نرخ «حق بیمه» امسال تامین اجتماعی اعلام شد

افزایش ۲۷ درصدی حداقل دستمزد کارگران برای سال ۱۴۰۲ در آخرین روز سال گذشته به تصویب شورای عالی کار رسید و بر این اساس حداقل دستمزد در سال جاری از چهار میلیون و ۱۷۹ هزار تومان به پنج میلیون و ۳۰۷ هزار و ۳۳۰ تومان افزایش یافت.

به گزارش ایسنا، به موجب بخشنامه حداقل دستمزد سال ۱۴۰۲  وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی از ابتدای سال ۱۴۰۲ حداقل مزد روزانه با نرخ یکسان برای تمام کارگران مشمول قانون کار (اعم از قرارداد دائم یا موقت) مبلغ ۱.۷۶۹.۴۲۸ ریال تعیین شد. همچنین از اول سال ۱۴۰۲ سایر سطوح مزدی نیز روزانه ۲۱ درصد مزد ثابت یا مزد مبنا (موضوع ماده ۳۶ قانون کار) به اضافه روزانه ۸۳.۵۹۶ ریال نسبت به آخرین مزد در سال ۱۴۰۱ افزایش یافت.

با اعمال افزایش بند فوق، مزد شغل کارگران مشمول طرح های طبقه بندی مشاغل مصوب وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و نیز مزد ثابت سایر کارگران نباید از مبلغ ۱.۷۶۹.۴۲۸ ریال کمتر شود.

در همین راستا و با توجه به تغییر حداقل دستمزد روزانه و سایر سطوح دستمزدی و حداقل مزایای پرداختی به کارگران مشمول قانون کار در سال ۱۴۰۲، در روز ششم فروردین ماه، بخشنامه دستمزد مبنای کسر حق بیمه در سال ۱۴۰۲ نیز از سوی سازمان تأمین اجتماعی صادر شد.

اعلام دستمزد روزانه مبنای وصول حق بیمه

براساس این بخشنامه، حداقل دستمزد روزانه مبنای وصول حق بیمه بیمه شدگان مشمول قوانین کار و تأمین اجتماعی (به استثنای مشاغل و فعالیت های دارای دستمزد مقطوع) مبلغ ۱.۷۶۹.۴۲۸ ریال است و  سایر سطوح دستمزدی مبنای کسر حق بیمه نیز براساس آخرین دستمزد روزانه سال ۱۴۰۱، معادل ۲۱ درصد به علاوه رقم ثابت روزانه ۸۳,۵۹۶ ریال افزایش می یابد.

مزد روزانه شغل سال ۱۴۰۲= (۸۳,۵۹۶+۱/۲۱ × آخرین مزد روزانه شغل در سال ۱۴۰۱)

درج مبالغ مزایای رفاهی و حق مسکن در قراردادها

در بخشنامه سازمان تأمین اجتماعی همچنین آمده است: با توجه به اینکه طبق بند (۳) تصویبنامه شورای عالی کار مقرر شده کارفرمایان مشمول قانون کار به کلیه کارگران اعم از دائم و موقت و مجرد یا متأهل، ماهیانه مبلغ ۱۱ میلیون ریال بابت کمک هزینه اقلام مصرفی خانوار به عنوان مزایای رفاهی و انگیزه ای و همچنین حق مسکن به کارگران مشمول قانون پرداخت کنند (توضیح ایسنا: مبلغ حق مسکن سال جاری، هفته گذشته به تصویب هیئت وزیران رسیده و ۹.۰۰۰.۰۰۰ ریال تعیین شد)، لذا کارفرمایان کارگاه های مشمول قانون کار می بایست، به هنگام تنظیم صورت مزد و مزایا نسبت به درج مبالغ یادشده به همراه سایر اقلام مشمول کسر حق بیمه از جمله خواروبار در ایام اشتغال و... در ستون مربوطه و کسر حق بیمه متعلقه و پرداخت آن به شعبه اقدام کنند.

همچنین به موجب بند (۲) مصوبه مزبور و تبصره های ذیل آن و نیز دستورالعملهای صادره از سوی اداره کل روابط کار و جبران خدمت وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و جداول مربوطه، کلیه کارفرمایان مکلفند از مبلغ مزد پایه سنواتی کارگران مشمول قانون کار (اعم از کارگاه های دارای طرح طبقه بندی و فاقد طرح طبقه بندی مشاغل) که "دارای حداقل یک سال سابقه کار در همان کارگاه شده یا یک سال از دریافت آخرین پایه سنواتی آنان گذشته است" مبلغ روزانه ۷۰,۰۰۰ ریال حق بیمه متعلقه را کسر و با رعایت ماده (۳۹) قانون تامین اجتماعی و آیین نامه اجرایی مربوطه به سازمان پرداخت کنند.

براساس بخشنامه سازمان تأمین اجتماعی، به هنگام محاسبه حق بیمه آن دسته از بیمه شدگان که در آخرین گزارش بازرسی انجام شده مربوط به قبل از اول فروردین ۱۴۰۲، دستمزد آنان بیش از حداقل دستمزد روزانه سال گذشته درج شده است، چنانچه در سال ۱۴۰۲ کارفرما از ارسال لیست و پرداخت حق بیمه بیمه شدگان مذکور خودداری یا در لیست های ارسالی ترک کار آن ها را اعلام نکند، باید دستمزد آن ها مطابق این بخشنامه تعیین و سپس مبنای محاسبه حق بیمه ماه هایی که لیست آن ارسال نشده است، قرار گیرد.

دستمزد مبنای کسر حق بیمه بیمه شدگان اختیاری

در مورد بیمه شدگان اختیاری نیز در این بخشنامه اعلام شده است که حداقل مبنای پرداخت حق بیمه بیمه شدگان ادامه بیمه به طور اختیاری در سال ۱۴۰۲ معادل ۱/۲ برابر حداقل دستمزد مصوب شورای عالی کار خواهد بود.

همچنین مبنای پرداخت حق بیمه بیمه شدگان ادامه بیمه به طور اختیاری که مبنای پرداخت حق بیمه آنان در سال ۱۴۰۱ از رقم روزانه ۱.۳۹۳.۲۵۰ ریال بیشتر بوده است، همانند سایر سطوح دستمزدی معادل ۲۱ درصد به علاوه رقم ثابت روزانه ۸۳.۵۹۶ ریال افزایش می یابد که در هر حال از ۱/۲ حداقل دستمزد مصوب شورای عالی کار کمتر نخواهد بود.

مبنای پرداخت حق بیمه روزانه سال ۱۴۰۲ = (۸۳,۵۹۶+۱/۲۱×آخرین مبنای پرداخت حق بیمه روزانه در سال ۱۴۰۱)

دستمزد مبنای کسر حق بیمه بیمه شدگان حرف و مشاغل آزاد

حداقل مبنای پرداخت حق بیمه بیمه شدگان صاحبان حرف و مشاغل آزاد نیز در سال ۱۴۰۲ معادل رقم روزانه ۱.۷۶۹.۴۲۸ ریال خواهد بود و در مواردی که دستمزد مبنای پرداخت حق بیمه صاحبان حرف و مشاغل آزاد بالاتر از حداقل دستمزد مصوب شورای عالی کار در سال ۱۴۰۱ باشد، باید ضریب دستمزد مربوطه نسبت به حداقل دستمزد مصوب شورایعالی کار در سال ۱۴۰۲ رعایت شود.  

در این بخشنامه همچنین اعلام شده است که کلیه پرداختی های آن دسته از مقرری بگیران بیمه بیکاری که تاریخ وقوع بیکاری آنان از تاریخ اول فروردین ۱۴۰۲ به بعد است، با رعایت حداقل دستمزد سال ۱۴۰۲ خواهد بود. همچنین پرداختی های آن دسته از مقرری بگیران بیکاری سنوات قبل که در سال ۱۴۰۲ ادامه می یابد و مبلغ آن کمتر از حداقل دستمزد مزبور در سال ۱۴۰۲ است تا مبلغ حداقل دستمزد سال ۱۴۰۲ ترمیم می شود.

دستمزد مبنای کسر حق بیمه کارگران ساختمانی

ضرایب دستمزد مقطوع کارگران ساختمانی موضوع بند (۴) یک هزار و چهارصد و پنجاه و پنجمین جلس مورخ ۲۳ دی ماه ۱۳۹۲ هیئت مدیره سازمان، به شرح ذیل تعیین و از تاریخ اول فروردین ۱۴۰۱ مبنای دریافت حق بیمه و تعهدات قانونی قرار می گیرد.

الف) - کارگر درجه یک (کارگر ماهر، استادکار) ۱/۴ برابر حداقل دستمزد

ب) - کارگر درجه دو (کارگر نیمه ماهر، کمک استادکار) ۱/۳ برابر حداقل دستمزد

ج) -کارگر درجه سه (کارگر عمومی) ۱/۲ برابر حداقل دستمزد

با توجه به بند فوق حق بیمه کارگران ساختمانی می بایست براساس سطح مهارت اعلام شده در کارت مهارت فنی آنان و براساس دستمزد مقطوع روزانه شغل مربوطه با اعمال ضرایب ۱/۲، ۱/۳، ۱/۴ برابر حداقل دستمزد (به ترتیب ۲,۱۲۳,۳۰۰، ۲,۳۰۰,۳۰۰ و ۲,۴۷۷,۲۰۰) ریال براساس سطح مهارت کارگران مزبور و با رعایت مصوبات هیئت مدیره محاسبه و وصول شود.

نحوه محاسبه و میزان حق بیمه سال جاری

طبق ماده (۲۸) قانون تامین اجتماعی، مبلغ حق بیمه به میزان ۳۰ درصد مزد یا حقوق بیمه شدگان مشمول قانون کار است که از این میزان ۲۳ درصد (۲۰ درصد حق بیمه + سه درصد بیمه بیکاری) بر عهده کارفرما و هفت درصد بر عهده بیمه شده است (که علاوه بر میزان نرخ فوق الاشاره، سه درصد نیز به وسیله دولت تامین می شود).

طبق ماده (۳۶) قانون کارفرما مسئول پرداخت حق بیمه سهم خود و بیمه شده به سازمان بوده و مکلف است در موقع پرداخت مزد یا حقوق و مزایا سهم بیمه شده را کسر کرده و سهم خود را بر آن افزوده به سازمان تامین اجتماعی تأدیه کند.

حق بیمه را می توان به چهار دسته عمده تقسیم کرد:

۱- حق بیمه ای که براساس دستمزد و حقوق پرداختی توسط کارفرما، محاسبه و تعیین شده و به صورت لیست پرداخت حق بیمه به شعب سازمان ارائه می شود.

۲- حق بیمه ای که به صورت مقطوع و بر اساس ماده (۳۵) قانون توسط سازمان تامین اجتماعی برای برخی از مشاغل و منطبق بر ضوابط قانونی از جمله تصویبنامه شورای عالی کار درخصوص تغییر حداقل دستمزد روزانه و سایر سطوح دستمزدی و حداقل مزایای پرداختی به کارگران مشمول قانون کار، هر سال تعیین می شود و کارفرمایان مکلف اند برمبنای دستمزد تعیین شده نسبت به ارسال لیست و پرداخت حق بیمه بیمه شدگان کارگاه اقدام کنند.

دستمزد مقطوع تنها در مورد برخی مشاغل صنفی موضوعیت دارد و دستمزدی است که کارفرما ملزم به رعایت آن در زمینه محاسبه و پرداخت حق بیمه کارگران است و مجاز به پرداخت حق بیمه برمبنای دستمزدی کمتر از دستمزد مقطوع اعلام شده برای هر سال نیست.

۳- درخصوص نحوه تعیین دستمزد بیمه شدگان اختیاری و مشاغل آزاد:

 ۱-۳- نحوه تعیین دستمزد بیمه شدگان اختیاری:

مبنای پرداخت حق بیمه برای کسانی که بیش از ۵ سال سابقه پرداخت حق بیمه دارند بین ۷۰ تا ۱۰۰ درصد میانگین دستمزد آخرین (۳۶۰) روز قبل از ثبت تقاضا بیمه اختیاری به انتخاب متقاضی خواهد بود مشروط بر اینکه از ۱/۲ حداقل دستمزد مصوب شورای عالی کار کمتر نباشد و مبنای پرداخت حق بیمه متقاضیانی که پنج سال و کمتر از پنج سال سابقه پرداخت حق بیمه دارند به انتخاب متقاضی بین ۱/۲ حداقل دستمزد و حداکثر دستمزد شاغلین خواهد بود. از ابتدای هر سال به میزانی که طبق مقررات مصوب شورای عالی کار به سطوح دستمزد شاغلین اضافه می شود مبنای پرداخت حق بیمه افزایش می یابد.

 ۳-۲- نحوه  افزایش  دستمزد بیمه صاحبان حرف و مشاغل آزاد :

حق بیمه ای که برای بیمه شدگان حرف و مشاغل آزاد و اختیاری (خویش فرما) تعیین می شود که براساس دستمزد و حقوق اعلامی متقاضی و قرارداد فی مابین تعیین می شود. در این حالت میزان دستمزد اعلامی می بایست مابین حداقل و حداکثر دستمزد سال مورد نظر باشد.

۴- حق بیمه افراد شاغل در اجرای قراردادهای مقاطعه کاری که به دو صورت محاسبه می شود:

الف) قراردادهایی که مشمول ماده ۴۰ قانون رفع موانع تولید رقابت پذیر و ارتقای نظام مالی کشور مصوب اول اردیبهشت ۱۳۹۴ و همچنین ماده ۱۱ قانون حداکثر استقاد از توان تولید و خدماتی کشور و حمایت از کالای ایرانی مصوب ۱۵ اردیبهشت ۹۸ بوده و کار توسط کارکنان همان کارگاه و در محل ثابت کارگاه پیمانکار انجام می گیرد وفق صورت مزد و حقوق افراد شاغل و بازرسی طبق ماده ۴۷ قانون محاسبه و مطالبه می گردد و از تعیین نسبت مزذ به کل کار وفق ماده ۴۱ قانون تامین اجتماعی معاف هستند.

ب) قراردادهایی که خارج از ضوابط بند یک می باشند وفق ماده ۴۱ قانون نسبت مزد به کل کار تعیین و حق بیمه براساس آن محاسبه و مطالبه می شود.

به صورت کلی حق بیمه براساس فرمول زیر محاسبه می شود:

حق بیمه = {(دستمزد روزانه * تعداد روزهای کارکرد) + حق مسکن + مزایای رفاهی و انگیزه ای} *۳۰درصد

در سال ۱۴۰۲ براساس پایه حقوق روزانه (۱,۷۶۹,۴۲۸ ریال) و میزان حق مسکن (۹,۰۰۰,۰۰۰ ریال) و مزایای رفاهی و انگیزه ای (۱۱,۰۰۰,۰۰۰ ریال) میزان حق بیمه به این شرح است:

ماه ۳۱ روزه:

مبلغ کل حق بیمه ۲۲,۴۵۵,۶۸۰ ریال

سهم کارفرما: ۱۷,۲۱۶,۰۲۱ ریال

سهم کارگر ۵,۲۳۹,۶۵۹ ریال

ماه ۳۰ روزه:

مبلغ کل حق بیمه ۲۱,۹۲۴,۸۵۲ ریال

سهم کارفرما: ۱۶,۸۰۹,۰۵۳ ریال

سهم کارگر ۵,۱۱۵,۷۹۹ ریال

درخصوص سایر سطوح دستمزدی نیز براساس آخرین دستمزد روزانه سال ۱۴۰۱، معادل ۲۱ درصد به علاوه رقم ثابت روزانه ۸۳,۵۹۶ ریال به شرح ذیل افزایش می یابد:

مزد روزانه شغل سال ۱۴۰۲= (۸۳,۵۹۶+۱/۲۱ ×آخرین مزد روزانه شغل در سال ۱۴۰۱)