چالشهای پیش روی شرکت فرودگاهها
مدیریت شرکت فرودگاهها و ناوبری هوایی ایران در دوره مدیریت تیم فعلی، در ۲سال گذشته فراز و فرودهای بسیاری را تجربه کرده است؛ از بروز تنش بیسابقه در منابع انسانی تا تصویب «قانون خاص» که از آن میتوان به عنوان رنسانسی کوچک یاد کرد.
اگرچه در تبیین مزیتهای این قانون در ارتباط با عموم کارکنان این شرکت، موفق عمل نشده، اما مصوبه قانون خاص، به عنوان استحکام ارتباطات شرکت فرودگاهها و ناوبری هوایی ایران با بخشهای تصمیمگیر کلان کشور مانند مجلس شورای اسلامی، وزارت راه و شهرسازی و نهادهای تاثیرگذار دیگر، موفقیتی قابل تامل است.
در کنار موفقیتها، چالش جدی فرا روی شرکت فرودگاهها و ناوبری هوایی ایران به عنوان یکی از معاونتهای وزارت راه و شهرسازی، نبود توانایی برای طراحی راهبردهای صریح و نظاممند است. استفاده نکردن از ظرفیتهای موجود برای برنامهریزی و اتکا به افراد معدود، جامعیتپذیری فرآیندها را دشوار کرده و محلی برای بروز آسیب جدید است.
موفقیت شرکت فرودگاهها و ناوبری هوایی ایران با توجه به حجم بالای ماموریتهای آن، در گرو تشکیل تیمهای اجرایی مسئول، با هدف ارائه بهترین راهحلها و برنامهریزی اجرایی است و فقط با تشکیل نیروهای کاری مرکب از افراد در بخشهای مختلف و با داشتن شیوهنامه کاری روشن و منابع و زمان لازم میتوان برای مشکلات، راهحلهای دائمی، معنادار و عقلانی پیدا کرد.
در غیراین صورت، موفقیتهای بخشی، درمان ریشهای نخواهد بود و بهطور قطع، بیماری دوباره به سازمان بازمیگردد؛ روشن است بیماری از سوی کسانی منتقل میشود که مهمترین تصمیمها را میگیرند.
روحالله فلاحتبار - کارشناس هوانوردی