◄ فرصت سوزی در گردشگری و مسافرت‌های دریایی تا به کی؟
تین نیوز | نیاز به برقراری ارتباط دو سویه بین اعضای شبکههای اجتماعی و مخاطبان "تین نیوز" و همچنین انعکاس بیشتر دیدگاه‌ها و نیز دریافت نظرات افراد بیشتر و در نهایت رسیدن به هدف مشترک فعالان حوزه حمل و نقل که چیزی جز ارتقای وضعیت این بخش نیست، موجب شد صفحه‌ای جدید در تین نیوز با نام "نگاه شما در شبکههای دیگر" راه‌اندازی شود که فرصتی جدید برای جمع آوری دیدگاه‌های نو و خلاقانه در این بخش خواهد بود.
با این هدف، مباحث مطرح شده در شبکههای اجتماعی، در این صفحه، بازنشر و دیدگاه‌های جدید نیز به‌این مطلب اضافه می‌شود.
بدین ترتیب این امکان برای بخشی از مخاطبان "تین نیوز" که در شبکههای اجتماعی عضو نبوده و اطلاعات حمل و نقلی مورد نیاز خود را از طریق "تین نیوز" به دست می‌آورند نیز فراهم می‌شود که دیدگاه خود را در زیر مطلب منعکس کنند تا با گفت و گو و مباحثه بیشتر، قدمی‌دیگر در جهت حل مشکلات و تقویت جایگاه حمل و نقل کشور برداشته شود.
در بخشی دیگر از گزارش مربوط به "نگاه شما در شبکههای اجتماعی"، موضوع زیر که توسط "یونس" در اتاق فکر حمل و نقل در شبکه‌اجتماعی " لینکدین " مطرح شده‌است به همراه دیدگاه‌های شما در این مورد بازنشر می‌شود:
امروزه مزیت‌ها و عواید حاصل از فعالیت‌های بندری و دریایی آنچنان گسترده است كه بیشتر كشورهایی كه به دریا دسترسی دارند آن را راهی برای تبدیل شدن به قدرت اقتصادی می‌دانند.
متأسفانه با وجود فرصت‌های بسیار مناسب در كشور برای گسترش سفرهای دریایی، تاكنون توجه چندانی به آن نشده است. این در حالی است كه كشورهای دیگر با استفاده از ظرفیت‌های خود و به حداكثر رساندن امكانات موجود، صنعت گردشگری و حمل‌و‌نقل مسافر را تبدیل به پشتوانه اقتصادی كشور خود كرده‌اند.
در برنامه های چهارم و پنجم توسعه تاکید خاصی بر گسترش صنعت گردشگری دریایی نشده است.
در نمایشگاه اخیر گردشگری که از تاریخ 8 الی 11 بهمن 92 در جزیره کیش به صورت گسترده نیز برگزار شد ردپایی از گردشگری دریایی نبود. این در حالیست که کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس پا را در حوزه دریایی را فراتر گذاشته و با تجهیز بنادر مسافری از جمله پورت زاید به دنبال جذب شناورهای مسافری کروز از سراسر دنیا در سال 2014 هستند و اولین آژانس جذب مسافر دریایی به نام سفر با کروز از دبی را در ایران شروع کرده‌اند.
آری فرهنگ‌سازی می‌تواند نقش مهمی در توسعه فرهنگ گردشگری دریایی ایفا کند، چراکه فرهنگ مسافرت دریایی در ایران جز برای افراد ساحل‌نشین و بومی که نزدیک دریاها هستند و بین جزایر تردد می‌کنند، شناخته‌شده نیست. در این بحث حفظ مباحث زیست محیطی سواحل نیز جای تأمل فراوان دارد.
حجم مسافرت‌های دریایی اگرچه در سال‌های گذشته از رشد قابل‌توجهی برخوردار بوده، لیکن در مقایسه با کشورهای مشابه ما از نظر دسترسی به دریا که به اندازه تعداد جمعیت‌شان سفر دریایی دارند، در سطح نازلی قرار گرفته است. به جرات می‌توان گفت که آژانس‌ها و تورهای گردشگری همچون بخش دولتی و خصوصی نقش فعالی در این عرصه ایفا نکرده و مردم ما در این رابطه از آژانس‌های مسافرتی هم پیشی گرفته‌اند.
در شرایطی که در کشور ما بالغ بر 30 دستگاه متولی و دست‌اندرکار توسعه ناوگان مسافری و گردشگری دریایی بوده و یا تاثیر مستقیم بر عملکرد آن دارند، ولی از یک نظام جامع تصمیم گیری برخوردار نیستند.
باید تاکید کرد در رقابت‌های منطقه‌ای و جهانی، جایگاه کنونی جمهوری اسلامی ایران در گردشگری دریایی در وضعیت مطلوبی نیست نامی ندارد و برای رفع این مشکل اتخاذ تصمیمات راهبردی و اجرای موثر آنها ضروری است.
حال چکار باید کرد؟ این فرصت سوزی تا کی ادامه خواهد یافت؟ و فرصت های درآمدزایی و اشتغالزایی به هدر خواهد رفت؟ برای برون رفت از این وضعیت شما چه راهکاری دارید؟
سعیده نظر داده است:
به طور کلی به دلیل محدودیت‌هایی مانند حجاب اجباری و مواردی از این دست، به نظر نمی‌رسد کشور ایران بتواند در جذب گردشگر با هر راهکاری موفقیت چشم‌گیری داشته باشد به خصوص در گردشگری و مسافرت‌های دریایی که به هر حال خصوصیات خاص خودش را دارد.
مجید نظر داده است:
سالانه چند میلیون مسافرت تفریحی داخلی در سواحل شمال و جنوب کشور داریم که می تواند پتانسیل خوبی برای رشد گردشگری داخلی باشد. در سواحل شمالی کشور در صورت ایجاد امکانات سفر دریایی بین شهرهای ساحلی قطعا استقبال خوبی خواهد شد. به عنوان نمونه در صورت استفاده از کشتی های کروز مسافری بین بنادر شمالی (مثلا بندر نوشهر و بندر انزلی) در قالب تورهای یکروزه می تواند بسیاری از مشتاقان سفرهای دریایی را جذب نماید. در این خصوص لازم است که نهادی دولتی از جمله سازمان بنادر و سازمان گردشگری متولی طرح موضوع و حمایت از بخش خصوصی برای سرمایه گذاری در این خصوص گردد. مشکل اینجاست که
اصولا بخش دریایی همواره به عنوان متولی جابجایی کالا شناخته شده است و مدیران این بخش هم خود را موظف به توسعه بخش مسافری نمی دانند.
مهرداد نظر داده است:
مسافرت‌های دریایی در سال 1390 بالغ بر 10 میلیون سفر بوده که البته در9 ماهه نخست سال 1391 نسبت به مدت مشابه سال قبل رشد نداشته بلکه اندکی نزول نیز نموده است. به نظر بنده در طرح جامع توریسم کشور باید به این موضوع پرداخته شود و راهکارهای مورد نیاز پیش بینی شود. همانطور که احتمالاً مطلع هستید این سند در انتهای فاز شناخت متاسفانه متوقف مانده است. در جهت گیری‌های کلی طرح آمایش سرزمین نیز به توریسم دریایی پرداخته نشده است. در سطح پایین تر در اسناد توسعه حمل و نقل استانی نیز توجه چندانی به پتانسیل دریا در جذب مسافر نشده است. حال چه انتظاری داریم؟ احتمالاً منتظریم
معجزه‌ای رخ دهد و وضعیت توریسم دریایی کشور بیکباره متحول شود.
مجید نظر داده است:
قطعا معجزه ای در کار نخواهد بود بلکه باید این موضوعات را به هر طریق ممکن به گوش مسولین رساند و در تکرار آن نیز ابایی نداشت. سازمان گردشگری از این پتانسیل بهتر چه می خواهد بیاید وسط میدان و با هماهنگی سازمان بنادر طرح های برزمین مانده را اجرایی کند. شعار این دولت تدبیر است پس جناب رئیس جمهور محترم باید از مدیرانش در وهله لول تدبیر در امور را بخواهد.
محمد نظر داده است:
دربحث گردشگری دریایی لازم است ابتدا نگرش جامعه خصوصا نهادهای مرتبط با گردشگری (و نهادهای نظارتی) را تغییر داد. می‌بایست به گردشگری دریایی بعنوان یک فرصت نگریست که می تواند مخاطبان داخلی را به خود جذب و زمینه اشتغال افراد زیادی رافراهم آورد. به دلیل بالا بودن هزینه خرید و نگهداری کشتی مسافری سرمایه گذاران با اکراه و تردید به این بخش می نگرند و بازگشت سرمایه نیز در این خصوص طولانی مدت است. دربندرانزلی ترمینال مسافری بین المللی دریایی ساخته شده و از سرمایه گذاران بخش خصوصی هم دعوت شده که کشتی مسافری خریداری نموده واز تسهیلات چشمگیر ترمینال و تخفیف قابل توجه
درعوارض برخوردارشوند.
ولی همانطور که اشاره شد، تا زمانی که گردشگردریایی بعنوان تهدیدی برای ارزش‌های فرهنگی درنظرگرفته شود امکان راه اندازی خطوط گردشگری دریایی وجود نخواهد داشت. بایستی در خصوص جذب گردشگر دریایی انعطاف پذیری وجود داشته باشد و این عرصه را برای ورود سرمایه گذار جذاب نمود در عین حال چارچوب فرهنگی را نیز در این بخش نهادینه نمود.
سایه ر نظر داده است:
تا مسؤلان معنای واقعی اقتصاد مقاومتی که از مقام معظم رهبری مطرح شده را درک نکنند و همچنان دیدگاه نفت محوری در اقتصاد ما حاکم باشد وضعیت در مبحث توسعه اقتصادی تغییر نخواهد کرد.
کشوری همچون ترکیه که به توریسم نگاه ویژه ای دارد و آن را صنعتی هم پا با صنعت نفت ما پیش میبرد هم نگاه فرهنگ محوری که مسؤلان ما دغدغه آن را دارند وا توسعه داده اند هم باعث اشتغال زایی در کشورشان شده است.
تنوعی که کشور عزیزمان ایران از لحاظ زیست محیطی دارد مثال زدنی است اماچه سود که دیدگاه شعار مدارانه دست جامعه ما بر نمی دارد و گفته ها با اجرا متفاوت است.
اگر واقعا دغدغه فرهنگی وجود دارد که فرهنگ با توسعه توریسم رنگ و بوی احترام به ارزش ها و داشته به خود خواهد گرفت و مردم برای توسعه این صنعت بیشتر به ارزش ها و داشته های فرهنگی خود بها خواهند داد چون حفظ آداب و رسوم از الزامات این صنعت در هر کشوری است.
در رابطه با صنعت گردشگری دریایی که قسمتی از این صنعت است این را می توان گفت که این امر نیاز به زیر ساخت های اولیه دارد و بستر مناسب که هیچکدام در کشور ما وجود ندارد و هر سالی که برای ساخت این بستر از دست میرود مانند چاه نفتی است که کشورهای همسایه از آن بهره میبرند البته این مثال بوی واقعیت هم میدهد چون با این همه تعلل جز نام خیانت به کشور نام دیگری را نمی توان یافت.
امید است تا مسؤلان از این همه تعلل و تردید در این رابطه دست بردارند و از سخنان شعار محور به اجرا برسند ... به امید آن روز
مهدی نظر داده است:
همان طور که در توضیحات قبلی اشاره شد، صنعت توریسم به معنای واقعی کلمه یکی از فرصت های سوخته تولید ثروت و رونق در کشور ما است. در سال 2010 سازمان گردشگری ملل متحد(UNWTO) اعلام کرد که صنعت سفر و گردشگری حدود 9 درصد درآمد ناخالص ملل در کل جهانی و حدود 8 درصد از کل حجم اشتغال را در جهان تشکیل می دهد. در طی پنج سال اخیر این صنعت به عنوان یکی از راهکارهای اصلی نجات کشورهای جهان از بحران اقتصادی مد نظر بوده و در این زمینه کارسازی و کارآیی خود را اثبات نموده است. اما در ایران متاسفانه محدودیت روزافزون این صنعت هستیم. چرا که افزون بر سوء مدیریت ها و بی مبالاتی های رایج در نهادها
، بازارها و بنگاه های اقتصادی ایران (که ناشی از بیماری دیرینه خام فروشی و اقتصاد نفتی است)، در یک سال اخیر از یک سو قدرت خرید خانوار در داخل رو به تحلیل رفته و رکود تورمی نیز موجب آماس قیمت ها و فرسایش کیفیت محصولات(اعم از کالا و خدمات) گردیده، و از طرف دیگر فشارهای سیاسی ، محدودیت های اقتصادی و القای ایران هراسی به جهانیان نیز به نارسایی های امنیتی و انتظامی داخلی موجود اضافه شده و این موضوع بخش سفر و گردشگری را به نحو شگرفی نسبت به آنچه که بود، تحلیل برده است. به عبارتی در آسمان توریسم شاهد باران اسکناس هستیم و متاسفانه ما از این باران حتی تر هم نمی شویم. در این
لحظه توصیه هایی که به ذهن محدودم می رسد، عبارتند از:
الف) توسعه خوشه ها ی گردشگری و استفاده از هم افزایی های حاصل برای رشد این بخش
ب) برنامه ریزی فرهنگی-اقتصادی-سیاسی-امنیتی-اجتماعی برای بسترسازی استقرار صنعت گردشگری در کشور
ج)یادگیری موثر کسب و کارهای گردشگری و مدل های جهانی آن و به ویژه ترازیابی (یا به عبارت بعضی از نخبگان بهینه کاوی) پیشتازان این صنعت و پیاده سازی آنها پس از بومی سازی شان در کشور
د) برنامه ریزی موثر برای ایجاد جاذبه های جایگزین ( به ویژه در زمینه محرمات و جاذبه های حرام که فراوان در صنعت گردشگری مورد نظر هستند) و تمرکز ویژه برای جذب گردشگری خانوادگی؛ گردشگری مذهبی، گردشگری علمی؛ گردشگری درمانی ؛ گردشگری طبیعت و ... و همچنین تعیین گروههای هدف و تمرکز ویژ بر روی آنها
ه) عبور از دیوار سربی وظیفه گرایی، بی تفاوتی و بی مبالاتی رایج در محیط های کار و سازمان ها و بنگاه های ایرانی (و به ویژه در بخش خدمات) که دقیقا سم «اقتصاد تجربه» (Experience Economy) هستند.
و) توسعه سرمایه انسانی قابل که بدون آن هیچ یک از موارد بالا عملی نیست.
در بحثگردشگری دریایی در جنوب کشور فعالیت های مناسبی صورت گرفته است اما در شمال کشور هیچ فعالیتی انجام نشده و در واقع گردشگری دریایی در شمال کشور در حد صفر است. سال هاست در مورد راه اندازی خطوط دریایی در شمال کشور صحبت می شود اما اقدامی صورت نمی گیرد.