اردیبهشت سال ۱۴۰۳ اولین آب از خلیج فارس به اصفهان منتقل خواهد شد
نماینده مردم اصفهان در مجلس شورای اسلامی گفت: بر اساس آخرین اطلاعات و ارقام اردیبهشت سال ۱۴۰۳ اولین آب از خلیج فارس به اصفهان منتقل خواهد شد تا بتوان میزان مصرف صنعت را از زاینده رود جدا کرد.
نماینده مردم اصفهان گفت: نادیده گرفتن فرونشست باعث حل بحران نخواهد شد، باید برای توقف این بحران، تلاشی مضاعف کرد، حل این مسئله فقط یک راهکار دارد و آن جریان دائمی زاینده رود است، اصفهان به زنده بودن رودخانه زنده است، در حال حاضر تلاش های متعددی چون انتقال آب از خلیج فارس به منظور جدا کردن مصرف آب صنعت و یا تأمین آب شرب مناطق جنوبی و شمالی اصفهان صورت گرفته است.
مهدی طغیانی، دوازدهم تیرماه، در همایش تجلیل از سرمایه گذاران و احیاگران بافت و خانه های تاریخی شهر اصفهان با عنوان «میراث پدری» اظهار کرد: در این جلسه دور هم جمع شده ایم تا ضمن تقدیر از احیاگران بافت تاریخی به یک هم اندیشی برای ادامه مسیر و نحوه چگونگی آن دست پیدا کنیم.
به گزارش تین نیوز به نقل از ایمنا، نماینده مردم اصفهان در مجلس شورای اسلامی افزود: در دوره جدید مدیریت شهری که مبتنی بر تفکری دغدغه مندانه است، اقداماتی جدی همراه با توفیقات بیشتری در زمینه احیای بافت تاریخی و میراثی صورت گرفته است که حاصل این پیگیری های در حوزه احیای میراث تاریخی، تعیین تکلیف کارخانه ریسباف به عنوان باقی مانده میراثی از ۱۳ کارخانه بزرگ نساجی اصفهان است که به زودی برای تبدیل شدن به موزه بزرگ شهر اصفهان، در دست احیاگران آن قرار خواهد گرفت.
میراث شهر اصفهان فقط ابنیه نیست
نماینده مردم اصفهان در مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: میراث شهر اصفهان فقط ابنیه نیست، ابنیه تاریخی و میراثی فقط ویترین هنر و صنعت این دیار کهن است، اصفهان شهر علم، هنر و صنعت بوده که امروزه از صنعت گذشته آن با عنوان صنایع دستی تعبیر می شود، در این باغ شهر بزرگ نمونه های میراثی و تاریخی باقی مانده از گذشتگان کم نیست.
وی ادامه داد: بر این اساس اصفهان را باید شهر موزه ای دانست و مطابق با آن از این ظرفیت بی بدیل استفاده کرد، تاریخی بودن و میراثی بودن شهر اصفهان از منظر اقتصادی یک مزیت نسبی محسوب می شود، این در حالی است که بر اساس پایه های تجارت جهانی، مزیت های نسبی تعیین کننده بسیاری از ویژگی ها است.
طغیانی خاطرنشان کرد: مزیت نسبی ابنیه و خانه های تاریخی در شهر اصفهان، نکته ای است که نباید از آن غفلت کرد، ما در بهره مندی از این مزیت های نسبی باید جدی تر عمل کنیم، چرا که اگر امروز در عرصه استفاده از مزیت نسبی میراث تاریخی خود کوتاهی کنیم، دیگران در عرصه جهانی دست به خلق مزیت های نسبی خواهند زد.
وی اظهار کرد: به راحتی می توانیم مبتنی بر این مزیت نسبی ذکر شده در اصفهان، در سال بیش از ۲۰ میلیارد دلار درآمد حاصل از گردشگری داشته باشیم، چرا که اصفهان به صورت طبیعی مزیت نسبی ابنیه و خانه های تاریخی و محور گردشگری را دارا است.
اصفهان به زنده بودن رودخانه زنده است
نماینده مردم اصفهان در مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: امروز شهر اصفهان با مخاطره مهمی روبه رو است که باید نسبت به آن توجه و تمرکز داشت، ما در شهر اصفهان دچار بحران فرونشست هستیم که حاصل حکمرانی غلط آب در فلات مرکزی است، همانطور که در حال تلاش برای احیای بافت تاریخی و میراثی خود در شهر هستیم، باید به همان اندازه برای فرونشست و جاری شدن آب نیز تلاش کنیم.
نادیده گرفتن فرونشست باعث حل بحران نخواهد شد، باید برای توقف این بحران، تلاشی مضاعف کرد، حل این مسئله فقط یک راهکار دارد و آن جریان دائمی زاینده رود است، اصفهان به زنده بودن رودخانه زنده است، در حال حاضر تلاش های متعددی چون انتقال آب از خلیج فارس به منظور جدا کردن مصرف آب صنعت و یا تأمین آب شرب مناطق جنوبی و شمالی اصفهان صورت گرفته است.
وی افزود: نادیده گرفتن فرونشست باعث حل بحران نخواهد شد، باید برای توقف این بحران، تلاشی مضاعف کرد، حل این مسئله فقط یک راهکار دارد و آن جریان دائمی زاینده رود است، اصفهان به زنده بودن رودخانه زنده است، در حال حاضر تلاش های متعددی چون انتقال آب از خلیج فارس به منظور جدا کردن مصرف آب صنعت و یا تأمین آب شرب مناطق جنوبی و شمالی اصفهان صورت گرفته است.
طغیانی اظهار کرد: امروز مصرف آب شرب در اصفهان بیش از ۳۰۰ میلیون متر مکعب است و بیش از ۴۰ شهرک صنعتی و مسکونی اطراف اصفهان را در بر گرفته که همه نیازمند آب هستند، بر اساس آخرین اطلاعات و ارقام اردیبهشت سال ۱۴۰۳ اولین آب از خلیج فارس به اصفهان منتقل خواهد شد تا بتوان میزان مصرف صنعت را از زاینده رود جدا کرد.
رفتار شهرداری اصفهان در احیای بافت تاریخی در دو سال گذشته متمایز از ادوار گذشته است
وی در توضیح پیشنهادهای خود در عرصه احیاگری بافت تاریخی شهر اصفهان گفت: برای تحقق احیای بافت تاریخی و میراثی در شهر اصفهان نیازمند سه ضلع دولت با نمایندگی میراث فرهنگی و گردشگری، مردم و شهرداری هستیم؛ البته شهرداری اصفهان برای فراهم کردن زیرساخت های لازم طی سال های اخیر، تلاش های وافری داشته که قابل تقدیر است، در واقع رفتار شهرداری اصفهان در احیای بافت تاریخی در دو سال گذشته متمایز از ادوار گذشته بوده است.
عضو کمیسیون اقتصادی مجلس اظهار کرد: دولت همچنان در این عرصه کم رنگ عمل کرده است، از این رو باید از ظرفیت های قانونی چون قانون حمایت از مرمت و احیای بافت های تاریخی و فرهنگی بیشتر از گذشته استفاده کنیم، در بسیاری از مواقع، نیاز به حضور پررنگ سازمان اوقاف و وزارت راه و شهرسازی داریم که حضور آنها باعث رفع بسیاری از مشکلات در عرصه احیای بافت تاریخی خواهد شد.
وی با بیان اینک اصفهان باید پایتخت موزه های کشور باشد، اما امروزه اصفهان یک موزه در شأن مردم خود ندارد، افزود: ابنیه تاریخی می تواند مرکز موزه های تخصصی باشد که باید برای آن برنامه ریزی کرد، یکی از شهرت های پاریس و روسیه به دلیل موزه های مشهور و فاخری است که در آنها وجود دارد، البته تجربه شهر یزد در احیای بافت تاریخی به ما نشان می دهد که در این بافت های تاریخی نباید به سمت یک نوع خدمات خاص مثل کافی شاپ یا اقامتگاه برویم.
طغیانی تاکید کرد: بهره مندی از مسئولیت اجتماعی شرکت های بزرگ اقتصادی و فعال شدن در عرصه سرمایه گذاری در بافت های تاریخی و احیای آنها از دیگر پیشنهادها است، همچنین از شهردار اصفهان نیز درخواست می شود استانداردهای بازسازی و نوسازی در بافت تاریخی را به صورت دقیق تعریف و مشخص کند تا چنانچه هر کسی قصد انجام کاری را در این بافت ها دارد، در مسیری مشخص و با شاخص های معین حرکت کند.
عالی عالی
شهرداری اگه هنر داره تکلیف میدان امام علی را بعد از ۱۵ سال مشخص کند
مردم سایر استاتها تو فقر و بدبختی و بی ابی و تنها فکر و ذکر مسئولین بی هنر و اصفهانی مملکت جاری شدن زاینده رود برای قایق سواریه
بحث فرونشست وخراب شدن خانه های مردم هست که میلیونها انسان باید از اصفهان بروند و بشود یک شهر بزرگ پر از ارواح و اجنه و حیوانات ولگرد نه قایق سواری البته وقتی اب باشه شهرداری با چند تا قایق درامد زایی هم میکنه مثل خیلی از کشورهای دنیا
متاسفانه با افکارهایی مثل شما شدیم ۸۰ ملیون
جای تاسف داره
رسانه محترم تین نیوز .
بیش از چهل سال از رفتار خارج از فهم علمی و درک زیست بوم کلانشهرهای تهران ، اصفهان ، شیراز و مشهد می گذرد و هنوز رفتار تمامت خواهی آقایان که کل کشور را به لبه پرتگاه فاجعه زیست بوم سوق داده است به پایان نرسیده است . استان اصفهان تا پیش از انقلاب تنها دارای دو کارخانه فولاد در کشور بود و این دو کارخانه بر اساس مطالعات دقیق جایابی سد بالا دست بر سر شاخه های زاینده رود ، ساخت کارخانه در پایین دست آن و وجود معادن سنگ آهن و کک در مناطق همجوار صورت گرفت و اساسا قرار بر گسترش کارخانه های تابعه فولاد در این منطقه بواسطه پیش بینی کمی بارش و بویژه حق آبه کشاورزی و طبیعی دشت اصفهان و مرداب گاوخونی نبود . بر کسی پوشیده نیست صنایع فولاد جزء صنایع آب بر است و باید این صنایع در کنار دریا هم به جهت صادرات و هم به جهت دسترسی به آب بنیاد گردد اما می بینیم که پس از انقلاب تنها در اصفهان بیست و هفت کارخانه فولاد و مصنوعات فولادی تاسیس شده است . حاصل این کار خشکاندن زاینده رود و گاوخونی و خشک شدن زمینهای زراعی شرق اصفهان و جنوب آن است . که این امر هر از گاهی موجب ناآرامی اجتماعی در اصفهان و بروز چشمه های ریزگرد در این استان و فرونشست دشت اصفهان شده است ! حتی پرسش است که به چه عقلی مسوولان استان اصفهان اجازه تاسیس کارخانه فولاد سپیدان در نطنز بیابانی را به فاصله یکصد و چهل کیلومتری اصفهان را داده و آب این کارخانه را تا آنجا از کجا تامین کرده اند ؟ حاصل این رفتار را نیز در دیگر صنایع آب بر در اصفهان به وفور می توان دید . مسوولان کشور به عوض دید کلان در قضیه و انتقال صنایع آب بر به حاشیه دریایی کشور از بودجه عمرانی کشور که مربوط به کل استانهای ایران است اقدام به تسویه و انتقال آب برای صنایع آب بر در کرمان ، یزد ، اصفهان ، شیراز ، تهران ، سمنان و خراسان می نمایند !!!!! و یا در طرحی دیگر اقدام به ایجاد تونل برای انحراف سرشاخه های رودهای دامنه زاگرس به طرف اصفهان و یزد و کرمان می نمایند . با این روش در پیش گرفته تولید هرکیلو آهن در استانهای اصفهان ، یزد ، کرمان یا خراسان و سمنان از یک کیلو طلا برای ملت ایران گرانتر درآمده و از طرفی زیست بوم کشور رو به ویرانی و موجبات مهاجرت به مناطق فوق و بروز چالشهای اجتماعی در آن مناطق خواهیم بود
نکته بارز و مهمی که همه مسوولان از آن غافل هستند آن است . به میزان حجم آب مصرفی در صنایع و شهرهای اصفهان چه میزان بارآوری شده و این مقدار در کجا مصرف یا رها سازی می شود .
به هر روی تصمیمات فاقد مطالعات علمی در چهار دهه گذشته در استانهای برخورداری چون اصفهان ، شیراز ، یزد ، کرمان ، سمنان ، خراسان ، آذربایجان شرقی ، تهران ، قم و خراسان سبب خشک شدن دریاچه هایی چون ارومیه ، بختگان ، فامور، گاوخونی و..... و در خطر افتادن بهترین زیستگاه های کشور و شهرهای آن شده است .
مردم سیستان و بلوچستان اب اشامیدنی هم ندارن اون پول خرج سیستان وبلومستان کتید تو کشور رودخ نه قمرود قم با تالاب و ها و دریاچه قم خشک هستن
این کارها زمان بره مشخص نیست چرا فرو نشست بیشتر شده امیدواریم هرچه زودتر زنده رود با آب خلیج فارس زنده شود وخوشحالی به اصفهان برگردد