◄ علت زمینگیری ناوگان حمل کالا؛ بی توجهی به مشکلات کامیونداران
بی توجهی به متناسب سازی نرخ حمل با هزینه های جاری کامیون داران و مصلحت اندیشی های بی مورد به نفع صاحبان کالا به خیال پایین نگه داشتن نرخ حمل، یکی از دلایل زمینگیر شدن ناوگان حمل بار جاده ای است.
یک راننده کامیون دار در مورد دلایل زمینگیر شدن حمل و نقل جاده ای کالا که منجر به کمبود ناوگان در برخی مراکز عمده توزیع بار کشور و ارایه مشوق هایی برای حضور کامیون داران در این مراکز شده است، گفت: بی توجهی به متناسب سازی نرخ حمل با هزینه های جاری کامیون داران و مصلحت اندیشی های بی مورد به نفع صاحبان کالا به خیال پایین نگه داشتن نرخ حمل، یکی از دلایل زمینگیر شدن ناوگان حمل بار جاده ای است.
به گزارش تین نیوز، نوید خیرمند با بیان این مطلب در شبکه های اجتماعی افزود: بی‌توجهی به تخلف های شرکت های حمل و نقل در اخذ کمیسیون از رانندگان و همچنین عمل نکردن آنها به تعهدات خود به خصوص در مورد پرداخت به موقع کرایه و همچنین حق توقف، دستکاری تن کیلومتر با اعمال ضرایب کاهنده بی منطق و ارایه تخفیف های ۳۰ تا ۴۰ درصدی از حق رانندگان به صاحبان کالا از همان حداقل نرخ مصوب، بی‌توجهی به نوسازی ناوگان و حمایت واقعی از بخش ۹۰ درصدی حمل و نقل و ایجاد رانت برای شرکت های حمل و نقل و خودروسازان در خصوص واردات ناوگان سه سال کارکرده اروپایی از دیگر دلایل زمینگیری کامیون ها است.
بیشتر بخوانید: کمبود ناوگان در مراکز توزیع کالا با نوشتن نامه حل نمی شود
این راننده کامیون دار در مورد دلیل بی انگیزه شدن رانندگان برای ادامه فعالیت نیز گفت: بی‌انگیزگی کامیونداران و رانندگان نتیجه بی توجهی به مطالبات و درخواست های به حقشان در طول چند سال اخیر بوده است.
بیشتر بخوانید: فراخوان ناوگان حمل کالا یا اقرار به سوء مدیریت؟/ پرده برداری از درآمد کلان انجمن ها از توزیع لاستیک دولتی
وی توضیح داد: رانندگان بی انگیزه شدند چون وضعیت آسفالت جاده‌ها نابسامان است و باعث افزایش استهلاک ناوگان می شود، ساعت ها در مراکز بارگیری و تخلیه بدون هیچ گونه امکانات معطل می شوند، نحوه تخصیص سوخت به ناوگان صحیح نیست و با کمبود سوخت مواجه هستند، سوخت در جایگاه ها نیست و رانندگان ساعت‌ها در صف پمپ های خاموش معطل می شوند، جاده‌ها ناامن شده و سارقان به جان و مالشان رحم نمی کنند، صفوف طویل و گذر از ایکس های غیر استاندارد بلای جان شان است، روزها و ماه ها در صف مرزها بدون هرگونه امکانات و امنیت و حق توقف و ساعت ها برای بارگیری و خروج در بنادر بدون هرگونه امکانات معطل هستند، سرمایه و جانشان را به میدان آوردند ولی شرکت‌های بارنامه نویس برای 2 برگ کاغذ تا ۲۰ درصد از حقشان را بلعیدند، چون در اوج کرونا و در پی فراخوان حمل کالای اساسی به دل جاده زدند اما نه تنها مشوق‌های دروغین نصیبشان نشد بلکه ماه ها برای دریافت کرایه معطل شدند، چون دیدند کارخانجات و معادن و صنایع مهم برای ورودی سرویس پرسنل و سواری های خود جاده های مطلوب کشیدند و برای تردد کامیون‌های آنها با لاستیک های چند ده میلیونی، جاده های سنگلاخی تعبیه کردند، چون در اکثر جاده های کشور نه مکان امنی برای توقف و استراحت داشتند و نه مکانی که دارای کمترین امکانات رفاهی در حد سرویس بهداشتی باشد، چون فریاد زدند بیمه تکمیلی درصدی از جیب رانندگان و کمترین پوشش خدمات، ظلم مضاعفی است و ... ولی کسی به این فریادها گوش نکرد.
خیرمند با تاکید بر این که اگر شرکت ها تمایل به عمده مالک شدن و خرید ناوگان ملکی هستند چرا در این زمینه وارد عمل نمی شوند، اظهار کرد: شرایط برای عمده مالک شدن و در دست گرفتن حمل و نقل توسط شرکت‌ها فراهم است کافی است دست در جیب و شروع به خریدن کامیون کنند، کامیون های چینی ۳.۵ میلیاردی و کامیون های ۵.۵ میلیاردی اروپایی در بنگاه‌ها در انتظار شرکت ها است.
مشکل اجرایی نشدن سختی کار همچنان وجود دارد بیمه هشت سال72تا80 که راننده گان دلشان خوش بود که سنوات دارند ولی الان وقتی می بینند سه چهارسال بجای هشت سال است وجود دارد پس دلشان به چه چیزی خوش باشد آقایان که جلسه دارند هرهفته به قول خودشان که مشکلات راحل می کنند بعد از سه سال قول دادند هنوز کاری انجام نداده اند حتی باسازمان تامین اجتماعی یک جلسه تشکیل ندادند که ازخود راننده سه چهار سال رابگیرند وهشت سال سنوات راحل کنند یا سختی کاررادرست کنند وچهار درصد راازراننده بگیرند بیمه تکمیلی کمی درست کردند ولی باز ازجیب راننده