◄ چند دلیل برای همسو نشدن رانندگان بخش تخصصی تجاری با طرح نوسازی ناوگان
در طرح نوبت مجازی برای کامیون‌های نفت‌کش، کمپرسی، تانکر گاز، تانکر شیر، تانکر اسید، کامیون‌های سواری‌بر، بونکرهای کارخانه‌های سیمان و... به عمد امکانی فراهم شده که بتوانند در بخش تخصصی حمل کالای تجاری مشارکت کنند.
یک راننده کامیون می‌گوید این دیدگاه که «در حال حاضر کامیون‌ها با کمبود بار در کشور مواجه هستند» قابل قبول نیست.
به گزارش تیننیوز، این راننده کامیون در پیامی که به بخش نظرات کاربران این شبکه خبری ارسال کرد، ضمن رد این دیدگاه برخی مسئولان که « کشور که از یک‌سو با کمبود بار مواجه است و از سوی دیگر مازاد کامیون و کامیونت در کشور داریم» گفت: ظرفیت مازاد به دلیل اجرای طرحی به نام نوبت‌دهی مجازی تحریک شدید شده است.
این کاربر تیننیوز، گفت: متاسفانه در طرح نوبت‌دهی مجازی تصمیماتی تماماً یک‌جانبه به نفع شرکت‌های حملونقل گرفته شد، بدین صورت که چند شرکت حملونقل مبادرت به حمل کالا با کامیون‌های خود می‌کنند و از طرفی بارهای بدون نوبت را به کامیون‌های غیر از ملکی خود می‌دهند و نزدیک به نیمی از کرایه را به عنوان کمیسیون از راننده می‌گیرند و بعد از آن نوبت به کامیون‌های بومی مناطق می‌رسد. حال وظیفه نوبت مجازی چیست؟ جواب این است: برای بارهای باقیمانده و به اصطلاح رسوبات بار هرج و مرج و تقاضای زیاد ایجاد می‌شود.
این راننده کامیون با تاکید این‌که در کشور کمبود بار نداریم، بلکه ظرفیت مازاد داریم که توسط طرحی به نام نوبت مجازی تحریک شدید شده است، خاطرنشان کرد: در طرح نوبت مجازی برای کامیون‌های نفت‌کش، کمپرسی، تانکر گاز، تانکر شیر، تانکر اسید، کامیون‌های سواری‌بر، بونکرهای کارخانه‌های سیمان و... به عمد امکانی فراهم شده که بتوانند در بخش تخصصی حمل کالای تجاری مشارکت کنند.
وی تاکید کرد: این در حالی است که برای برای ورود به شرکت نفت باید دفترچه 80 میلیونی خریداری کرد، به بخش تخصصی حمل شیر و اسید امکان ورود نیست. حتی کارخانه‌های سیمان کامیون‌های بونکر مخصوص خود را دارند و اجازه ورود دیگران را نمی‌دهند اما در طرح نوبت مجازی امکانی فراهم شده تا تمام کامیون‌ها بتوانند بر روی سر و کول یکدیگر راه بروند.
این راننده کامیون و کاربر تیننیوز در ادامه پیام خود اظهار کرد: یکی از علت‌های عمده فعلی که باعث شده رانندگان بخش تخصصی تجاری که بخش عمده دارندگان کامیون‌های فرسوده هستند با طرح نوسازی ناوگان همسو نشوند، طرح نوبت مجازیست.
وی گفت: آن قدر این وضعیت وخیم شده که بعضا مشاهده می‌شود دو کامیون از یک نوع مشابه (به طور مثال ولوو اف اچ13) در طرح نوبت مجازی مشخصات خود را ثبت کرده و یکی از آنها اصلا حضور فیزیکی در پایانه ندارد و دیگری فقط با تعویض پلاک کامیون به پایانه مراجعه و اقدام به حمل بار می‌کند.
این راننده کامیون با بیان این‌که طرح نوبت مجازی به هیچ یک از اهداف خود نرسید و یک طرح شکست خورده است که باعث هرج و مرج شدید شده است، تاکید کرد: چند سوال مهم در این میان وجود دارد و آن این است که چرا محدوده فعالیت شرکت‌های حملونقل از هم جداست و از تداخل شرکت‌ها حتی در یک استان جلوگیری می‌شود؟چرا محدوده فعالیت شرکت‌های حملونقل داخلی با بین‌المللی جداست؟ چرا امکانی فراهم نمی‌شود تا شرکت داخلی بتواند cmr و شرکت بین‌المللی بارنامه صادر کند.چرا امکانی فراهم نمی‌شود که به طور مثال شرکت حمل‌ونقلی که در میناب استان هرمزگان است بتواند در خود بندرعباس بارنامه صادر کند؟
چرا امکانی فراهم نمی‌شود که شرکت حمل‌ونقلی که در اهواز و مشهد و اصفهان فعالیت می‌کند بتواند در بنادر و شهرهای دیگر بارنامه صادر کند؟ چرا نظم برای شرکت‌های حملونقل ایجاد می‌شود و هرج ومرج و بی‌نظمی برای رانندگان؟
این کاربر تیننیوز خاطرنشان کرد: تا زمانی که مدیران و مردم به این فرهنگ نرسند که توسعه پایدار در حملونقل و در کل توسعه پایدار کشور در گرو پیشرفت عموم مردم با یکدیگر است و توسعه پایدار در حملونقل در گرو سود بردن تمام فعالان این بخش است، توسعه و پیشرفت به‌دست نخواهد آمد و به فراهم کردن زمینه برای سود بردن چند شرکت توسعه نخواهند گفت.
