◄ نقد عملکرد هند در بندر چابهار/ چرا وزارت راه و شهرسازی در دولت های دوازدهم و سیزدهم به سراغ هند رفت؟

هند در مقوله قرارداد ده‌ ساله خود با ایران در خصوص بندر ترانزیتی چابهار صرفا به عنوان یک عامل بازدارنده عمل کرده است.

به گزارش تین نیوز، یک متخصص حوزه ترانزیت با بیان این مطلب گفت: عملکرد هند در بندر ترانزیتی چابهار به صورت یک عامل بازدارنده اجرایی و کنترلی بر روی عملیات بالقوه و باالفعل منطقه ای و جهانی همه کریدورهای زمینی و دریامحور آن، تیره و تار کردن روابط ایران با پاکستان، ایجاد تضاد و کنترل نیابتی و رقابت از طرف غرب بر دالان بین المللی زمینی سین چیان چین گوادر از بدو مشارکتش در سال 1996  بوده است و لاغیر.

پرویز باورصاد در جمع متخصصان تین نیوز تاکید کرد: هند ظرفیت ارزی تکنولوژیکی و عملیاتی برای امور بندری و دریایی این بندر بزرگ نگینی و دروازه ای سواحل ایرانی اقیانوس هند را ندارد.

وی افزود: در حالیکه شرکت‌ های ایرانی داخلی به مراتب بیشتر دارای انواع توانمندی عملیاتی و اجرایی و سرمایه گذاری بندری بوده اند، چرا وزارت راه و شهرسازی هر دو دولت های دوازدهم و سیزدهم مبادرت به عقد چنین قراردادی با هند کرده است؟

باورصاد عنوان کرد: هر دو بندر چابهار و گوادر در واقع دو بندر همکار و همراه هم در صحنه تجارت جهانی دریایی به/از پسکرانه و پیشکرانه ای خود هستند.

این متخصص ترانزیت خاطرنشان کرد: بندر چابهار و گوادر  در تجارت خاص کریدور سین چیان چین پاکستان نیز در فاصله ای 80 km از هم دو بندر با توجه به شاخصهای لجستیکی و بازاریابی آن در زنجیره تجارت جهانی مکمل هم برای آسیای میانه، قفقاز، فدراسیون روسیه و غرب آسیا و حتی اروپا محسوب می‌شوند و نه رقیب!

قابل ذکر است چندی پیش قاسم عسکری نسب مدیرکل بنادر و دریانوردی سیستان و بلوچستان گفته بود: بندر چابهار بزرگترین بندر اقیانوسی ایران و یکی از نقاط کلیدی در حاشیه خلیج فارس و دریای عمان محسوب می شود که هم اینک دارای ۲ بندر بزرگ و مهم شهید بهشتی و شهید کلانتری بوده و  برای آماده سازی و افتتاح فاز نخست بندر شهید بهشتی چابهار بیش از یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون دلار سرمایه گذاری انجام شده است.