ون تاکسی ها به شرکت خصوصی رسید نه رانندگان!
ون تاکسی، تنها سرمایه رانندگان؛ وعده های بی عمل روی اعصاب رانندگان
سید جعفر تشکری هاشمی شواهد نشان می دهد که بخشی از ون تاکسی ها در طول دو سال گذشته در پارکینگ شهرداری متوقف و عملاً مردم شهر از این امکان محروم شدند. گزارش مفصل این تخلفات را در صحن علنی شورا ارائه کردم و تا حصول نتیجه موضوع را پیگیری خواهم کرد.
به گزارش تین نیوز به نقل از جوان آنلاین، کلانشهر تهران با جمعیت ۱۵ میلیونی با مشکلات عدیده ای، چون ترافیک و هوای آلوده روبه رو است. روزانه بخش زیادی از این جمعیت از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده می کنند، اما کمبود اتوبوس و تاکسی به خصوص در ساعات پیک مسافر، آن ها را به شدت کلافه کرده است. قرار بود با ورود چند هزار ون تاکسی جدید به پایتخت، هم بخشی از بار ترافیکی و هم معضل آلودگی هوا کم شود، اما این وعده همچنان در حد حرف باقی مانده و به مرحله اجرا نرسیده است. بدتر اینکه ۶۳۰ ونی که توسط شهرداری تهران رونمایی شده بود نیز به دست رانندگان نرسید.
وعده سه ماهه برای رسیدن چند هزار ون تاکسی به دست رانندگان، انگار قرار نیست عملیاتی شود. بعد از یکسال حتی یک ون هم به دست تاکسی داران نرسیده است. در حالی که ون های زیادی در حال خاک خوردن در پارکینگ است و تعدادی هم که توزیع شده به دست شرکت خصوصی رسیده، کسی چه می داند، شاید این نحوه توزیع سود بیشتری داشته باشد! در هر صورت راننده های ون تاکسی هنوز با مشکلات دست و پنجه نرم می کنند و چشم انتظار محقق شدن وعده هایی هستند که قرار است سر خرمن دستشان را بگیرد!
وعده های بی عمل روی اعصاب رانندگان
کافی است مدیران شهری به سطح شهر سری بزنند و حال و احوال دارندگان ون تاکسی را از خودشان بپرسند. آن وقت بدون شک به وضعیت تلخی که برای این قشر، رقم خورده پی خواهند برد.
بیش از ۹۸ درصد ون تاکسی ها فرسوده هستند، موضوعی که دارندگان این خودرو ها به خوبی از آن اطلاع دارند. چراکه هر چند وقت یکبار باید به تعمیرگاه بروند و بخش زیادی از درآمدشان را خرج تعمیرات این ون فرسوده کنند، اما چاره چیست؟ مگر به جز شنیدن وعده های خوش آب و رنگ سازمان تاکسیرانی شهرداری تهران و دل خوش کردن به آن چاره دیگری هم دارند؟
یکی از این رانندگان ون تاکسی در رابطه با وعده های بی عمل سازمان تاکسیرانی می گوید: «حدود یکسال است که می گویند ون تاکسی های جدید را تحویل می دهند و ما چشم انتظار اطلاع رسانی از سوی سازمان تاکسیرانی ماندیم، اما دیدیم که ون تاکسی های جدید در دست شرکت های خصوصی افتاده است! این چه معنایی جز این دارد که در این مدت، ما را سر دوانده اند؟ تا به حال چند بار تجمع کردیم، بلکه مسئولان و تصمیم گیران در این خصوص صدایمان را بشنوند، یکبار به ما گفتند باید تشکل قانونی داشته باشید و تعاونی تشکیل بدهیم، خب ما هم این کار را کردیم، با این حال، اما هنوز یک ون هم تحویل نداده اند!»
او در پاسخ به این سؤال که بعد از پیگیری هایشان، سازمان تاکسیرانی چه پاسخی به آن ها داده است، می گوید: «هیچ! فقط بهانه های مختلف آوردند.» این راننده ون تاکسی با گلایه از عدم نظارت بر تحویل و خرید و فروش ون تاکسی های جدید اظهار می دارد: «اگر ون تاکسی جدید در شهر وجود دارد که باید به دارندگان ون تاکسی قدیمی تحویل دهند و نه اشخاص دیگر، اگر هم ون تاکسی جدیدی وجود ندارد، پس چطور وعده اش را می دهند، بدتر اینکه ما در اپلیکیشن های خرید و فروش کالا، ون های زرد رنگ جدید را می بینیم که آزادانه خرید و فروش می شوند، این چه شرکت یا شرکت هایی است که به راحتی ون تاکسی جدید گرفته و اقدام به خرید و فروش می کند؟»
یکی دیگر از رانندگان تاکسی نیز به همکاری های سازمان تاکسیرانی اشاره می کند و می گوید: «سازمان تاکسیرانی به ظاهر با ما همکاری دارد، اما متأسفانه مسئولان بالادستی همکاری نمی کنند. در صورتی که اگر این همکاری شکل می گرفت، خیلی راحت تر می توانیم این موضوع را حل و فصل کنیم.» او ادامه می دهد: «متأسفانه پس از خلف وعده مدیران شهری برای تحویل ون تاکسی های نو، تعداد زیادی از رانندگان نتوانستند طاقت بیاورند و به سراغ شغل کارگری رفتند. این تغییر شغل، هم به راننده و خانواده اش آسیب می زند و هم به بار ترافیک شهر می افزاید.»
ون تاکسی، تنها سرمایه ام است
مشکلات دارندگان ون تاکسی ها یکی دو تا نیست، می گویند بیشتر از آنکه این ون ها برایشان درآمد داشته باشد، خرج روی دستشان گذاشته. از یک سو، کمبود قطعات و از سوی دیگر استهلاک و مصرف سوخت بالا از مهم ترین مشکلات آنهاست. البته خدا نکند اگر یکی از این ون تاکسی ها دچار نقص فنی شود، آن وقت نه تنها خرج روی دست راننده می گذارد، بلکه چند روزی باید در تعمیرگاه بماند و این یعنی صاحب ون تاکسی باید در آن چند روز، قید درآمد را بزند! اما چرا با چنین شرایطی، رانندگان ون تاکسی، همچنان این خودرو را نگه داشته اند و با زور آن را به این طرف و آن طرف می کشانند؟ یکی از رانندگان ون تاکسی در این رابطه می گوید: «۷۰ ساله هستم و ۲۰ سالی می شود که راننده تاکسی بودم. هیچ کجا به من کار نمی دهند. تنها کاری که می توانم انجام دهم مسافرکشی با این خودروی فرسوده و قدیمی است که برایم مانده، خودرویی که با زور راه می رود و هزینه های تعمیرش به شدت گران تمام می شود.» او ادامه می دهد: «همین چند روز پیش بود که در خودرو منتظر مسافر مانده بودم که دود از زیر صندلی راننده بلند شد. دنبال ایراد آن گشتم که دیدم سیم کشی خودرو ایراد پیدا کرده که اگر آن لحظه آنجا نبودم، ممکن بود خودرو آتش بگیرد و تنها سرمایه ای که دارم، از بین برود. این ون ها به قدری قدیمی است که خود به خود ایراد پیدا می کند و مدام باید پول خرجشان کنیم.» این راننده به وعده شهرداری برای نوسازی ون ها اشاره می کند و می گوید: «دو سال تمام است که می گویند قرار است ون های نو بدهند، اما هیچ خبری نشده. به گمانم آن ها متوجه نیستند که با چه قشری از جامعه طرفند!»
همچنین یکی دیگر از رانندگان درباره آنچه بر او گذشته این گونه توضیح می دهد: «بار ها گفتند وام نوسازی به ما می دهند، اما اقدامی نکردند. هر سال یک وعده دادند، اما عمل نکردند. هیچ کار مثبتی برای تاکسی داران انجام نمی شود، خودروهایمان فرسوده شده، اما خدماتی به ما داده نمی شود. دلمان خون است از دست سازمان تاکسیرانی! آنقدر وعده های بی عمل مدیران شهری دیدیم که دیگر از آن ها قطع امید کرده ایم. ما شرمنده زن و بچه هایمان شدیم، چراکه خرجمان از دخلمان بیشتر است.» او به موضوع رونمایی از تاکسی های برقی در شهر نیز اشاره می کند و اظهار می دارد: «تاکسی برقی با قیمت یک میلیون و ۳۰۰ هزار تومان به چه کار ما می آید؟! می گوییم با تسهیلات به ما ون بدهید که می گویند ون ندارند!»
کرایه به ریال، تعمیر خودرو به دلار!
قطعات ون تاکسی های قدیمی در بازار پیدا نمی شود و هر چه هست از قطعات دست دوم است که از روی ون تاکسی های اسقاطی برداشته شده است! این قطعات با اینکه دست دوم هستند، اما باز هم گرانند! در چنین شرایطی سازمان تاکسیرانی هیچ کمکی به رانندگان نمی کند. موضوعی که یکی از رانندگان تاکسی به آن اشاره می کند و می گوید: «ون های دلیکا و نارون، وارداتی هستند، دیگر بدنه این خودرو پوسیده و قطعاتش هم مدام خراب می شود. متأسفانه قطعات ون ها به راحتی پیدا نمی شود و اگر هم باشد از قطعات ون هایی است که در سنوات گذشته اسقاط شده و از رده خارج شده اند.» او ادامه می دهد: «راننده های ون تاکسی باید با ریال مسافرکشی کنند، اما با دلار این خودرو را تعمیر کنند، این انصاف نیست.»
این راننده تاکسی از نبود حمایت سازمان تاکسیرانی نیز گلایه می کند و می گوید: صد ها کارمند با حقوق های آنچنانی در شهرداری هستند که از مزایای خوبی برخوردار می شوند، اما شهرداری و سازمان تاکسیرانی، راننده تاکسی را از خود نمی داند، نه بیمه، نه عیدی و نه هیچ تسهیلاتی برایمان در نظر نمی گیرند. در چنین شرایطی قرار ما با آن ها مثل قرار شترمرغ است، یعنی هم باید بپریم و هم باید بار ببریم!»
وعده نوسازی ون تاکسی ها در فراموشی
آنطور که مسئولان می گویند بیش از ۶هزارو۵۰۰ دستگاه ون تاکسی در سطح شهر فعال است که حدوداً صددرصد آن ها فرسوده شده اند. قرار بود ۷تا ۸ هزار ون به شبکه تهران وارد شود به همین منظور توافقی با خودروسازان و پس از آن میان شهرداری تهران و وزیر صمت امضا شد. وزارت صمت به شهرداری اعلام کرده بود که در فاز اول ۱۵ هزار ون را در قالب پلتفرم های جدید تأمین می کند که حداقل ۷ هزار ون را در سال جاری به شبکه شهری تهران اضافه کند؛ موضوعی که علیرضا زاکانی شهردار تهران نیز در چهارمین نشست خبری خود در تیرماه سال گذشته، با محوریت حمل و نقل عمومی به آن اشاره کرد و گفت طبق تفاهمی که با وزارت صمت و خودروسازان امضا کردیم، قرار شد تا شهریورماه ۱۴۰۲، ۲ هزار تا ۱۰ هزار ون را تحویل بدهند. به گفته او، ۹۸ درصد ون تاکسی ها فرسوده اند و این یعنی هر چه سریع تر باید نوسازی ون تاکسی ها اتفاق بیفتد، اما متأسفانه با وجود اینکه یکسال از این وعده می گذرد هنوز خبری از اضافه شدن چند هزار ون نو به تهران نیست.
پیگیری شورای شهر
ون تاکسی های قدیمی در شهر می چرخند و اقدام مناسبی در جهت نوسازی آن ها انجام نمی شود. در این رابطه، سیدجعفر تشکری هاشمی، رئیس کمیسیون عمران و حمل ونقل شورای شهر تهران به «جوان» می گوید: «اولین بار در اوایل سال ۱۳۸۶ تاکسی های ون در حجم زیادی وارد ناوگان تاکسیرانی تهران شدند از آن زمان تاکنون قریب به ۱۷ سال می گذرد. اواخر سال ۱۴۰۱ در دولت شهید رئیسی، تأمین ۵ هزار دستگاه ون برای شهرداری های کشور در نظر گرفته شد. براساس این تصمیم سهم شهرداری تهران ۶۳۰ دستگاه بود که دولت ۷۰ درصد مبلغ آن را تسهیلات بدون سود شش ساله و ۳۰ درصد دیگر را به عنوان آورده رانندگان تاکسی در نظر گرفت. نحوه واگذاری به رانندگان و اولویت آن را هم در دستورالعمل وزارت کشور مشخص کردند. گرچه به رغم پرداخت قدرالسهم ریالی توسط شهرداری، تنها ۲۵۲ دستگاه از سوی دولت تحویل داده شد، متأسفانه شهرداری تهران بدون اسقاط معادل آن از ون های فرسوده، با اجرای طرحی موصوف به شاتل تاکسی بهره برداری از تعدادی از این ون ها را به یکی از شرکت های خصوصی حوزه IT واگذار و مابقی ون ها را به یکی از شرکت های غیرفعال شهرداری تحویل و خواست بهره برداری از آن را به شرکت دیگری محول کند.»
او ادامه می دهد: «شواهد نشان می دهد که بخشی از این ون ها در طول دوسال گذشته در پارکینگ شهرداری متوقف و عملاً مردم شهر از این امکان محروم شدند. گزارش مفصل این تخلفات را در صحن علنی شورا ارائه کردم و تا حصول نتیجه موضوع را پیگیری خواهم کرد، اما آنچه محرز است اینکه باید این ون ها به رانندگان تاکسی شهر واگذار شود. اگر این مهم اتفاق افتد روزانه بالغ بر ۵۰ هزار مسافر در شبکه تاکسیرانی، ظرفیت جدید ایجاد خواهد شد.»
یکی از دلایل طرح تعویض خودرو های فرسوده به ویژه ون ها و تاکسی ها، داشتن هوای پاک است و از سوی دیگر با وجود خودرو های تعویض شده چهره شهر نیز زیباتر می شود، اما این مهم در میان وعده های اجرایی نشده به فراموشی سپرده شده است. بدون شک نوسازی ون های تاکسی می تواند نقش مهمی در انگیزه بخشی به رانندگان ون تاکسی های قدیمی و همچنین کاهش الودگی هوا ایفا کند.
