توسعه هوانوردی عمومی و ایجاد اشتغال
هوانوردی عمومی عبارتی است کلی برای تمام رده های هوانوردی غیر نظامی به غیر از حمل و نقل هوایی برنامهریزی شده (Airline) و پروازهای برنامهریزی نشده که با هدف کسب درآمد یا انتفاع است.
هوانوردی عمومی عبارتی است کلی برای تمام رده های هوانوردی غیر نظامی به غیر از حمل و نقل هوایی برنامهریزی شده (Airline) و پروازهای برنامهریزی نشده که با هدف کسب درآمد یا انتفاع است. در پروازهای هوانوردی عمومی از کایت و گلایدر تا جت های بزرگ و کوچک تجاری استفاده میشود.
اکنون بخش عمدهای از پروازهای انجام شده در جهان شامل هوانوردی عمومی شده و بسیاری از فرودگاههای جهان به این کار اختصاص داده میشوند. هوانوردی عمومی بازه بزرگی از فعالیتهای هوایی تجاری و غیر تجاری را شامل میشود.
در دهه اخیر عدم توجه به هوانوردی عمومی، صنعت هوایی را متحمل خسارت های بسیار زیادی کرده است، به طوری که در سالهای گذشته با ادغام برخی از شرکتهای ایرتاکسی و ایرسرویس هوانوردی عمومی کنار گذاشته شد و صنعت حملونقل هوایی به سمت ایرلاینداری حرکت کرد . در نتیجه تنوع ارائهدهندگان خدمات هرروز در صنعت هوایی ضعیف تر و کم رنگ تر شده است.
اکنون بیش از ۴۰ درصد از ظرفیت فرودگاهی کشور خالی است . تنها راه توسعه صنعتحملونقل هوایی گسترش و تقویت هوانوردی عمومی است؛ استفاده عمومی از جت های تجاری، ایرتاکسیها، هواپیماهای شخصی، پروازهای آموزشی و ایرآمبولانسها می تواند در فعال کردن ظرفیت های خالی فرودگاه های کشور نقش بسیار مهمی ایفا کند.
توسعه هوانوردس عمومی نباید با محدودیت مواجه شود؛ نباید پتانسیل های موجود در هوانوردی عمومی را نادیده بگیریم، همانطور که در حمل و نقل عمومی شهری از اتوبوس، مینیبوس، ون، مترو، خودرو شخصی و حتی موتورسیکلت استفاده می کنیم در حمل و نقل هوایی نیز تمام وسایل پرنده با هر ظرفیتی باید مورد استفاده قرار گیرد. صنعت حمل و نقل هوایی نیازمند تنوع ارائه خدمات ازجمله شرکتهای هواپیمایی بزرگ، متوسط و کوچک است تا شرکت های یاد شده بتوانند پیرامون این صنعت از یکدیگر تغذیه کنند.
سیکل حملونقل هوایی ما از منظر بهرهبرداران تنها ایرلاینهای بزرگ هستند که برای زمانهای مشخص برنامهریزی شدهاند اما اگر کسی بخواهد از هواپیمای شخصی استفاده کند تا خانوادهاش را برای مثال از تهران به اصفهان ببرد و تمایل نداشته باشد در زمانهای مشخصی که ایرلاینهای بزرگ برای پرواز برنامهریزی کردهاند، از این پروازها استفاده کند، این امکان برایش فراهم نیست. از این رو این سیکل در ارائه خدمات نقص دارد.
واقعیت این است که رشد و توسعه هوانوردی عمومی میتواند سهم بسزایی در اشتغالزایی داشته باشد و از سوی دیگر بخش زیادی از ظرفیت فرودگاههای کشور خالی است از همین رو توسعه صنعت هوانوردی عمومی میتواند در این میان نقش ایفا کرده و فرودگاههای کشور را فعال کند.
خوشبختانه اکنون بررسیهای لازم در خصوص توسعه تاکسی هوایی در سازمان هواپیمایی کشوری، معاونت علمی ریاست جمهوری، شرکت فرودگاهها و ناوبری هوایی ایران، مرکز همکاری های تحول و پیشرفت ریاست جمهوری و اتحادیه صنایع هوایی و فضایی ایران در حال انجام است تا بسترهای فرودگاهی و عملیاتی مورد نیاز ایجاد و به بهره برداری برسد .
اکنون ظرفیتهای بلااستفاده زیادی در فرودگاههای کشور وجود دارد که این ظرفیت ها را میتوانیم به هوانوردی عمومی اختصاص داده و با انجام مطالعات و تغییر درقوانین و بخش نامه ها مشکلات پیش روی این صنعت را مرتفع کنیم.
لازم به ذکر است درحالحاضر مشکل خاصی برای توسعه هوانوردی عمومی وجود ندارد، اما باید در بخش قوانین ومقررات اصلاحاتی صورت بگیرد. سازمان هواپیمایی کشوری در این رابطه اقداماتی را انجام داده و به نظر میرسد با امضاء تفاهمنامه فی مابین سازمان ها و ارگان های ذی ربط و هماهنگی هایی که ایجاد شده مشکلات این صنعت زودتر برطرف شود.