ارزش‌افزوده اولویت نخست برای تولید
اگر بخواهیم استانداردهای موجود در صنعت قطعه به استانداردهای ویژه بین‌المللی برسد نیازمند بهبود تجهیزات و ماشین‌آلات هستیم.
امید رضایی *: اگر بخواهیم استانداردهای موجود در صنعت قطعه به استانداردهای ویژه بین‌المللی برسد نیازمند بهبود تجهیزات و ماشین‌آلات هستیم.
برای مثال، کیفیت محصول برای تامین شیشه خودرو ساندرو با آنچه برای تولید شیشه‌های خودروهای معمولی تولید می‌شود متفاوت خواهد بود. یا قطعاتی مانند دسته سیم، تولید سیم و روکش آنکه از جنس مس است تا حدودی توانمندی به لحاظ استانداردهای بین‌المللی در کشور وجود دارد.
برخی از قطعات به سرمایه‌گذاری دوباره نیاز ندارند زیرا محدود هستند و نرخ آنها نیز به شکل بین‌المللی تعیین می‌شود.
اما قطعاتی که ارزش‌افزوده داشته و برای کشور ارزآوری دارند و گاهی حتی در سیاست‌های دولت دیده می‌شود، قطعات دانش‌بنیان است. رفرنس‌های این قطعات در دنیا برای رسیدن به فناوری کم است و برای دستیابی به آن دو راه وجود دارد؛ نخست اینکه در داخل سرمایه‌گذاری بسیار کلان انجام شود و به شکل بومی خود صاحب این دانش شویم که در اینجا ارتباط صنعت و دانشگاه بسیار دارای اهمیت خواهد بود زیرا فناوری است که به‌سادگی قابل دستیابی نیست. در این محصولات رشته‌های الکترونیک، مکانیک، IT و مخابرات وجود دارد که تمام این امور در کنار یکدیگر قطعات «های‌تک» را تشکیل می‌دهند و راه دیگر واردات آن است.
به هر حال، بخش زیادی از محصولات نیازمند ساخت داخل هستند و ساخت داخل نیز چند مرحله دارد؛ نخست داشتن دانش طراحی که پس از مدتی شما را توانمند می‌سازد تغییرات لازم را در ادامه ساخت داشته باشید. دیگری ساخت داخل تنها بر اساس قطعه موجود است که همان کپی‌رایت خواهد بود.
در بحث کپی‌رایت یک سلسله از قطعات اگر کپی‌رایت شوند پاسخگو خواهند بود زیرا مصرف عمومی دارند و تغییرات زیادی در مدل‌های خودرویی آنها وجود ندارد. خودروساز بزرگی مانند تویوتا در آغاز راه با کپی‌رایت فعالیت خود را آغاز کرد و به مرور با سرمایه‌گذاری به جایگاه کنونی دست یافته است.
اما یک سلسله از قطعات بنا بر نیاز تغییر می‌کنند و باید در آن صاحب دانش شد و اگر دانش لازم را در اختیار نداشته باشیم، نمی‌توانیم آنها را تغییر دهیم مانند باتری که با وجود تولید داخل نیاز به توسعه و کار زیادی دارد.
بنابراین، در تولید قطعات با ارزش‌افزوده بخشی به ظرفیت موجود در کشور برمی‌گردد و بخش دیگر کیفیت محصولات مطرح است. در بحث ارزش‌افزوده می‌بینیم که بعضی قطعات ارزش‌افزوده زیادی دارند قطعاتی که ارزش مواد اولیه آن ۲۰ تا ۳۰ درصد است و برنامه و طراحی بعدی آن بین ۷۰ تا ۸۰ درصد ارزش‌افزوده به دنبال دارد. از این رو، ضرورت دارد در امر تولید به این سو حرکت کنیم و هر قدر روی این بخش از قطعات خودرو در کشور سرمایه‌گذاری شود، در آینده برد کرده‌ایم.
*عضو انجمن تخصصی صنایع همگن نیرومحرکه و قطعه‌سازان کشور
