◄ حمل و نقل کمترین سهم را از پرتفوی صندوق بازنشستگی کشوری دارد
گزارش مرکز پژوهش های مجلس گویای این است که صنعت «حمل و نقل» با ۶ درصد سهم کمتری از پرتفوی صندوق را از آن خود کرده است.
گزارش مرکز پژوهش های مجلس گویای این است که صنایعی چون «حمل و نقل و انبارداری» با ۶ درصد و «استخراج کانی های فلزی» با ۵ درصد سهم کمتری از پرتفوی صندوق را از آن خود کرده اند.
به گزارش تین نیوز، گزارش مرکز پژوهش های مجلس با عنوان «بررسی عملکرد سرمایه گذاری های صندوق بازنشستگی کشوری» نشان می دهد؛ ۴۸ درصد پرتفوی صندوق بازنشستگی کشوری و بالاترین آن را محصولات شیمیایی و کمتر از یک درصد آن را سرمایه گذاری ها تشکیل می دهد.
گزارش این مرکز نشان می دهد؛ پس از صنعت «محصولات شیمیایی»، «فلزات اساسی، مواد غذایی و فرآورده های نفتی» از جمله صنایعی هستند که سهم قابل توجهی را از پرتفوی صندوق بازنشستگی به خود اختصاص داده اند.
بر این اساس، «فلزات اساسی» با ۱۱ درصد، «مواد غذایی» و «فرآورده های نفتی» هر کدام با ۸ درصد از جمله صنایعی هستند که سهم قابل توجهی در پرتفوی این صندوق به خود اختصاص داده اند.
برای مشاهده متن کامل گزارش مرکز پژوهش های مجلس کلیک کنید.
سهم کم صنعت حمل و نقل در پرتفوی صندوق بازنشستگی کشوری، نشان از فرصت‌های مغفول مانده و پتانسیل‌های بالایی دارد که می‌توان از آن‌ها بهره برد. در ادامه، به بررسی دقیق‌تر این موضوع و ارائه راهکارهای جامع خواهیم پرداخت.
دلایل عمیق‌تر سهم پایین صنعت حمل و نقل:
• نگرش سنتی به سرمایه‌گذاری: به طور سنتی، صندوق‌های بازنشستگی به صنایع با ثبات‌تر و کم‌ریسک‌تر مانند نفت، گاز و پتروشیمی تمایل بیشتری داشته‌اند. این رویکرد محافظه‌کارانه باعث شده تا صنایع با پتانسیل رشد بالا مانند حمل و نقل کمتر مورد توجه قرار گیرند.
• عدم شفافیت و اطلاعات کافی: نبود اطلاعات دقیق و شفاف در مورد فرصت‌های سرمایه‌گذاری در بخش حمل و نقل، باعث ایجاد عدم اطمینان در میان سرمایه‌گذاران شده است.
• کمیابی نیروی متخصص: کمبود نیروی متخصص و کارآمد در حوزه سرمایه‌گذاری در بخش حمل و نقل، یکی دیگر از عوامل محدود کننده است.
• ریسک‌های سیاسی و اقتصادی: نوسانات نرخ ارز، تحریم‌ها و تغییرات سیاست‌های دولت، می‌تواند بر سرمایه‌گذاری در بخش حمل و نقل تأثیرگذار باشد و ریسک آن را افزایش دهد.
• کمبود زیرساخت‌های مالی: نبود ابزارهای مالی مناسب برای سرمایه‌گذاری در پروژه‌های بلندمدت زیرساختی، از جمله موانع پیش روی سرمایه‌گذاران در این بخش است.
پیامدهای گسترده‌تر:
• توسعه ناهمگون زیرساخت‌ها: سرمایه‌گذاری ناکافی در بخش حمل و نقل باعث می‌شود تا توسعه زیرساخت‌ها با سایر بخش‌های اقتصاد هماهنگ نباشد و در نتیجه، هزینه‌های تولید افزایش یابد.
• کاهش رقابت‌پذیری اقتصاد: یک سیستم حمل و نقل کارآمد و به روز، یکی از عوامل مهم در افزایش رقابت‌پذیری اقتصاد است. سرمایه‌گذاری کم در این بخش می‌تواند به کاهش رقابت‌پذیری صنایع و کاهش صادرات منجر شود.
• افزایش هزینه‌های زندگی: افزایش هزینه‌های حمل و نقل به دلیل توسعه ناکافی زیرساخت‌ها، به طور مستقیم بر هزینه‌های زندگی مردم تأثیر می‌گذارد.
راهکارهای جامع و بلندمدت:
• تغییر رویکرد سرمایه‌گذاری: صندوق بازنشستگی باید رویکرد خود را به سمت سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت و با ریسک محاسبه شده تغییر دهد و بخش بیشتری از پرتفوی خود را به صنایع با پتانسیل رشد بالا مانند حمل و نقل اختصاص دهد.
• ایجاد صندوق‌های سرمایه‌گذاری تخصصی: ایجاد صندوق‌های سرمایه‌گذاری تخصصی در حوزه حمل و نقل با هدف جذب سرمایه‌گذاران خرد و بزرگ و تمرکز بر پروژه‌های مشخص.
• توسعه بازار سرمایه: توسعه بازار سرمایه و ایجاد ابزارهای مالی متنوع برای سرمایه‌گذاری در بخش حمل و نقل.
• حمایت دولت از سرمایه‌گذاری در بخش حمل و نقل: ارائه تسهیلات مالی، گمرکی و مالیاتی به سرمایه‌گذاران در این بخش، می‌تواند انگیزه آن‌ها را برای سرمایه‌گذاری افزایش دهد.
• توسعه زیرساخت‌های اطلاعاتی: ایجاد پایگاه‌های اطلاعاتی جامع و به‌روز در مورد فرصت‌های سرمایه‌گذاری در بخش حمل و نقل، می‌تواند به افزایش شفافیت و جذب سرمایه‌گذاران کمک کند.
• توسعه نیروی انسانی متخصص: سرمایه‌گذاری در آموزش و تربیت نیروی انسانی متخصص در حوزه حمل و نقل و لجستیک.
• همکاری با بخش خصوصی: ایجاد مشارکت‌های قوی بین بخش دولتی و خصوصی برای شناسایی و اجرای پروژه‌های سرمایه‌گذاری در بخش حمل و نقل.
• توجه به پایداری محیط زیست: سرمایه‌گذاری در پروژه‌های حمل و نقلی که به محیط زیست آسیب کمتری وارد می‌کنند.
فرصت‌های سرمایه‌گذاری در بخش حمل و نقل:
• سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های ریلی: توسعه شبکه ریلی، برقی‌سازی خطوط ریلی و خرید لوکوموتیوهای مدرن
ر سرمایه‌گذاری در بنادر و پایانه‌های لجستیکی: توسعه بنادر و پایانه‌های لجستیکی و تجهیز آن‌ها به فناوری‌های روز
• سرمایه‌گذاری در حمل‌ونقل شهری: توسعه مترو، اتوبوس‌های برقی و سیستم‌های حمل‌ونقل هوشمند
• سرمایه‌گذاری در شرکت‌های حمل و نقل: سرمایه‌گذاری در شرکت‌های حمل و نقل با پتانسیل رشد بالا
• سرمایه‌گذاری در فناوری‌های نوین: سرمایه‌گذاری در فناوری‌های نوین مانند خودروهای خودران، پهپادها و اینترنت اشیا در حوزه حمل و نقل
چالش‌ها و راهکارها:
• نوسانات نرخ ارز: استفاده از ابزارهای مالی مانند قراردادهای آتی برای مدیریت ریسک ناشی از نوسانات نرخ ارز.
• تحریم‌ها: تلاش برای رفع تحریم‌ها و استفاده از ظرفیت‌های داخلی برای توسعه فناوری‌ها و تجهیزات مورد نیاز.
• کمبود نیروی انسانی متخصص: سرمایه‌گذاری در آموزش و تربیت نیروی انسانی متخصص و ایجاد مراکز تحقیقاتی در حوزه حمل و نقل.
• مقاومت در برابر تغییر: ایجاد فرهنگ سازمانی مبتنی بر نوآوری و پذیرش تغییر در سازمان‌های دولتی و خصوصی.
نتیجه‌گیری:
سرمایه‌گذاری در بخش حمل و نقل، یک فرصت استثنایی برای رشد اقتصادی و توسعه پایدار کشور است. با اتخاذ سیاست‌های مناسب و ایجاد محیطی جذاب برای سرمایه‌گذاری، می‌توان از این فرصت به بهترین شکل استفاده کرد.
سوالات برای تحلیل بیشتر:
• چه عواملی باعث شده است که سهم صنعت حمل و نقل در پرتفوی صندوق بازنشستگی کشوری نسبت به سایر صنایع کمتر باشد؟
• چه موانعی بر سر راه افزایش سرمایه‌گذاری در بخش حمل و نقل وجود دارد؟
• چه سیاست‌هایی می‌تواند برای تشویق سرمایه‌گذاری در بخش حمل و نقل اجرا شود؟
• چه نقشه‌ای برای توسعه زیرساخت‌های حمل و نقل در کشور وجود دارد؟