توسعه گردشگری دریایی مانع خروج ارز
گردشگری دریایی یکی از حلقههای گمشده صنعت گردشگری کشور است. بسیاری بر این عقیدهاند که به دلیل موازین عرفی و اخلاقی نمیتوان از این حوزه استفاده کرد، اما ایجاد پلاژهای شنا به طور مجزا برای زنان و مردان، رعایت قوانین در هنگام توسعه گردشگری دریایی و فعال کردن حوزههای مختلف گردشگری دریایی به طور قانونی و اسلامی این نگرانیها را رفع میکند.
گردشگری دریایی یکی از حلقههای گمشده صنعت گردشگری کشور است. بسیاری بر این عقیدهاند که به دلیل موازین عرفی و اخلاقی نمیتوان از این حوزه استفاده کرد، اما ایجاد پلاژهای شنا به طور مجزا برای زنان و مردان، رعایت قوانین در هنگام توسعه گردشگری دریایی و فعال کردن حوزههای مختلف گردشگری دریایی به طور قانونی و اسلامی این نگرانیها را رفع میکند.
حقیقت آن است که کارشناسان به تازگی متوجه شدهاند استفاده از ظرفیتهای گردشگری دریایی ارتباطی با قانونشکنی ندارد و بستگی به نحوه تکمیل زیرساختها و توسعه این حوزه از گردشگری دارد. گردشگری دریایی شامل حوزههایی مانند گردشگری ساحلی، عرشه و ورزشی میشود. این حوزه خود زیرشاخه گردشگری آبی است. کروزهای دریایی با استفاده از غذاهای متنوع، جشنوارهها و آیینهای مختلف و کنسرتهای موسیقی که روی عرشه برگزار میشود، گردشگری عرشه را تشکیل میدهند. به جز آن میتوان تورهای چندروزه دریایی با استفاده از کروزها و کشتیهای دریایی برگزار کرد و نوار ساحلی جنوب و شمال کشور را به گردشگران نشان داد. اینها تعریفهای علمی گردشگری دریایی هستند اما به گفته کارشناسان هر کشوری تعریف خاص خود را برای گردشگری دارد و اگر گردشگری دریایی را زیرشاخه گردشگری آبی قرار دهیم سازمان آب منطقهای متولی اصلی آن میشود در صورتی که شاید بهترین متولی برای گردشگری دریایی سازمان بنادر و دریانوردی به همراه سازمان میراثفرهنگی، صنایعدستی و گردشگری باشد و شاید بهتر است این حوزه از گردشگری دریایی به جای یک متولی ۲ متولی داشته باشد. به هر روی گردشگری دریایی با گردشگری کویر و طبیعتگردی تفاوت دارد. گردشگری دریایی نیاز به ایجاد سازههای دریایی دارد. کروزهای دریایی به خودی خود صنعتی جداگانه به شمار میروند و ایجاد آنها و استفاده از کروزهای دریایی نیاز به تخصصهای ویژهای دارد. شناورهای دریایی و تفریحی نیز نیاز به علم و تخصص دارند و کشتیسازی صنعتی بزرگ است که تخصص ویژهای نیاز دارد. بسیاری معتقدند یکی از مشکلات گردشگری دریایی آن است که چندین متولی دارد و باید یک متولی دولتی برای آن وجود داشته باشد و اقدامات اجرایی نیز به متخصصان و بخش خصوصی واگذار شود. گردشگری دریایی علاوهبر رونق گردشگری میتواند صنایعی مانند کشتیسازی، حملونقل آبی و صنایع مرتبط با آن را نیز توسعه دهد. بهطور کلی کشتیسازیها اشتغالزایی بسیاری به همراه دارند و رونق گردشگری دریایی نیز میتواند بسیاری از مشکلات معیشتی دریانوردان کشور را رفع کند. یکی از مزیتهای اصلی گردشگری دریایی آن است که گردشگران داخلی برای استفاده از ساحل و دریا به کشورهای مجاور سفر نمیکنند و از ظرفیتهای دریایی داخل کشور استفاده میکنند که این امر موجب کاهش خروج ارز از کشور میشود. بنابراین اگر هم گردشگری دریایی موجب جذب گردشگران خارجی نشود تاثیر مثبتی بر اقتصاد کشور به جا میگذارد.
صبا رضایی - روزنامهنگار