چالش مدیران جدید صنعت هوانوردی
مردادماه سال جاری ایامی مهم و تعیین‌کننده برای صنعت هوانوردی کشورمان به‌ویژه در سطوح مدیریتی بود چراکه در این ماه شاهد تغییر مدیر سازمان هواپیمایی کشوری پس از سال‌ها بودیم.
مهرداد فرشیدی* مردادماه سال جاری ایامی مهم و تعیین‌کننده برای صنعت هوانوردی کشورمان به‌ویژه در سطوح مدیریتی بود چراکه در این ماه شاهد تغییر مدیر سازمان هواپیمایی کشوری پس از سال‌ها بودیم.
اگرچه تغییر مدیر سازمان هواپیمایی کشوری ارتباط چندانی به مدیریت حاکم بر شرکت‌های هواپیمایی داخلی ندارد اما به دلیل آنکه تورج دهقانی‌زنگنه، مدیر هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران به‌جای علی عابدزاده مسئولیت سازمان هواپیمایی کشوری را بر عهده گرفته است شاهد چند جابه‌جایی در مدیریت ایرلاین‌های کشور بودیم و به همین دلیل از مردادماه سال جاری به‌عنوان ایامی مهم و تعیین‌کننده در صنعت هواپیمایی ایران یاد می‌کنیم.
صنعت هواپیمایی چه در سطوح مدیریت عالی و چه در سطح شرکت‌های هواپیمایی، صنعتی مهم و پیچیده است که دامنه مسئولیت و حدود اختیارات مدیران در این صنعت بسیار فراتر ازآنچه در ظاهر به نظر می‌رسد، است.
اگرچه از عابدزاده به‌عنوان مدیری با طول خدمتی چندین ساله در صنعت هوانوردی کشور یاد می‌شود و تا حدودی جامعه هوانوردی ایران در انتظار تغییر و تحولات در سطوح مدیریتی بود اما استفاده از مدیر هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان مدیریت جدید سازمان هواپیمایی کشوری با توجه به تغییرات عمده مدیریتی پس از تغییر مدیران ارشد در ایران که به یک اپیدمی مدیریتی مبدل و باعث نگرانی و کنجکاوی اهالی فن شده است؛ همه دست‌اندرکاران صنعت هوانوردی موشکافانه در انتظار تغییرات بعدی در سطح مدیران میانی هم در سازمان هواپیمایی کشوری و هم در ایرلاین حاوی پرچم جمهوری اسلامی ایران هستند که این موضوع علاوه بر بار مالی بسیار زیاد در صنعت هوانوردی کشور، تغییر دیدگاهی و راندمان اجرایی قوانین را بر عهده خواهد داشت.
این موضوع به‌ویژه در آینده ایرلاین‌های پر تعداد داخلی که نـحـوه صدور مجــوز بــرای فعالیت آنـها و اعطای تسهیـلات و عملکرد آنها تا حدودی تابــع تصمیــم‌های شــخصی مدیریت حاکم بر سازمان هواپیمایی کشوری است اثرگذار خواهد بود.
البته آنچه برای مدیران و فعالان صنعت هوانوردی کشور حائز اهمیت است، بحث مدیران میانی و نحو عملکرد آنها بر صنعتی است که اثرات تصمیم‌گیری در آن فراتر از حدود داخلی خواهد بود و ابعاد بین‌المللی پیدا می‌کند، ضمن آنکه تفاوت دیدگاه‌های مدیریت نظامی در هوانوردی بر مدیریت تجاری بر این صنعت هم از دیگر نگرانی اهالی فن است؛ چراکه تفاوت نگاه مدیران دارای سابقه نظامی با مدیریت تجاری در صنعت هوانوردی قطعا تغییرات عمده‌ای را در هوانوردی کشور به وجود خواهد آورد.
بحث کنترل و توسعه فرودگاه‌های ایران، ایمن‌سازی فضای هوایی کشور آن‌طور که مدنظر ایرلاین‌های بین‌المللی برای استفاده تجاری و سودآور از این فضا است، نحوه برخورد با تحریم‌های اعمال‌شده علیه صنعت هوانوردی کشور، فرسوده بودن و لزوم بازسازی ناوگان هوایی کشور، مدیریت بحران کرونا در صنعت هوانوردی کشور، رفع مشکلات مالی ناشی از شیوع بیماری کووید- ۱۹ در میان ایرلاین‌ها، بازنگری چارت سازمان هواپیمایی کشوری و بهینه‌سازی آن منطبق با نیازهای صنعت هوانوردی کشور، استفاده از مدیران لایق و با تجربه در سمت‌هایی که متناسب با علم و تجربه آنها ازجمله موضوعات مهم و کلیدی در صنعت هواپیمایی کشوری است.
از سوی دیگر، بررسی وضعیت آشفته مدیریتی در تعدادی از شرکت‌های هواپیمایی داخلی که باعث تغییر مداوم مدیران عامل و دیگر مدیران اجرایی بسیاری از آنها در سال‌های اخیر شده است و مشکلات عدیده دیگر، همگی از انتظارات فعالان صنعت هواپیمایی کشوری است.
*کارشناس حمل‌ونقل
