◄ چرا رانندگان کامیون کارگر ساده در نظر گرفته می‌شوند؟

مجمع مجازی کامیون‌داران و رانندگان منشور مطالبات صنفی آنان را منتشر کرد. این منشور به شرح زیر منتشر شده است:

1.عضویت حتمی رانندگان در یکی از انجمن‌های صنفی رانندگان و عضویت کامیون‌داران در یکی از انجمن‌های کارفرمایی کامیون‌داران و شرکت حتمی در انتخابات انجمن صنفی کارفرمایی و کارگری محل صدور کارت هوشمند و پیش‌بینی سازوکاری ملی جهت حضور همه در انتخابات انجمن‌ها (عدم شرکت عدم تمدید کارت هوشمند)

الف) متاسفانه در بررسی‌های انجام شده این نتیجه به دست آمده که در زمان انتخابات کمتر از 1000 نفر از اعضای انجمن‌های صنفی رانندگان شهرستان‌های مختلف که گاهی در شهرهای بزرگ به  15 هزار نفر نیز می‌رسد شرکت می‌کنند که عمدتا به دلیل ارتباطات سببی و نسبی و قومی و قبیله‌ای جهت برگزیدن کاندیدای مورد نظر خود است و انتخاباتی فرمایشی و غیر دموکراتیک شکل می‌گیرد.

 به منظور ارتقای سطح انجمن‌های صنفی لازم است قانونی قوی برای شرکت کردن تمام اعضا انجمن‌ها و برخوردی جدی با عدم شرکت در انتخابات صنفی و پذیرش فرد منتخب به شرط شرکت کردن حداقل 70 درصد اعضا و کسب حداقل 51 درصد آرا به تصویب برسد. 

ب) افزایش مدت زمان رای‌گیری از یک روز به حداقل دو روز و انجام انتخابات تحت وب برای شرکت همه اعضا در انتخابات چرا که رانندگان هر شهر جهت حمل بار در مسیرهای مختلف در تردد هستند و امکان حضور فیزیکی همه در یک روز در شهرستان محل سکونت میسر نخواهد بود. 

ج) برگزاری هم زمان انتخابات تمام انجمن‌های صنفی سراسر کشور در یک تاریخ مشترک و در یک بازه زمانی خاص برای تمام کشور. 

د) انتخاب رییس کانون انجمن‌های صنفی رانندگان و کامیون‌داران کل کشور بلافاصله بعد از انتخابات جامع و همزمان سراسر کشور 

ه) تصویب قانون شرکت و حضور حداکثر دو دوره متوالی در انجمن‌های صنفی شهرستان‌ها و دو دوره متوالی در کانون انجمن‌های صنفی کل کشور 

و) طراحی وایجاد سازوکاری مبتنی بر کد کارت هوشمند در فضای وب و اختصاص دو حق رای به هر راننده در دو انجمن صنفی رانندگان و یک رای در محل سکونت و صدور کارت هوشمند و یک رای در یکی از بنادر شمالی یا جنوبی کشور یا تهران و رای گیری بنادر شمالی یا جنوبی یا تهران با حداقل بیست هزار رای وجاهت قانونی پیدا کند. 

2.ایجاد انجمن صنفی کارفرمایی کامیون‌داران و تقویت انجمن‌های کارفرمایی موجود( کانون کشوری انجمن‌های کارفرمایی کامیون‌داری)

از آنجایی که هم رانندگان حرفه‌ای بار و هم  شرکت‌های حمل‌و‌نقل و هم افراد عادی که مدارک شغلی رانندگی را ندارند می‌توانند کامیون‌دار باشند در می‌یابیم که کامیون‌داری یک صنف کارفرمایی جداگانه است و نیاز ضروری داریم که انجمن صنفی این رشته تاسیس شود و در شرح وظایف آنان پیگیر مسایل مربوط به قیمت نهاده‌های اولیه خدمات حمل‌و‌نقل نظیر سوخت، لاستیک و مالیات‌های مربوط، وضعیت اعلام بارها و نیز کرایه های پرداختی و .....گنجانده شود. چرا که در حال حاضر انجمن‌های صنفی کارگری رانندگان فقط به مسایلی نظیر صدور و تمدید کارت‌های هوشمند می‌پردازند.

3.افزایش حقوق و دستمزد رانندگان از کارگر عادی به تکنیسین حرفه‌ای در سازمان‌های بیمه‌گر و سختی کار رانندگان 

در مقایسه یک شغل ساده کارمندی با رانندگی در می‌یابیم که فیش حقوقی یک کارمند با کارکرد هفته‌ای 48 ساعت با اضافه کاری، حق شیفت، ایاب و ذهاب و سنوات، ماموریت ،حق اولاد، حق مسئولیت و برای نیروهای درصدی کارمزد و  ... بسته می‌شود سوال این است، راننده‌ای که در هفته بیش از 72 ساعت رانندگی و وقت بسیار زیادی را صرف تخلیه و بارگیری و در هفته چندین ساعت را برای سرویس و نگهداری کامیون خود صرف می‌کند بر چه اساس به عنوان یک کارگر ساده با حقوق ثابت در نظر گرفته شده است و حداقل حقوق و دستمزد به ایشان تعلق می‌گیرد؟ 

لازم است سازوکاری مبتنی بر توانمندی‌های موجود در سازمان راهداری و حمل‌و‌نقل جاده‌ای پیش‌بینی شود و حقوق و دستمزد راننده بر اساس پیمایش و کارکرد محاسبه شود و حق بیمه به آن تعلق گیرد.