تحریم ها، بهانه ای برای افزایش نرخ بلیت پروازها توسط ایرلاین هاست!

به گزارش تین نیوز ، آرمان بیات با بیان اینکه صنعت هوانوردی و فرودگاهی از جمله صنایع پیشرفته و پیچیده است که تخصص های مختلف در جوانب آن دیده می شود، افزود: محور مشترک این صنعت قوانین و مقررات بین المللی است. در چنین شرایطی و با توجه به پیچیدگی های آن، نظارت و درک نظام حاکم به حداقل می رسد و همواره مسبب عدم دخالت های بالادست و به انزوا رسیدن این صنعت مهم شده است.

وی ادامه داد: از طرفی دیگر شرایط حاکم با تحریم های بین المللی و عدم تخصص برخی اشخاص، فرصتی برای سودجویی فراهم کرده که منجر به فساد در پشتیبانی و تدارکات فنی و تأمین قطعات شده است. در واقع منافع برخی از افراد تداوم شرایط تحریم است.  

این کارشناس صنعت هوایی با اشاره به مشکلات کاهش میزان عرضه صندلی حمل ونقل هوایی و افزایش بهاء و نرخ بلیت پروازهای داخلی در سال های گذشته بیان کرد: میانگین سالانه ضریب اشغال صندلی در حمل ونقل هوایی جهانی ، بین ۷۳ الی ۷۸ درصد است که این نرخ در ایران به بیش از ۹۵ درصد رسیده و نشان دهنده کمبود در ناوگان هوایی است. این وضعیت عمدتا به منظور کاهش عرضه و افزایش سهم بازار شرکت های هواپیمایی است. لذا در چنین حالتی رقابت در حمل ونقل هوایی شکل نخواهد گرفت و در نتیجه کیفیت حمل ونقل هوایی نیز رشد نخواهد کرد.

بیات با بیان اینکه زمین گیری ناوگان به دلیل تحریم ها و مشکلات اقتصادی، تنها بهانه ای برای افزایش نرخ بلیت پروازها از سوی ایرلاین هاست، گفت: امروزه نزدیک به ۳۳۲ فروند هواپیما در ناوگان هوایی تجاری کشور موجود است و تا سال ۱۴۰۶ با اتمام عمر عملیاتی یا LOV برخی ناوگان موجود، نزدیک به ۴۰ درصد ناوگان از چرخه عملیاتی خارج می شوند.

وی با اشاره به ادعای افزایش ۱۴۰ درصدی ناوگان عملیاتی، اظهار کرد: بر اساس آمار عملکردی شرکت های هواپیمایی در سامانه آماری شرکت فرودگاه ها و ناوبری هوایی ایران در شش ماهه اول سال ۱۴۰۰ و مقایسه با شش ماهه اول سال ۱۴۰۱، پرواز فرودگاه های مهرآباد ۱۱ درصد، اهواز ۹ درصد، اصفهان ۱۸ درصد، بندرعباس ۹ درصد، عسلویه ۲۷ درصد، بوشهر ۱۱ درصد، ساری ۱۳ درصد، زاهدان (ازجمله مناطق محروم) ۲۹ درصد، کرمانشاه ۳۷ درصد، ارومیه ۲۲ درصد، گرگان ۳۳ درصد، اردبیل ۲۴ درصد، ایلام (از دیگر مناطق محروم کشور) ۲۶ درصد، خرم آباد  ۳۷ درصد، یاسوج ۳۷ درصد و بجنورد ۶۰ درصد کاهش داشته است.

این کارشناس صنعت هوایی خاطرنشان کرد: شرکت های فعلی و فعال هواپیمایی، علاقه ای برای توسعه ناوگان نداشته یا توان اقتصادی چنین اقدامی را ندارند و از طرفی افزایش استهلاک سرمایه در اقتصاد تورمی با نرخ بهره بیش از ۲۰ درصد، توان سرمایه گذاری نقدی جهت تملک ناوگان مطلوب و جوان را سلب می کند و لذا شرکت ها در صورت توسعه ناوگان، به دنبال هواپیماهای مسن با ارزش کمتر از پنج میلیون دلار هستند.  اگرچه محاسبات تحلیلی نشان از آن دارد سرمایه گذاری نقدی در شرایط فعلی، امکان خرید ناوگان باریک پیکر کمتر از ۱۷۰ صندلی تا ۱۵ میلیون دلار را توجیه پذیر می کند که از جهات سن تقویمی، ناوگانی با میانگین سنی ۱۲ الی ۱۵ سال خواهد بود.