مطالبه‌ای برای واگذاری هتل‌های دولتی
واگذاری اقامتگاه‌ها و مراکز اقامتی دولتی به بخش خصوصی موضوعی است که سال‌ها معطل مانده و بزرگ‌ترین هتل‌های کشور اکنون به دست نهادهای دولتی و عمومی و غیرخصوصی اداره می‌شوند. در چنین شرایطی هر از چندگاهی نیز صحبت از واگذاری آنها به بخش خصوصی به میان می‌آید؛ اما به گفته فعالان خصوصی، قیمت‌های پیشنهادی برای این هتل‌ها آنقدر زیاد است که برای خریداران خصوصی صرفه اقتصادی ندارد و آنها را از خرید منصرف می‌کند.
واگذاری اقامتگاه‌ها و مراکز اقامتی دولتی به بخش خصوصی موضوعی است که سال‌ها معطل مانده و بزرگ‌ترین هتل‌های کشور اکنون به دست نهادهای دولتی و عمومی و غیرخصوصی اداره می‌شوند. در چنین شرایطی هر از چندگاهی نیز صحبت از واگذاری آنها به بخش خصوصی به میان می‌آید؛ اما به گفته فعالان خصوصی، قیمت‌های پیشنهادی برای این هتل‌ها آنقدر زیاد است که برای خریداران خصوصی صرفه اقتصادی ندارد و آنها را از خرید منصرف می‌کند.
به گزارش روزنامه دنیای اقتصاد، این درحالی است که به باور کارشناسان و فعالان گردشگری و هتلداری، با واگذاری این اقامتگاه‌ها اتفاقات خجسته‌ای به وقوع خواهد پیوست. رئیس جامعه تورگردانان ایران در این باره به «دنیای اقتصاد» می‌گوید: «من صددرصد با واگذاری هتل‌های دولتی به بخش خصوصی موافقم و به نظرم نتایج مثبتی دارد؛ کیفیت خدمات مراکز اقامتی ارتقا پیدا می‌کند و چون بخش خصوصی بوروکراسی‌های معمول بخش دولتی را ندارد، اقامتگاه‌ها راحت‌تر و سریع‌تر بازسازی و استاندارد می‌شوند.»
ابراهیم پورفرج با تاکید بر اینکه قانون هم دستورالعمل واگذاری را صادر کرده، ادامه می‌دهد: «یکی از مشکلات اساسی ما در توسعه صنعت گردشگری نبودن مراکز اقامتی است. ما مدام از افزایش ورود گردشگر صحبت می‌کنیم اما زیرساخت‌ها و مراکز اقامتی و آموزش‌های لازم برای کسانی که در این مراکز کار می‌کنند، فراهم نیست و این باعث شده که در فصل بهار و پاییز در شهرهای توریستی با مشکلات زیادی روبه‌رو باشیم.» به گفته این فعال گردشگری که خود مشغول ساخت یک هتل پرستاره در تهران است، تعداد هتل‌ها نسبت به گذشته بسیار کمتر شده‌است؛ چرا که برخی‌هایشان طی سال‌های اخیر تغییر کاربری داده‌اند. بنابراین مراکز اقامتی در تهران و شهرستان‌ها باید آزادسازی شوند و در اختیار گردشگران قرار گیرند تا به‌طور بهینه استفاده شوند.
او از ترکیه و مالزی به عنوان کشورهایی که از صنعت هتلداری حمایت قابل ملاحظه‌ای کرده‌اند، نام می‌برد و خاطرنشان می‌کند: «کسانی که زمین دارند و علاقه‌مند به هتل‌سازی هستند باید بتوانند در اسرع وقت مجوز بگیرند و بانک‌ها تسهیلات آن را فراهم کنند. اگر واقعا علاقه‌مندیم صنعت گردشگری توسعه یابد، نباید فرصت‌ها را از دست بدهیم؛ مخصوصا الان که رغبت زیادی برای سفر به ایران به وجود آمده است.» پورفرج همچنین خواستار این است که شرایط واگذاری اقامتگاه‌های دولتی به بخش خصوصی ساده‌تر شود و مقررات به گونه‌ای نباشد که در عمل، واگذاری به امر غیرممکنی تبدیل شود. رئیس جامعه تورگردانان ایران با اشاره به افزایش ورود گردشگران به کشور یادآور می‌شود: «تعداد گردشگران هر سال نسبت به سال گذشته بیشتر شده و درصد افزایش هم خوب بوده اما ما به آخرین حد این افزایش رسیده‌ایم و دیگر امکان‌پذیرش بیش از این تعداد در فصل پررونق گردشگری وجود ندارد.»
او ضمن گلایه از وضعیت موجود هتل‌ها نیز می‌گوید: «ما بارها از مسوولان خواهش کرده‌ایم که طی دستورالعملی به ارگان‌ها، اجازه دهند در فصل بهار و پاییز هتل‌های 3، 4 و 5 ستاره را ما با گردشگران پر کنیم و در فصول کم‌رونق گردشگری، این هتل‌ها به محل برگزاری سمینارها و کنفرانس‌ها تبدیل شوند. این درحالی است که در اوج فصل گردشگری هتل‌های برتر تهران با میهمانان سمینارهای نفت و گاز و... پرمی‌شوند؛ آن‌هم در شرایطی که ورود گردشگر از فروش نفت مهم‌تر و پولسازتر است.» حالا فعالان گردشگری معتقدند واگذاری مراکز اقامتی دولتی به بخش خصوصی می‌تواند موتور گردشگری را پرسرعت‌تر به حرکت درآورد؛ چرا که بخش خصوصی در این زمینه تجربه‌هایی گرانبها دارد که می‌تواند مانع آزمون و خطا شود. با این‌همه باید دید این موضوع تا کی می‌تواند معطل موانع اجرایی بماند.
