سفرنامه چین
وبلاگ تین نیوز، سید حمید حسینی | با برنامه قبلی به دعوت یکی از هلدینگ های بزرگ چین سه شنبه شب با پرواز ماهان عازم چین شدم. با توجه به پرواز كه از مسیر قزاقستان انجام شد، طول سفر تنها شش ساعت و نیم به درازا كشید. اکثر مسافران چینی بودند ولی تقریبا نیمی از صندلی ها خالی بود. صبح زود به چین رسیدم. در سه ماه گذشته بازار مالی چین با بحران روبرو شده است. این كشور بیش از سه و نیم هزار میلیارد دلار از ارزش خود را از دست داده و رشد اقتصادی آن كند شده است. این بحران بر سایر بازارها از جمله ارزش كالای صادراتی ایران اثر گذاشته و ارزش یوان در برابر دلار كاهش یافته است.
برایم جالب بود كه چین را پس از این شوك اقتصادی كه اكنون مهار شده ببینم بنابراین چهار هدف را در این سفر دنبال می کردم. اول ملاقات با هلدینگ بزرگ معدنی و نفتی بود كه سابقه حضور در ایران ندارد ولی علاقمند به حضور در بازار ایران است و به توصیه من قرار است در کنفرانس تهران (ipc) شرکت کنند. این هلدینگ علاقمند به حضور در بازار محصولات نفتی و پتروشیمی از جمله متانول، گاز مایع و حتی نفت خام است. از اهداف دیگر این سفر دیدار و مذاکره با فدراسیون شیمیایی و معدنی چین بود. این فدارسیون حدود سی و پنج هزار عضو دارد و گردش مالی اعضا آن حدود چهار هزار میلیارد است.
همه شرکت های پالایشی، پتروشیمیایی و شیمیایی چین عضو این فدراسیون هستند. شش سال پیش با هیاتی از اتحادیه به دعوت این فدراسیون به چین رفتیم و دیالوگ ایران و چین را در شهر " نیمبو"برگزار کردیم.
سال گذشته نیز 35 نفر از اعضای این فدراسیون از ایران بازدید کردند و مذاکرات خوبی نیز با اعضای اتحادیه داشتند. آنها علاقمند به حضور مجدد در ایران و حتی سرمایه گذاری در حوزه پتروشیمی هستند. مدیران فدراسیون را برای حضور در همایش سالانه اتحادیه در ششم دی ماه دعوت کردم و قرار شد همزمان با نمایشگاه بین المللی نفت از ایران بازدید كنند.
هدف دیگر سفر دیدار با دوستان چینی و بررسی فرصت های تجاری در این كشور بود. در آخرین تعریف كارافرینی به كشف فرصت ها اشاره شد كه من حداقل دو یا سه مورد جدید را شناسایی كردم و امیدوارم به زودی آن را اجرایی كنم. با توجه به کوتاه بودن سفر از دوستانی که در شانگهای بودند خواهش کردم که در پکن دیدار داشته باشیم كه آنها پذیرفته و من از سفر به شانگهای معاف شدم.
هدف دیگر سفر مذاکره و گفتگو با چندین گروه بزرگ چینی خریدار محصولات پتروشیمی، شیمیایی و فراورده های نفتی بود كه در خلال این جلسات كه بعضا ١٥ نفر در آنها حضور داشتند متوجه بازار جدید برای نفت خام و میعانات گازی ایران شدم كه به علت صدور مجوز واردات برای ٢٣ پالایشگاه كوچك و متوسط چین است. در بازدید از دفتر پكن شركت نفت این موضوع را با آنان در میان گذاشتم كه تایید شد. در ملاقات با شریك خوش نام و با سابقه چینی ام در پالایشگاه سروش متوجه تغییر ظاهری و روحی وی شدم. وقتی علت را جویا شدم متوجه چله نشینی وی شدم كه هنوز ادامه داشت و معتقد بود كه بالاخره هر كس باید به یك اصول و
ارزشی معتقد باشد.
در این سفر متوجه محدودیت های شدید چین در زمینه اینترنت شدم. زیرا فیسبوک، اینستاگرام و حتی تلگرام غیر فعال است و اگر در ایران با وی پی ان می شود از فیس بوك استفاده كرد ولی در چین همین امكان نیز وجود ندارد. ضمنا هوا سرد و بسیار آلوده بود بعضا میزان آلودگی در پکن به حدود پانصد می رسید كه اصلا با تهران قابل مقایسه نیست. عمده این آلودگی به خاطر تامین گرمایش و آب گرم ساختمان های بزرگ با زغال سنگ است. همچنین در نزدیکی پکن شهری وجود دارد که حدود دویست میلیون تن فولاد تولید می کند و آلودگی این کارخانه هم به سمت پکن می آید. علاوه بر آلودگی هوا و محدودیت اینترنت، ترافیک شدید
پکن هم آزار دهنده بود به صورتی که برای طی کردن یک مسیر از غرب به شرق یا به مرکز شهر می بایست حداقل دو ساعت در ترافیک ماند. با وجود همه مشكلات در مجموع جلسات بسیارخوبی داشتم و امیدوارم بتوانم برای تکمیل پروژه های نفتی و پتروشیمیایی کشور شرکای خوبی پیدا کنم.
میزبان من در11 میدان نفتی در عراق، مصر، سوریه و قزاقستان حضور دارد و در معادن مس میانمار و آنگولا نیز سرمایه گذاری كرده و علاقمند به ورود به بازار مس ایران نیز هست. اگر اینترنت، ترافیك و آلودگی را کنار گذاریم، چینی ها ملتی مهمان نواز هستند و در پذیرایی سنگ تمام می گذارند. چند وعده به رستوران ایرانی پرسپولیس رفتیم که توسط یکی از بچه های قدیمی سفارت افتتاح شده است. متاسفانه فرصت دیدار با اعضا سفارت و رایزن بازرگانی را نداشتم.
شنبه شب پرواز داشتم و لذا عصر شنبه برای شاپینگ به دو بازار رفتم، یكی برندهای اروپایی بود كه قیمت ها سرسام آور بود و نتوانستم چیزی خریداری کنم، سپس به بازار محلی رفتم و چند ساعتی در این بازار گشتم و بعضی اقلام را خریداری کردم. خرید هم برایم جالب بود، دوست ایرانی مقیم چینم از من خواست فقط كالا را انتخاب كنم و قیمت را به ایشان بسپارم و کالاها را بعضا با یک دهم قیمت اولیه فروشنده خریداری می کرد. تا غروب در بازار بودیم و سپس شام را در رستوران پرسپولیس خوردیم و عازم فرودگاه شدم. به علت ترافیک شدید آخرین مسافری بودم که قبل از پرواز رسیدم. در مجموع سفر پر کار و موفقی داشتم.
به تجار و تولید كنندگان جوان پیشنهاد می کنم که سفر به چین را در برنامه كاری خود قرار دهند و در بازارهای جهانی حضور یابند، زیرا با نشستن در خانه کسی به سراغ ما نمی آید.
