◄ چرا سیستم حمل‌ونقل ما پراسترس است؟
اهمیت روانشناسی ترافیک با نگاهی به آمار کشته‌شدگان در حوادث جاده‌ای و ترافیکی مطرح می‌شود که آمار بالای تصادفات در کشور سبب از بین رفتن سرمایه‌های انسانی و مادی شده و بار هنگفتی را بر دوش جامعه می‌گذارد.
زهرا طبیبی، عضو هیئت‌علمی روانشناسی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با اشاره به میزان حوادث ترافیکی در کشور گفت: کشور ما ازنظر ایمنی ترافیک در سطح پایینی قرار دارد و حتی در مطالعه‌ای ایران از این نظر در سطح کشورهای آفریقایی قرار دارد.
وی گفت: روزانه ۴۳نفر از هم‌وطنان ما در حوادث ترافیکی جان خود را از دست می‌دهند. حوادث ترافیکی به‌عنوان دومین عامل مرگ‌ومیر در کشور ما مطرح می‌شود درحالی‌که میانگین آن در جهان نهمین عامل مرگ‌ومیر است.
همچنین تصریح کرد: روانشناس ترافیک وظیفه دارد محتوای موردنیاز را برای افزایش فرهنگ ترافیک و دانش مردمی نسبت به ترافیک را در قالب آموزش آماده و تهیه کند.
این عضو هیئت‌علمی با اشاره به نقش عوامل انسانی در حوادث ترافیکی اظهار کرد: در بین ۷۰ تا ۹۰ درصد این حوادث عامل انسانی یا مستقیماً نقش داشته و یا نقش آن به‌طور مشترک با عوامل محیطی بوده است و این میزان بالا نشان‌دهنده این است که کشور ما در این حوزه بسیار کم‌کار کرده است و نتوانسته این فرهنگ را افزایش دهد.
به گزارش تین‌نیوز به نقل از مهر، وی افزود: توانایی درک خطر از عوامل مهم این حوادث است. در کشورهای پیشرفته با افزایش توانمندی‌های درک خطر توانسته‌اند ۱۱ درصد حوادث ترافیکی را کاهش دهند.
این متخصص روانشناسی تحولی گفت: معمولاً ازنظر مردم راننده خوب کسی است که ماشین را به‌خوبی هدایت کند و یا به‌اصطلاح دست فرمون خوبی داشته باشد اما رفتارهای رانندگی بسیار پیچیده‌تر از کنترل و هدایت رانندگی است.
وی ادامه داد: رفتارهای رانندگی را در سه سطح بررسی می‌کنند که سطح اول آن کنترل و هدایت اتومبیل است سطح دوم این رفتارها، سطح تاکتیکی است که مهارت‌های رانندگی را در برمی‌گیرد و سطح سوم رفتار رانندگی، سطح استراتژیک است که برنامه‌ریزی برای رفتن ساعت حرکت، انتخاب نوع وسیله نقلیه و مسیر سفر را شامل می‌شود.
این عضو هیئت‌علمی دانشگاه یادآور شد: با در نظر گرفتن شاخص رفتارهای رانندگی نظیر تخلفات و میزان جرائم، متوجه می‌شویم میزان ایمنی ترافیک ما بسیار پایین است چراکه در هنگام رانندگی روزانه موقعیت‌هایی رخ می‌دهد که نزدیک به‌تصادف است اما حادثه رخ نمی‌دهد و این رویدادها که به هیچ‌وقت به‌حساب نمی‌آیند به دلیل رفتارهای خطای ما در حین رانندگی است که سبب می‌شود سیستم حمل‌ونقل ترافیکی ما کند ، ناایمن و پراسترس باشد
