◄لایه‌های پنهان در انتقال ماموریت‌های سازمانی
وبلاگ تین‌نیوز، فروغ فاریابی| سالهاست رشته مدیریت با انواع و اقسام گرایش‌ها در دانشگاههای کشور در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری دانشجو جذب می‌کند و مباحث متنوعی در خصوص شیوه های مدیریت، رفتار سازمانی، مدیریت منابع انسانی و....آموزش داده میشود. اتفاق بسیار مبارکی است و سرمایه علمی و معنوی و مدیریتی بسیار گرانبهایی شکل گرفته است.
به رغم وجود چنین اندوخته ذی‌قیمتی به ندرت شاهد بکارگیری و پیاده‌سازی مباحث آموخته شده در این مقوله هستیم. آنچه در این میان از همه مغفول تر مانده سرمایه انسانی و رفتار سازمانی شکل گرفته و یا متاثر از آنهاست. همچنین تاثیر این فاکتور بر عملکرد و خروجی مورد انتظار سازمانها کمتر مورد بررسی و مطالعه قرار می گیرد.
اخیرا طرح انتقال ماموریت راهداری به ادارات کل حمل و نقل در استانها مورد تصویب قرار گرفته و کمیته های ویژه‌ای اجرای انتقال را پی گیری می کنند.
آنچه عملا پیگیری می شود شامل انتقال نفرات، ساختمانها و ماشین آلات و اعتبارات است. بسیار هم به جا و ضروری است. و آنچه خواه نا خواه منتقل میشود و هیچ چارچوبی برای آن تعریف نشده و کمیته ای هم به این منظور ندارد انتقال رفتار سازمانی، پیش داوری‌ها، امیدها، نگرانی ها و نگرش ها و نحوه تعاملات گروه های غیررسمی و رسمی و در یک کلام انتقال معنوی این ماموریت است.
هر چند همه در تجربه روزانه و کاملا قابل لمس شاهد تاثیرگزاری این مقولات بر روند فعالیت ها و ماموریت ها و کیفیت آنها هستیم ولی کسی درباره مدیریت و شکل دهی آنها حساسیتی نشان نمیدهد. نه مطالعه ای برای پذیرش و ظرفیت دو مجموعه صورت میگیرد نه از این منظر فرصتها و تهدیدها احصا می شوند و نه برای همراه کردن افراد و همسو کردن آنها با اهداف انتقال تدبیری اندیشیده میشود.
چرا سرمایه انسانی و فرهنگ سازمانی سهم قابل اعتنایی در ادغام ها,، انتزاع ها وتصمیماتی از این دست ...ندارد؟ ( اگر غیر از این می بود بایستی در لابلای دلایل و دفاعیات این گونه مصوبات به آنها اشاره می‌شد.)
جایگاه مدیریت علمی و مقولات انسانی در تصمیمات کلان کجاست؟ آیا ادارات و سازمانها تنها شامل ساختمانها و ماشین آلات و بودجه هستند و نقش افراد فقط به اندازه تعداد ایشان در لیست اسامی است؟
قطعا این سرمایه خاموش در صورت توجه و دیده شدن میتواند کارایی و بهره دهی ماشین آلات و بودجه را چندین برابر بهبود دهد و یا خدای نکرده سرمایه های مادی را نیز معطل و ناکارآمد سازد.
اکنون با انتقال ماموریت راهداری به ادارات کل حمل و نقل و تشکیل ادارت کل راهداری و حمل و نقل فرصتی برای اتخاذ رویکردهای جدید ایجاد می کند. امید است مدیران استانی با هوشیاری از این فرصت به نفع اصلاح فرآیندها و فعال سازی جنبه های مثبت و سازنده رفتارهای سازمانی و همچنین خاموش کردن نگرانی ها و کاهلی ها استفاده کنند وبه این ترتیب نشاط و روح تازه ای در ساختار جدید منتشر کنند و با بهره گیری از ظرفیت های هریک ، فرصت هایی برای بهبود عملیات راهداری، بهبود برنامه های ایمنی ، بهبود برنامه های نظارت بر حمل و نقل خلق کنند.
رئیس اداره ایمنی و ترافیک
اداره کل حمل و نقل و پایانه های استان آذربایجان غربی
