تعویق ورود بویینگ پازل دلواپس‌ها را به هم ریخت
اجرای قرارداد ایران ایر و بویینگ در زمان مقرر خود آغاز می شود. این خبری است که در کنار نمایان کردن اهمیت ابعاد فنی و اقتصادی این برنامه مشترک، موج سیاسی به وجود آمده درباره چگونگی اجرای این توافق اقتصادی را نیز تحت الشعاع خود قرار می دهد.
به گزارش تین‌نیوز به نقل ایسنا، با وجود تغییرات محسوسی که ورود نخستین فروند از هواپیماهای برجامی به ایران به وجود آورده و شرایط را برای ارائه تصویر از آینده صنعت هوایی کشور متفاوت کرده، در طول هفته‌های گذشته و با توجه به نزدیک شدن به ایام انتخابات برخی اخبار و گمانه‌زنی ها به دنبال آن بودند که اجرای این قراردادها را به مناسبات سیاسی گره بزنند.
هرچند تمام مسولان اقتصادی فعال در عرصه حمل و نقل ایران بارها گره خوردن اجرای قراردادهای جدید با اهداف سیاسی را رد کرده و دوگانه بحث های فنی و اقتصادی را مبنای ورود تمام هواپیماهای جدید اعلام کرده‌اند، اما با آغاز بحث ورود یک فروند بویینگ به تهران دوباره موجی جدید علیه چگونگی اجرای این توافقات به راه افتاد.
داستان از جایی شروع شد که به دلیل مشکلات اقتصادی به وجود آمده برای شرکت ترکیش ایرلاینز، بویینگ اعلام کرد امکان فروش یک فروند هواپیمای بویینگ ۷۷۷ را به ایران خواهد داشت. این موضوع در حالی مطرح شد که طبق متن قرارداد امضا شده میان طرفین تحویل نخستین بویینگ به ایران باید در اردیبهشت سال ۱۳۹۷ آغاز شود و به این ترتیب امکان آن وجود داشت که یک هواپیمای جدید یک سال زودتر به ایران واگذار شود.
هرچند مسولان ایران ایر تلاش کردند تا زمان نهایی نشدن مذاکرات در این رابطه هیچ اطلاع رسانی درباره آن انجام نشود اما با ایجاد چند موج رسانه ای تلاش شد نه تنها قطعی بودن ورود این هواپیما مطرح شود که حتی این اقدام را در راستای اهداف سیاسی و انتخاباتی توجیه کنند. مسئله ای که صحبت های جدید مدیرعامل ایران ایر عدم صحت آن را تایید می کند.
طبق اعلام پرورش ایران ایر مذاکرات فنی خود را با بویینگ ادامه داده و با توجه به اینکه چگونگی مدیریت این توافق و جای دادن هواپیمای جدید در ناوگان ایران فرایندی طولانی و تخصصی است، وقتی بوئینگ آماده تحویل این هواپیما شده شرایط برای دریافت وجود نداشته و از این رو امکان رسیدن نخستین بویینگ به ایران در حال حاضر فراهم نیست.
موج خبری ترکیب مسائل سیاسی به بحث های کلان اقتصادی حتی این شکست خود را نیز به نوعی دیگر توجیه کرده و این بار نبود منابع مالی مورد نیاز را علت اصلی نرسیدن هواپیمای جدید به ایران دانسته است؛ موضوعی که باز هم از سوی مدیرعامل ایران ایر تکذیب شده و مسائل فنی به عنوان اصلی ترین علت در نهایی شدن ورود بویینگ ۷۷۷ اعلام شده است.
بررسی دقیق ابعاد فنی ورود یک هواپیما و سپس تعویق ورود آن به همان دلایل فنی به خوبی نشان می دهد آنچه در مسیر اجرای قراردادهای خرید هواپیماهای جدید پیگیری می شود هیچ ارتباطی به مسائل سیاسی نداشته و در مقابل ادعاهای مطرح شده درباره چگونگی اجرای این توافق خود عامل اصلی سیاسی و انتخاباتی دیدن قراردادهای اقتصادی است. قراردادهایی که در نخستین گام های اجرای خود توانسته اند تحولاتی جدی در نوع خدمات رسانی به مسافران هوایی ایران به وجود بیاورند و با تکمیلشان دست یابی به اهداف کلان کشور در رقابت با غول های این صنعت در منطقه را ممکن می کنند.
