◄ تصویب قوانین دردسرساز به نام حمایت از زنان/ دردسرهای سوار کردن مسافر زن در اتوبوس

از آن‌چه از درددل‌های رانندگان اتوبوس بر‌می‌آید، به نظر می‌رسد اکنون سوارکردن مسافران زن برای آنان به معضلی تبدیل شده‌ است و جریمه‌هایی که هرچند وقت یکبار در این مورد برایشان صادر می‌شود داغ دل‌شان را تازه‌تر می‌کند.

به گزارش تین‌نیوز؛  یکی از انتقاداتی که در چند وقت اخیر از سوی فعالان حوزه حمل‌ونقل مسافری جاده‌ای به طور مداوم مطرح می‌شود بخشنامه‌ای است که هدف صادر کنندگان آن حمایت از زنان بوده اما در هنگام اجرا با سلایق شخصی قاطی شده و دردسرهای فراوانی را برای رانندگان اتوبوس به وجود آورده است.

بر اساس ‌آن‌چه رانندگان اتوبوس می‌گویند در چند وقت اخیر نشستن زنان پشت‌سر راننده اتوبوس قدغن شده است به طوری‌که حتی اقوام رانندگان هم نمی‌توانند از صندلی‌های پشت‌سر آنان استفاده کنند.

به گفته رانندگان با این بخشنامه هم اکنون سوارکردن بانوان تبدیل به معضلی برای رانندگان و مسافران شده است که با توجه به مشکلات پیش‌آمده نیاز به بازنگری دارد.

 رانندگان معتقدند در گذشته از اتوبوس‌های 302 در ناوگان مسافری جاده‌ای استفاده می‌شد که سالنی کوچک داشت و فاصله مسافر تا صندلی راننده حدود 50 سانتیمتر و میله‌ای یو مانند حائل مسافر وصندلی راننده بود که شاید چنین بخشنامه‌ای در آن مقطع قابل توجیه بود اما  در حال حاضر اتوبوس‌ها همه سوپر سالن شده‌اند و هیچ اتوبوسی از نسل 302 در ناوگان حمل‌ونقل جاده‌ای مسافری فعال نیست، ضمن این‌که فاصله مسافر با صندلی راننده بیش از120 سانتیمتر بوده و یک میز هم حائل بین آنها می‌باشد و صندلی راننده نیز در سطحی 60 سانتیمتری پایین‌تر از سالن مسافران قرار گرفته است.

به اعتقاد رانندگان همچنین با توجه به این‌که در سال‌های اخیر بیشتر ناوگان مسافری جاده‌ای «وی‌آی‌پی» شده، ظرفیت هم به 25 نفر کاهش پیداکرده و ردیف صندلی‌ها یک زوج و یک فرد است و جابه‌جایی مسافر واقعا مشکل است، گاهی پیش آمده که صندلی‌های زوج توسط بانوان و خانواده خریداری شده و آنها به هیچ وجه حاضر نشدند که از دو صندلی تک پشت سرهم استفاده کنند و یا برعکس کسی صندلی تک گرفته حاضر به جابه‌حایی با صندلی زوج نمی‌شود یا ردیف اول زن و مرد بوده و این باعث درگیری راننده و مسافر شده و در آخر موضوع به این ختم شده که مسافر بلیت را کنسل کرده است.

فعالان حمل‌ونقل جاده‌ای مسافری معتقدند به‌جز نکات منفی هیچ نکته مثبتی در این بخشنامه دیده نمی‌شود به طوری‌که حتی در مواردی، سوار کردن همسر و فرزند خود راننده نیز منجر به بایگانی دفترچه شده‌است.

رانندگان همچنین این پرسش‌ها را مطرح کردند که اگر تمام مسافران اتوبوس زن باشند و یا راننده کمکی یک اتوبوس زن باشد که نیمی از مسیر را باید رانندگی کند، تکلیف چیست؟ آیا نوشتن این توضیح در دفترچه که «جریمه به‌علت سوارکردن زن در ردیف جلو» ،  اقدام درستی است؟ آیا می‌توان در فیش حقوقی کارمندان مرد ذکر کرد «کسر فلان مبلغ به‌خاطر ارائه خدمات به زنان»؟