،  "Tom Bebbington" تحلیلگر دریایی طی مقاله ای که در سایت های دریایی منتشر شده به بررسی عوامل متعددی که در تلفات کانتینر در دریا نقش دارند، پرداخته و یاد آور شده است نمی توان حادثه از دست دادن کانتینر را به یک علت واحد نسبت داد این کار درست مانند هر فاجعه ای ترکیبی از عواملی است که به رویداد ها ی مفقود شدن و ایجاد تلفات کانتینر منجر می شود.

وی با اشاره به اینکه در یکسال اخیر شاهد گم شدن و تلفات کانتینر در حمل و نقل دریایی بودیم، یاد آور شد: پس از هر حادثه ای که پیرامون تلفات کانتینر رخ می دهد حمل کنندگان و مدیران خطوط کشتیرانی باشگاه های P&I، وکلای دریایی و مؤسسات رده بندی به دنبال پاسخ به سؤالاتی هستند که اولاً چه اتفاتی افتاده و ثانیاً چه کسی مقصر است و چه کسی قرار است خسارت را پرداخت کند.

 در این راستا  باید گفت که بسیاری از همین سوالات هنوز بی پاسخ باقی مانده است، متاسفانه همیشه انگشت اتهام به سمت فرماندۀ کشتی نشانه می رود که تصمیمات درستی در هنگام بد بودن شرایط آب و هوایی نگرفته است این درحالی است که بسیاری عوامل به قبل از تصمیم گیری فرمانده برمی گردد که ازجمله آن ها می توان به بارچینی و رعایت موارد ایمنی در چینش بار و بزرگ و یا کوچک بودن کشتی اشاره کرد و یا اینکه فرمانده  کشتی از اطلاعات هواشناسی  بی خبر بوده در حالیکه در صورت اطلاع می توانست در بندر توقف کرده تا شرایط بد آب و هوایی برطرف شود.

اگرچه انتخاب یک قربانی در این حوادث کار آسانی است، اما مشکلات اساسی تر از آن نیز وجود دارد که باید به بررسی و تحلیل آن ها پرداخت که تاکنون کمتر پرداخته شده است. اما معرفی  فرمانده کشتی و یا سایر خدمه کشتی به منظور مقصراحتمالی  فقط  پس از تحلیل عوامل منجر به بروز حادثه قابل تعریف است. اما این تمام ماجرا نیست‎.

در ادامه این مقاله آمده است به نظر می رسد تقاضای سیری ناپذیر مدیران خطوط کشتیرانی جهان  برای داشتن کشتی های بزرگتر یکی از عوامل عمده تلفات کانتینری است، زیرا در سال های قبل به ویژه در سال ۱۹۹۷ به بعد بزرگترین کشتی های کانتینری که در خطوط آسیا و اروپا حرکت می کردند به ۴۴۰۰ TEU محدود بودند.  در این ارتباط مرسک اولین شرکتی بود که کشتی های بزرگتر در مسیر آسیا و اروپا را فعال کرد.

به مرور زمان اندازۀ کشتی ها بزرگتر و بزرگتر شد تا اینکه در حال حاضر برخی از آن ها ۲۴۰۰۰ TEU کانتینر ظرفیت دارند و خطوط کشتیرانی تصمیم به سفارش ساخت کشتی های بزرگتر از آن ها گرفته است بدون اینکه در ساخت آن ها موارد ایمنی  مربوط به تلفات کانتینری دیده شود اگر هم چنین باشد دستورالعمل و قانون خاصی در این باره کمتر به چشم می خورد.

بدین ترتیب می توان نتیجه گرفت که وجود کشتی های بزرگتر خود عاملی برای افزایش تلفات کانتینری و احتمال سقوط آن ها در آب می باشد.

بررسی های کارشناسان و محققان نشان می دهد کشتی های کوچکتر با تلفات کانتینری کمتری مواجه می شوند و بررسی حادثه مفقود شدن ۷۵۰ کانتینر در یک کشتی خط کشتیرانی مرسک و ۱۰۰ سقوط کانتینر از یک کشتی اسرائیلی در  یکسال پیش بیانگر آن است که ظرفیت این کشتی ها  بیشتر بود.

نکتۀ دیگری که در بررسی حوادث یکسال اخیر در زمینه تلفات کانتینری به آن برمی خوریم آن است که به علت رونق صنعت کانتینری و افزایش نرخ اجارۀ کشتی های کانتینری در سال ۲۰۲۱ برای جابه جایی بار از  کشتی های غیر کانتینری استفاده شد که این هم یکی از دلایلی است که در زمینه تلفات کانتینری باید به آن اضافه کرد.

وی در ادامه خاطر نشان ساخته است فراموش نکنیم شرایط آب و هوایی در خطوط آسیا – اروپا شرایط یکسان و با ثباتی نیست و ارسال محموله ها از مراکز تولیدی از آسیا به اروپا و بالعکس با توجه به تجارت سود آوری که دارد همیشه بیم حوادث دریایی و تلفات کانتینری می رود، و نباید صرفاً یک نفر را مقضر قلمداد کرد. متأسفانه کسی به این موضوع فکر نمی کند در حالی که باید در برنامه ریزی ها بارگیری های کانتینری و تمامی موارد ایمنی برای جلوگیری از چنین تلفاتی مورد توجه قرار گیرد.

این تحلیلگر دریایی در پایان نتیجه گیری می کند به منظور جلوگیری از تلفات بیشتر کانتینر در دریا باید قوانین و مقررات جدیدی  برای ایمنی در بارچینی و بارگیری کانتینر به ویژه در کشتی هایی که هم اکنون در دست ساخت هستند و احتمال دارد از ظرفیت بیشتر از ۲۴۰۰۰ TEU نیز  برخوردار باشند، چاره جویی اساسی شود.