◄ دست راه آهن در جیب مالکان لکوموتیو برای پرداخت هزینه های جاری!

شرکت های خصوصی مالک لکوموتیو مدتهاست بابت ارائه خدمات دیزل پولی دریافت نکرده اند و این در حالیست که راه آهن هزینه خدمات ارائه شده توسط آنها را از صاحبان بار دریافت کرده – و به گفته لکومتیوداران – این پول ها را صرف هزینه های جاری خود کرده است.

به گزارش تین نیوز حدود دو هفته از اعلام خبر کاهش نصف ظرفیت ناوگان لکوموتیو بخش خصوصی کشور به دلیل ناتوانی در پرداخت هزینه های تعمیر و نگهداری می گذرد اما شرکت راه آهن اعتنایی به این موضوع نکرده و در بر همان پاشنه سابق می چرخد.

کمبود لکوموتیو در شبکه ریلی دیگر از یک مشکل قابل مدیریت به یک درد مزمن و بحران تبدیل شده اما شرکت راه آهن گوشش را به روی انتقادات بسته و حتی مدیران خودش را نیز که این واقعیت را بیان می کنند، اخراج می کند. نمونه آن اخراج مدیرکل راه آهن جنوب که هفته قبل از کار برکنار شد و در شبکه های اجتماعی منتشر کننده اخبار راه آهن نوشتند که علت این برکناری چیزی جز بیان کمبود لکوموتیو در شبکه نبوده است.

شاید مسئولان راه آهن معتقدند کمبود لکوموتیو در شبکه ریلی کشور، رازی است که نباید به گوش رسانه ها و مردم برسد اما این راز مدتی است دیگر در بین اهالی راه آهن و رسانه های حمل و نقلی نقل محافل شده و بهتر است مدیران راه آهن به جای پنهان کردن این ماجرا، برای آن چاره جویی کنند.

قاسم عبدللهی عضو کارگروه لکوموتیو انجمن صنفی شرکت های ریلی و مدیرعامل البرز نیرو در این زمینه به خبرنگار تین نیوز می گوید: کاهش 50 درصدی ظرفیت ناوگان لکوموتیو بخش خصوصی اقدامی بود که از روی ناچاری صورت گرفت چرا که منابع ما محدود است و ناچاریم با همین منابع محدود شرکت هایمان را اداره کنیم. هزینه تعمیر و نگهداری یک لکوموتیو ماهانه 500 تا 600 میلیون تومان است و با توجه به این که مدتهای طولانی هیچ پولی بابت خدمات لکوموتیو از طرف شرکت راه آهن به ما پرداخت نشده دیگر توان فعال نگه داشتن تمام ظرفیت خود را نداریم.

ما این منابع محدود را به تعداد محدودتری از لکوموتیوها تخصیص دادیم ولی اگر وضع به همین صورت ادامه پیدا کند باز هم ناچاریم ظرفیت را کاهش دهیم و روزی می رسد که کل لکوموتیوهای بخش خصوصی زمین گیر می شود.

وی با بیان این که شرکت راه آهن هزینه خدمات لکوموتیو را از صاحبان بار دریافت می کند می افزاید: متاسفانه مشکلات ساختاری و مزمن این شرکت موجب شده است که راه آهن به جای تصفیه مطالبات شرکت های لکوموتیو از محل پولی که از صاحبان بار دریافت می کند، این پول را صرف هزینه های جاری خود کند. در واقع می توان گفت شرکت راه آهن بخشی از هزینه های جاری خود را از جیب مالکان لکوموتیو پرداخت می کند و مشخص نیست این رویه غلط تا چه زمانی ادامه خواهد داشت.

عبداللهی در پاسخ به این پرسش که شرکت های خصوصی ارائه دهنده لکوموتیو قراردادی با راه آهن ندارند، می گوید: ما با شرکت راه آهن قرارداد داریم و طبق این قرارداد راه آهن باید 6 ماهه مطالبات ما را پرداخت کند اما بندی در قرار داد نیست که راه آهن را ملزم به رعایت این زمان کند و عملا ما هیچ ابزاری برای احقاق حق خود نداریم. قبلا راه آهن این مطالبات را 5 – 6 ماهه پرداخت می کرد اما الان زمان پرداخت به 9 ماه رسیده و هنوز هم خبری از پرداخت مطالبات نیست.

صحبت های این مدیر بخش خصوصی نشان می دهد شرکت های ریلی ارائه دهنده خدمات لکوموتیو در مضیقه بدی قرار دارند اما راه آهن توجهی به این مشکلات ندارد و بحران لکوموتیو را با یک راهکار مدیریتی عجیب که می توان آن را انکار مشکلات نامید، به نقطه جوش رسانده است؛ نقطه جوشی که هم سرمایه گذاران را از ریل فراری می دهد و هم مسافران و بارها را. 

انتهای پیام