صنعت هوانوردی در تب و تاب اصلاحات
بعد از چند دهه تحریم، این روزها صنعت هوانوردی کشورمان روزگار بهتری را- امیدوار به آینده- پشت سر میگذارد. به لطف اجرای برجام، چند قرارداد بزرگ برای خرید حدود ۲۰۰هواپیمای نو به طور مستقیم از سازندههای اصلی، به امضا رسیده و از این میان، تاکنون ۷هواپیمای نو از خانوادههای ایرباس و ایتیآر به ناوگان ایرانایر پیوسته است تا این شرکت بعد از چند دهه تحریم، بتواند با تکیه بر ناوگان نو، اقتدار و بازار از دست رفته خود را از رقبای منطقهای بازپس گیرد.
بعد از چند دهه تحریم، این روزها صنعت هوانوردی کشورمان روزگار بهتری را- امیدوار به آینده- پشت سر میگذارد. به لطف اجرای برجام، چند قرارداد بزرگ برای خرید حدود ۲۰۰هواپیمای نو به طور مستقیم از سازندههای اصلی، به امضا رسیده و از این میان، تاکنون ۷هواپیمای نو از خانوادههای ایرباس و ایتیآر به ناوگان ایرانایر پیوسته است تا این شرکت بعد از چند دهه تحریم، بتواند با تکیه بر ناوگان نو، اقتدار و بازار از دست رفته خود را از رقبای منطقهای بازپس گیرد.
به گزارش روزنامه گسترش تجارت، در طول سالهای گذشته، اگرچه تحریم یکی از مشکلات اصلی و در واقع بزرگترین مشکل صنعت هوانوردی کشورمان بود که مانع رشد و توسعه و بهرهبرداری مطلوب از همه ظرفیتهای کشور در این صنعت شده بود، اما کارشناسان و فعالان حملونقل هوایی، مشکلات دیگری را نیز به عنوان موانع توسعه این صنعت برمیشمردند و از آنها به عنوان «خودتحریمی» یاد میکردند. در این زمینه میتوان به مشکلات مدیریتی، نظارتی و ساختاری در صنعت هوانوردی اشاره کرد. به باور کارشناسان، وجود بروکراسی و قوانین سختگیرانه و دست و پاگیر از یک سو و نبود شفافیت، اطلاعرسانی و پاسخگویی مطلوب در برخی بخشهای مدیریتی از سوی دیگر، مشکلات هوانوردی کشور را در سالهای تحریم چند برابر کرده بود.
در روزهای اخیر رئیس سازمان هواپیمایی کشوری، از لزوم تغییر و اصلاح برخی قوانین در صنعت هوانوردی سخن گفته است و این سخنان، کارشناسان را بیش از پیش به بهبود اوضاع صنعت هوانوردی، در سالهای بدون تحریم امیدوار کرده است. شیوههای آموزش و بکارگیری نیرویانسانی در صنعت هوانوردی، شیوه فعالیت شرکتهای حملونقل هوایی و چارتری، نظارت بر خدمات مختلف فرودگاهی و نوع نگاه به انواع شیوههای حملونقل هوایی از جمله هوانوردی عمومی، از جمله مسائلی است که به گفته کارشناسان نیازمند اصلاح یا تغییرات قانونی است.
البته این نخستین بار نیست که رئیس سازمان هواپیمایی کشوری از لزوم تغییر در ساختارهای عملکرد و مدیریت در نظام هوانوردی کشور سخن میگوید.
چندی پیش نیز او در گفتوگو با «گسترش تجارت» از عزم سازمان هواپیمایی برای تغییر در ساختار مدیریتی و عملکردی شرکت هواپیمایی ایرانایر به عنوان پرچمدار ناوگان هوایی ایران در عرصه بینالملل سخن گفته بود. با توجه به این سخنان، به نظر میرسد رئیس سازمان هواپیمایی که سابقه طولانی فعالیت در این صنعت دارد، مشکلات را به درستی میبیند و برای حل آنها نیز ایدههای بلندنظرانه و قابل تاملی دارد؛ حال این مسئله که تاکجا بتواند این ایدهها را عملی کرده یا در مسیر اجرای آنها گام بردارد، سخنی جداگانه است و پیشبینی آن، نیاز به واکاوی عوامل متعددی دارد که در مجال دیگری باید بدان پرداخته شود.
کارشناسان و دستاندرکاران صنعت هوانوردی که مشکلات سالهای تحریم و نبود مدیریت درست در صنعت هوانوردی را تجربه کردهاند اگرچه امیدوار به ایجاد تغییر و اصلاح در این صنعت هستند، اما شکل گرفتن نگاه انتقادی از جانب بالاترین مدیر صنعت هوانوردی و از درون صنعت، به تنهایی برای آنها مسئلهای قابلتوجه و ارزشمند و نویدبخش روزهای بهتری برای آنان است.
اکرم امینی - روزنامهنگار