تهران پارکینگ طبقاتی شده است
دوباره صدای سرفه‌های خشک و ممتد شهروندان در اکثر مناطق تهران به گوش می‌‌رسد؛ سرفه‌هایی که اغلب همراه با نیم‌نگاهی به سقف آسمان دودی و زشت شهر هستند. دوباره صدای اعتراض شهروندانی که می‌خواهند این پاییز و زمستان دیگر نفس راحت بکشند و از ترس آلودگی هوا دست از علائق خود مانند استفاده از دوچرخه یا پیاده‌روی نکشند، بلند شده است.
دوباره صدای سرفه‌های خشک و ممتد شهروندان در اکثر مناطق تهران به گوش می‌‌رسد؛ سرفه‌هایی که اغلب همراه با نیم‌نگاهی به سقف آسمان دودی و زشت شهر هستند. دوباره صدای اعتراض شهروندانی که می‌خواهند این پاییز و زمستان دیگر نفس راحت بکشند و از ترس آلودگی هوا دست از علائق خود مانند استفاده از دوچرخه یا پیاده‌روی نکشند، بلند شده است.
به گزارش روزنامه آرمان، تهران، شهری که دیگر نفس نمی‌کشد، بار دیگر منتظر باد و باران، ناامیدانه به آسمان چشم دوخته است. فاطمه سعیدی، نماینده مردم تهران در مجلس، در گفت‌وگو با «آرمان» درباره آلودگی هوای تهران می‌گوید: «مساله‌ای مهم‌تر و حساس‌تر از سلامت مردم وجود ندارد، بنابراین اساس هر تصمیم و اقدام باید کمک به بهبود سلامت مردم باشد. زنان و دختران سالم و بانشاط که از دوچرخه و موتور برای تردد استفاده می‌کنند، بهتر از زنان و دختران عبوس و افسرده‌ای هستند که در این شهر به‌سختی نفس می‌کشند.»
مهم‌ترین دلایل افزایش آلودگی هوا در شهر تهران را چه می‌دانید؟
آلودگی هوا برای تهران‌نشینان طبیعی شده و برای رفت‌وآمدهای خود در روزهای‌آلوده بسیار محتاط برخورد می‌کنند. افراد شاغل بیمار که دچار انواع بیماری‌های تنفسی و قلبی هستند یا مردم سالم در روزهای آلوده شهر بی‌دلیل سرفه می‌کنند و سردرد دارند. بنابراین شهرداری یا سازمان محیط‌زیست باید جلسات مشترک برگزار و فکر اساسی برای روند موجود آلودگی شهر بکنند. یکی از دلایل افزایش‌دهنده آلودگی هوا ازدیاد خودروهاست. اکنون اکثر خودروهای در حال تردد تک‌سرنشین هستند، اما می‌توان تردد خودروها در شهر را به‌میزان زیادی محدود کرد. موضوع بنزین‌های آلوده تا حد بسیار زیادی حل شده، اما آلودگی هوا همچنان بر شهر حاکم است، بنابراین باید خودروهای با سوخت نامناسب و خودروهای قدیمی را از رده خارج کنند و تولید خودرو را نیز محدود کنند، زیرا اکنون شهر تهران یک پارکینگ بزرگ شده که ظرفیت آدم‌ها و گنجایش خودروها را ندارد. این شهر یک پارکینگ چندطبقه برای خدمات‌رسانی به خودروها شده است. یکی از علل مهم آلودگی خودروهای تک‌سرنشین هستند، بنابراین باید فرهنگ دوچرخه و موتورسواری را در کلانشهرها ایجاد کنیم. برخی افراد از قدغن بودن موتور و دوچرخه‌سواری برای بانوان سخن می‌گویند، در حالی که باید تمهیداتی برای این مسائل اندیشید تا خانم‌ها با تغییر یا اصلاح پوشش خود از این وسایل‌نقلیه سالم استفاده کنند. اگر بتوان تعداد وسایل حمل‌و‌نقل عمومی را زیاد کرد، قطعا در کاهش میزان آلودگی هوا موثر خواهد بود. مردم باید یاد بگیرند که از وسایل نقلیه با میزان آلودگی کمتر هوا استفاده کنند؛ وسایلی مانند دوچرخه که آلودگی ندارند و سبک و ارزان هستند. شهرهای بزرگ دنیا در حال حاضر از این شیوه برای تردد‌شهری خود استفاده می‌کنند. در صورت سفر به شهرهای بزرگ دنیا اکثر مردم را با موتور، دوچرخه یا وسایل حمل‌و‌نقل عمومی در حال تردد می‌بینیم و خودروهای تک‌سرنشین اندکی مشاهده می‌کنیم. شهرهای بزرگ ایران نیازمند این فرهنگ هستند. فضاهای سبز شهر تهران در سال‌های گذشته به برج‌های بلندی تبدیل شده‌اند و در کوچه‌های بسیار باریک شاهد ساخت برج‌های بلند هستیم. فضاهای سبز از بین رفته و زمین‌ها تبدیل به ساختمان و برج شده‌اند. این موارد از موارد بی‌احتیاطی و سوء‌مدیریت‌های رخ‌داده در شهرداری است. امیدواریم مدیریت و شورای جدید شهر تهران بتوانند فکر اساسی برای میزان آلودگی هوای شهر کنند و یکی از درخواست‌های نمایندگان تهران از شهردار کنونی رسیدگی به این موضوع است. کم‌کردن ترافیک و میزان آلودگی هوا، محیط‌زیستی سالم را برای زندگی‌سالم در تهران به وجود می‌آورد. زندگی خوب و سالم حق شهروندان تهرانی است. اکثر مردم در روزهای آلودگی هوا افسرده و بی‌حال و رمق هستند. حق مردم تهران نیست که به میزان کنونی از این پدیده اذیت شوند. ابتلا به بیماری‌های گوناگون، سروصدا و ترافیک آزار‌دهنده است. هر شهروند تهرانی حداقل روزی سه ساعت در ترافیک می‌ماند و بهترین ساعات زندگی خود را پشت چراغ‌قرمز می‌گذراند. صداوسیما و رسانه‌های مختلف، فرهنگ استفاده از دوچرخه و موتورسواری را ترویج و ایجاد و مسئولان مسیرهای تردد این وسایل‌نقلیه را امن کنند. البته برخی از موتورهای تردد‌کننده در شهر دود بیشتری نسبت به خودرو تولید می‌کنند. بنابراین باید موتورهایی با میزان آلودگی هوای کمتر تولید کرد. تمام این موارد در کاهش آلودگی هوا موثر هستند.
یکی از موارد مطرح‌شده استفاده از دوچرخه و موتورسیکلت است. طرحی به‌عنوان سه‌شنبه‌های بدون خودرو مطرح شد. متاسفانه با کمپین‌های‌مردمی تشکیل‌شده برخوردهای بدی صورت گرفت و از تردد آنها با دوچرخه جلوگیری شد. چگونه می‌توان مشارکت مردم را در این راستا افزایش داد؟
اگر سلامت مردم مورد گزند و آسیب قرار گیرد توجیه‌ناپذیر است و اصل و اساس هر خدمتی به مردم توجه به سلامت آنهاست. اکنون سلامت کودکان، نوزادان، میانسالان و حتی جوانان کشور در خطر است. چرا تردد بانوان با موتور یا دوچرخه قدغن است؟ اگر واقعا مشکلاتی سبب این تصمیم شده است، باید درصدد رفع مشکلات برآییم نه اینکه به‌طور کلی تردد بانوان با این وسایل نقلیه را قدغن اعلام کنیم. حذف دوچرخه‌سواری بانوان دردی را دوا نمی‌کند. آیا پس از حذف آنها جایگزینی برایشان اعلام کرده‌ایم؟ اگر می‌‌گوییم دوچرخه و موتور و وسایل ایاب و ذهاب سالم را نمی‌خواهیم، باید وسایل نقلیه سالم را به مردم معرفی کنیم. در صورت حذف دوچرخه کدام وسیله نقلیه سالم و بی‌آلودگی را در اختیار مردم قرار داده‌ایم؟ آیا هنگامی که تمهیداتی تحت عنوان سه‌شنبه بدون خودرو برای تردد مردم با وسایل نقلیه عمومی، دوچرخه و موتور در نظر گرفته می‌شود، باید از تردد آنها با دوچرخه جلوگیری کنیم؟! برای سلامت مردم باید تمام افراد با یکدیگر همکاری کرده و به آنها برای زندگی سالم کمک کنیم؛ یکی از راه‌های سلامت و زندگی خوب مردم از بین بردن آلودگی هوا و صوت و ترافیک کنونی در شهرهاست. متخصصان، وزارتخانه‌ها و برنامه‌ریزها باید فکر اساسی برای وضع موجود کنند. اگر دوچرخه و موتور را برای مردان و زنان قدغن کنیم، آن راه‌حل اساسی است؟! حذف کار بسیار راحتی است، اما آیا واقعا می‌توان ناوگان حمل‌و‌نقل عمومی را گسترش داد و تقویت کرد و آیا می‌شود خطوط مترو تمام شهر را پوشش دهند؟ این اقدامات زمانبر است، بنابراین هر چه سریع‌تر باید اقدام کرد، زیرا تهران در اوج و انفجار آلودگی هوا و صوت است. مردم از ترافیک‌های بلندمدت عصبی و بیمار شده‌اند. تمام زمین‌ها قربانی ساخت برج شد و آنچه دیده نشد، نیاز مردم به وجود فضای شهر بود. قطع درختان کهن در خیابان ولیعصر و فضاهای سبزی که تبدیل به برج و خانه شد، از خاطره‌ها نمی‌روند.
رویکرد ساخت اتوبان و تونل مردم را مشتاق حضور در اتوبان‌ها کرد. تغییر رویکرد شهرداری بستگی به تغییر دیدگاه فکری مدیران شهری دارد یا تغییر چارچوب‌های فکری مدیران به‌تنهایی کافی نیست؟
هر فکر مدیریتی که در شهر بزرگ تهران پیاده‌سازی شد، چهره آن را دگرگون کرد. بنابراین برای اداره شهر نیازمند چارچوب‌های بنیادین هستیم تا مدیریت شهر با تغییر دیدگاه‌های شخصی و مدیریتی تغییر نکند. ساخت اتوبان و تونل نیاز یک شهر است، اما دلیل بر آن نیست که اگر زیرساخت‌های لازم مانند تونل، اتوبان یا زیرگذر کافی و مجهز داشتید، اجازه تولید هر میزان اتومبیل را بدهید. نیازمند تغییر فرهنگ مردم در استفاده از خودرو تک‌سرنشین هستیم تا در مسیرهای کوتاه پیاده بروند یا از وسایل حمل‌و‌نقل عمومی استفاده کنند. اگر زنان اجازه استفاده از دوچرخه و موتور را ندارند، آقایان در مرحله اول از آنها استفاده کنند و همزمان زمینه را برای استفاده از موتور و دوچرخه توسط زنان نیز فراهم کنیم. در کشورهای اسلامی استفاده از این وسایل حمل‌و‌نقل برای زنان بلامانع است، به‌عنوان مثال بیش از 70درصد از شهروندان در جاکارتا، بزرگ‌ترین پایتخت مسلمان، از دوچرخه و موتور برای تردد استفاده می‌کنند. اما در حال حاضر سه نفر از اعضای یک خانواده خودرو دارند و تهران را به یک پارکینگ تبدیل کرده‌اند. وضع‌کنندگان قوانین شهری بودجه دریافتی را صرف تعریض پیاده‌روها و مسائلی کنند که به بهبود سلامت شهروندان کمک می‌کنند.
