دوربین‌های ثبت تخلفات ترافیکی کارایی لازم را ندارند
در حال حاضر ما در ایران درزمینه ترافیکی پیشرفته‌ترین دستگاه ایمنی را داریم؛ یعنی رادار ترافیکی. قطعه‌ای از یک کل است. ما این فناوری مهم را طراحی و تولید کرده‌ایم. در خاورمیانه و اروپا شاید دو شرکت فقط این محصول را تولید می‌کنند. اما راستش حتی کسی نمی‌داند که ما چنین چیزی داریم!
زمان زیادی از ۷ اردیبهشت یعنی روز ایمنی حمل‌ونقل نگذشته است. از همه روزهای سال تنها همین یک روز به نام ایمنی است. درحالی‌که تقریبا هر روز سال شاهد تلفات و خسارات گسترده در جاده‌های کشور هستیم. زخمی کهنه بر پیکر حمل‌ونقل جاده‌ای کشور به دلیل مجموعه از مشکلات هنوز هم یک زخم کاری است. به گزارش تین نیوز به نقل از «هفته نامه حمل و نقل » در سال‌های اخیر تلاش‌های مختلفی صورت گرفت تا بتواند سطح ایمنی را ارتقا داده و باعث کاهش تلفات شویم. در برخی موارد به شکل موردی هم موفق بود. اما متأسفانه به شکل پایدار و مؤثر محقق نشده است. امیراحمد سپهری از متخصصینی است که سال‌های زیادی را صرف طراحی و تولید سیستم‌های ترافیکی کرده است و حالا رادار ترافیکی نسل چهارم را طراحی و تولید کرده که به شکل تضمینی می‌تواند ۵۰ درصد تلفات را کاهش بدهد. اما ظاهرا مدیران هنوز علاقه‌ای حتی به امتحان هم ندارند. با او دراین‌باره گفتگو کرده‌ایم.
چرا علاقه‌ای به فناوری داخل وجود ندارد؟
معمولا ما ایرانی‌ها درباره خودمان می‌گوییم که مرده‌پرست هستیم. چون از آنچه داریم شناختی نداریم و بعدها حسرت می‌خوریم که صد حیف. این امر درباره همه‌چیز صادق است. در حال حاضر ما در ایران درزمینه ترافیکی پیشرفته‌ترین دستگاه ایمنی را داریم؛ یعنی رادار ترافیکی. قطعه‌ای از یک کل است. ما این فناوری مهم را طراحی و تولید کرده‌ایم. در خاورمیانه و اروپا شاید دو شرکت فقط این محصول را تولید می‌کنند. اما راستش حتی کسی نمی‌داند که ما چنین چیزی داریم!
و شما معتقدید که کارایی این سیستم تضمینی است؟
همانطور که قبلا بارها هم اشاره کرده‌ام این سیستم ایمنی را تضمین می‌کند. یعنی ما کاهش ۵۰ درصدی تلفات را تضمین می‌کنیم. کاهش سرعت و در نتیجه حتی کاهش آلایندگی هم در پی دارد. ما چنین پیشرفتی داریم. اما در همین نقطه به یک مشکل اساسی می‌رسیم. ما می‌دانیم چنین چیزی را در ایران داریم اما کسانی که باید استفاده کنند نمی‌دانند و مدیران هم خبر ندارند. مشکل این است. به‌زعم من نقش اصلی رسانه‌ها در همینجا تعریف می‌شود. نه مدیران می‌دانند و نه مردم و رسانه‌ها می‌توانند نقش مهمی در این آگاهی ایفا کنند. مطمئن باشید اگر آگاه شوند خوشحال خواهند شد که در ایران سطح فناوری تا این حد بالا است. در واقع راه‌حل معضلات ترافیکی در حال حاضر وجود دارد. همانطور که گفتم ما به صورت تضمینی یک مسیر را می‌گیریم و اگر ۵۰ درصد تلفات را کم کردیم هزینه را پرداخت کنند. تأکید می‌کنم از رادار ترافیکی نسل چهارم حرف می‌زنیم.
آیا دراین‌بین کسی مقصر است که چنین چیزی محقق نشده است؟
ما به دنبال مقصر نیستیم. همه مقصریم که اطلاع نداریم. از امکانات کشور اطلاع نداریم و به فناوری خودمان اعتماد نداریم. اصلا نمی‌دانیم چه ثروتی در کشور وجود دارد. در این سیستم شما می‌توانید سرعت را تغییر بدهید و کاهش پایدار تلفات ایجاد کنید. حد سرعت شما در وضعیت‌های مختلف ترافیکی متغیر است. در شرایط خاص باید بدون اغماض آن را اعمال کنید. برای مثال در فرانسه در روزهای تعطیل تغییرات را صفر در نظر می‌گیرند. یعنی حتی اگر یک کیلومتر بالاتر از سرعت مجاز حرکت کنید جریمه خواهید شد. اما شما می‌توانید با رادار ترافیکی روزانه سرعت را تغییر دهید. بازهم تأکید می‌کنم این پایدار بودن کاهش یک نکته کلیدی است.
این سؤال پیش می‌آید که وقتی از ترافیک حرف زده می‌شود، مبنای علمی اصل اول است. پس چرا نگاهی به داخل نیست. یا دستکم آن‌طور که شما می‌گویید نیست؟
متأسفانه گاهی تصمیماتی گرفته می‌شود که به نظر می‌رسد ناشی از عدم مطالعات کافی و عدم وجود مباحث کارشناسی است. آنچه در حال حاضر استفاده می‌کنیم در همه جای دنیا جز اینجا ممنوع است! چون کارایی ندارد.
برای کاهش واقعی تلفات چه میزان از راه‌های کشور باید تجهیز شوند؟
لازم نیست همه راه‌های کشور تجهیز شود. یک سوم راه‌های کشور هم برای این مهم کافی است. با تجهیز همان یک سوم مردم می‌آموزند و لذت امنیت را تجربه خواهند کرد. البته اگر درست کار شود. وگرنه کجای دنیا این‌همه سرعت‌سنج وجود دارد. ما حتی در تصادفات شهری هم به مشکل خورده‌ایم. آیا دستگاه‌های ما در داخل شهرها کارشان را درست انجام می‌دهند؟ نه! چون در سرعت‌های بالا کارکرد ندارند. ما در تهران سرعت ۲۳۷ کیلومتری را ثبت کرده‌ایم. مشخص است که سیستم‌های فعلی قادر به خواندن پلاک و سرعت نیستند و نتیجه همین تصادفات شهری است.
و صحبت پایانی
ما درزمینه ایمنی جاده‌ها با دو ایمنی سروکار داریم: ایمنی امنیتی و ایمنی ترافیکی. با سامانه‌های فعلی هیچکدام حاصل نشده و نمی‌شود. اما اگر سیستم‌های درست به کار گرفته شود هر دو تضمین خواهند شد. می‌توانید هم پلاک و هم عکس راننده و هم سرعت را ثبت کنید. همه‌چیز هم حاضر است. فقط کافی است مدیران امتحان کنند.
