◄ یکی از چالش های اصلی ریل تناقض سیاست هاست

تحلیل ماده 12 قانون رفع موانع تولید در حوزه حمل و نقل
ماده 12 قانون رفع موانع تولید، با هدف تشویق سرمایه‌گذاری در بخش‌هایی که منجر به صرفه‌جویی در مصرف انرژی می‌شود، از جمله حمل و نقل، تدوین شده است. اما اجرای این ماده در حوزه حمل و نقل با چالش‌های پیچیده‌تری روبرو است که نیازمند بررسی دقیق‌تر و ارائه راهکارهای جامع‌تر می‌باشد.
چالش‌های فنی و مهندسی به تفصیل
• پیچیدگی پروژه‌های حمل و نقل:
o سیستم‌های پیچیده: سیستم‌های حمل و نقل شامل شبکه‌های جاده‌ای، ریلی، هوایی و دریایی هستند که هر یک دارای زیرساخت‌ها و فناوری‌های خاص خود می‌باشند.
o تداخل با سایر زیرساخت‌ها: پروژه‌های حمل و نقل معمولاً با سایر زیرساخت‌های شهری و روستایی مانند سیستم‌های آب و فاضلاب، برق و گاز تداخل دارند.
o تاثیرات زیست محیطی: پروژه‌های حمل و نقل می‌توانند بر محیط زیست، از جمله آلودگی هوا، صدا و تغییر کاربری زمین، تاثیرگذار باشند.
• عدم وجود نیروی انسانی متخصص:
o کمبود مهندسان و متخصصان: کمبود مهندسان و متخصصان در حوزه‌های مختلف حمل و نقل مانند مهندسی ترافیک، مهندسی حمل و نقل ریلی و مهندسی حمل و نقل هوایی.
o تخصص‌های بین‌رشته‌ای: بسیاری از پروژه‌های حمل و نقل نیازمند تخصص‌های بین‌رشته‌ای مانند مهندسی عمران، مکانیک، برق و محیط زیست می‌باشند.
• تغییرات سریع فناوری:
o تکنولوژی‌های نوظهور: ظهور فناوری‌های نوین مانند خودروهای خودران، حمل و نقل هوشمند و زیرساخت‌های شارژ خودروهای برقی، نیازمند به‌روزرسانی مداوم دانش و مهارت‌ها می‌باشد.
o هزینه بالای فناوری‌های جدید: هزینه بالای فناوری‌های جدید، یکی از موانع اصلی در گسترش آن‌ها در کشور می‌باشد.
راهکارهای تخصصی‌ و جامع‌
• توسعه زیرساخت‌های تحقیق و توسعه:
o ایجاد مراکز تحقیقاتی: ایجاد مراکز تحقیقاتی تخصصی در حوزه حمل و نقل برای انجام مطالعات و پژوهش‌های کاربردی.
o حمایت از دانشگاه‌ها و موسسات علمی: حمایت از دانشگاه‌ها و موسسات علمی برای انجام پروژه‌های تحقیقاتی مشترک با بخش خصوصی.
• توسعه بازار سرمایه برای پروژه‌های حمل و نقل:
o ایجاد صندوق‌های سرمایه‌گذاری تخصصی: ایجاد صندوق‌های سرمایه‌گذاری تخصصی در حوزه حمل و نقل برای جذب سرمایه‌های خرد و کلان.
o تسهیل صدور اوراق مشارکت: تسهیل صدور اوراق مشارکت برای تامین مالی پروژه‌های بزرگ زیرساختی.
• تدوین استانداردهای ملی و بین‌المللی:
o هماهنگی با استانداردهای جهانی: تدوین استانداردهای ملی در حوزه حمل و نقل با توجه به استانداردهای بین‌المللی.
o تسهیل تجارت و سرمایه‌گذاری: استانداردسازی می‌تواند به تسهیل تجارت و سرمایه‌گذاری در بخش حمل و نقل کمک کند.
• توسعه آموزش‌های تخصصی:
o برگزاری دوره‌های آموزشی کوتاه‌مدت و بلندمدت: برگزاری دوره‌های آموزشی کوتاه‌مدت و بلندمدت برای ارتقای سطح دانش و مهارت نیروی انسانی.
o همکاری با دانشگاه‌ها و موسسات آموزشی: همکاری با دانشگاه‌ها و موسسات آموزشی برای طراحی و اجرای دوره‌های آموزشی تخصصی.
چالش‌های اجرایی و راهکارها
• هماهنگی بین دستگاه‌های اجرایی:
o ایجاد یک نهاد هماهنگ‌کننده: ایجاد یک نهاد هماهنگ‌کننده در سطح ملی برای نظارت بر اجرای این ماده و حل اختلافات بین دستگاه‌های اجرایی.
o تشکیل کارگروه‌های تخصصی: تشکیل کارگروه‌های تخصصی متشکل از نمایندگان دستگاه‌های اجرایی مختلف برای بررسی و حل مسائل فنی و اجرایی.
• شفافیت و پاسخگویی:
o ایجاد سامانه‌های اطلاعاتی شفاف: ایجاد سامانه‌های اطلاعاتی شفاف برای اطلاع‌رسانی به سرمایه‌گذاران و عموم مردم در مورد روند اجرای پروژه‌ها.
o نظارت بر عملکرد دستگاه‌های اجرایی: نظارت مستمر بر عملکرد دستگاه‌های اجرایی و پاسخگویی آن‌ها در قبال عملکرد خود.
نتیجه‌گیری:
اجرای موفق ماده ۱۲ قانون رفع موانع تولید در حوزه حمل و نقل نیازمند یک رویکرد جامع و چندجانبه است که در آن تمام دستگاه‌های اجرایی، بخش خصوصی و دانشگاه‌ها با هم همکاری کنند. با توجه به پیچیدگی‌های موجود در این حوزه، تدوین و اجرای سیاست‌های مناسب و بلندمدت ضروری است.