سنگ‌های بزرگ پیش پای نوسازی ناوگان جاده‌ای
زنگ خطری که پس از بالا رفتن میانگین سنی ناوگان بین‌شهری اتوبوسی ایران به صدا درآمد، باعث شده در طول سال‌های گذشته صحبت‌هایی مبنی بر ارائه تسهیلات به راننده‌های اتوبوس و نوسازی ناوگان آنها مطرح شود. موضوعی که هنوز و با گذشت چند سال در عمل تاثیری از خود برجای نگذاشته است.
زنگ خطری که پس از بالا رفتن میانگین سنی ناوگان بین‌شهری اتوبوسی ایران به صدا درآمد، باعث شده در طول سال‌های گذشته صحبت‌هایی مبنی بر ارائه تسهیلات به راننده‌های اتوبوس و نوسازی ناوگان آنها مطرح شود. موضوعی که هنوز و با گذشت چند سال در عمل تاثیری از خود برجای نگذاشته است.
احمدرضا عامری - دبیر انجمن تعاونی‌های مسافری - در گفت‌وگو با ایسنا از تفاوت جدی میان نرخ‌های اتوبوس‌های نوساز و منابع در اختیار رانندگان گلایه کرد و گفت: همان‌طور که پیش از این نیز بارها اعلام کرده‌ایم آنچه در بازار به عنوان قیمت تمام شده اتوبوس‌های بین‌شهری وجود دارد برای رانندگان بسیار دور از دسترس به شمار می رود و نمی‌توان انتظار داشت بدون رسیدن تسهیلات لازم این ناوگان نوسازی شود.
به گفته وی با وجود آنکه صحبت‌های زیادی در رابطه با ارائه تسهیلات به اتحادیه و رانندگان مطرح شده اما در عمل هنوز این وام‌ها نمی‌توانند فاصله میان قیمت‌ها را کاهش دهند.
دبیر انجمن تعاونی‌های مسافری با بیان اینکه قیمت تمام شده اتوبوس‌های نوساز در بازار ایران حدود ۷۰۰ میلیون تومان تخمین زده می‌شود، تاکید کرد: این قیمت در حالی برای راننده‌ها قابل استفاده خواهد بود که منابع مالی لازم برایشان تامین شود. وقتی رقم خریداری اتوبوس‌های اسقاطی بسیار پایین‌تر از رقم خودروهای جدید است قطعا نمی‌توان انتظار داشت راننده های زیادی از این فرصت استفاده کنند.
عامری با اشاره به وجود آمادگی لازم میان رانندگان برای نوسازی خودروهایشان تصریح کرد: نیاز به ناوگان جدید تا حدی است که ما می‌توانیم اعلام کنیم در صورت تامین اعتبارات لازم تمام ظرفیت اتوبوس‌سازی کشور از سوی اتحادیه خریداری خواهد شد اما این مسئله منوط به پیش‌شرط‌هایی است که هیچ یک از آنها وجود ندارد.
وی خاطرنشان کرد: راننده‌های اتوبوس از یک سو در حال افزایش کیفیت خدمات ارائه شده به مسافرانشان هستند و از سوی دیگر خرید خودروهای نو را با کاهش هزینه‌های جابه‌جایی برابر می‌داند. از این رو این اقبال در بین فعالان صنعت وجود دارد اما با قاطعیت می‌توان اعلام کرد تا زمانی که تسهیلات ارائه شده بر میزان فعلی تعریف شود و به قیمت‌های نهایی بازار نزدیک نشود، نمی‌توان انتظار داشت طرح کلان نوسازی ناوگان جاده‌ای در سطحی گسترده به مرحله اجرا برسد.
خیلی ساده باید عرض کنم
آیا در ممالک پیشرفته دنیا که میانگین سن ناوگان حدود دو نیم سال است دولت ها به ناوگان باری و مسافر بری خود وام بازسازی و جایگزینی می دهند !؟
یا اصلا از بدو ورود ناوگان مقداری از درامد آن به عنوان هزینه استهلاک در نظر می گیرند ؟
در واقع عمر حسابداری و عمر اقتصادی ناوگان بر هم منطبق است و پس از اتمام عمر حسابداری عمر اقتصادی هم به پایان می رسد !
خلاصه و ساده
درامد فعلی ناوگان با ارزش اقتصادی ناوگان و دوره های بازگشت و استهلاک سرمایه هیچ تناسبی ندارد .
لذا وقت آن رسیده است که دولتمردان به جای قرائت معکوس از مشکلات ، به فکر تحقیق و بررسی ریشه های مشکلات باشند،
در یک کلام اقتصاد حمل و نقل بیمار است