◄ افزایش هزینه کامیون‌ها، ایمنی جاده‌ها را تهدید میکند
وزیر راه‌وشهرسازی جدید دولت دوازدهم، اخیراً پیری ناوگان حمل‌ونقل باری با میانگین سنی نزدیک به ۱۷ سال را یکی از چالش‌های پیش روی بخش حمل‌ونقل دانسته است. محمد اسلامی درعین‌حال گفته است که افزایش ایمنی جاده‌ها نیز باید در اولویت قرار بگیرد تا شاهد کاهش تصادفات جاده‌ای باشیم. وزارت راه‌وشهرسازی متولی نظام گسترده حمل‌ونقل است و این روزها در کنار هزارتوی مشکلات خود با امتناع برخی کامیونداران از کار مواجه است. موضوعی که حل‌وفصل آن می‌تواند شروع خوبی برای کارنامه کاری سرپرست تازه‌نفس این وزارتخانه باشد. دراین‌باره با بهروز غروی، مدیرعامل جمعیت طرفداران ایمنی راه‌ها، گفتگو کردیم.
وزیر راه‌وشهرسازی جدید دولت دوازدهم، اخیراً پیری ناوگان حمل‌ونقل باری با میانگین سنی نزدیک به ۱۷ سال را یکی از چالش‌های پیش روی بخش حمل‌ونقل دانسته است. محمد اسلامی درعین‌حال گفته است که افزایش ایمنی جاده‌ها نیز باید در اولویت قرار بگیرد تا شاهد کاهش تصادفات جاده‌ای باشیم. وزارت راه‌وشهرسازی متولی نظام گسترده حمل‌ونقل است و این روزها در کنار هزارتوی مشکلات خود با امتناع برخی کامیونداران از کار مواجه است. موضوعی که حل‌وفصل آن می‌تواند شروع خوبی برای کارنامه کاری سرپرست تازه‌نفس این وزارتخانه باشد. دراین‌باره با بهروز غروی، مدیرعامل جمعیت طرفداران ایمنی راه‌ها، گفتگو کردیم.
او مشکل اصلی را نه فرسودگی ناوگان که وجود دو برابری کامیون به نسبت بار که تعادل را برهم زده است می‌داند. او در این گفتگو ضمن تشریح وضعیت فعلی حمل‌ونقل، وضعیت گرانی قطعات مصرفی کامیونداران را در به خطر افتادن ایمنی، مدنظر قرار می‌دهد و می‌گوید: «ما می‌گوییم بزرگ‌ترین مشکل حمل‌ونقل فرسودگی ناوگان نیست بلکه عدم تعادل بین هزینه و درآمد رانندگان است که اتفاقاً ایمنی را به خطر انداخته است. از طرفی شاهد عدم بار کافی هستیم و از طرفی اگر باری هم به کامیونی برای جابه‌جایی برسد به دلیل هزینه حمل ارزان در مقابل قطعات گران، امکان تردد کامیون با لاستیک سالم و قطعات مصرفی سالم وجود ندارد.»
بازنگری در بخش حمل‌ونقل یکی از نظرت وزیر جدید است؛ ازنظر شما این بازنگری باید از کدام بخش آغاز شود؟
لازم است وزیر جدید به وضعیت حمل‌ونقل آشنایی کامل داشته باشد تا هرچه سریع‌تر تغییری جدی در وضعیت حمل‌ونقل کشور به وجود آید. عرضه در حمل‌ونقل یعنی تعداد کامیون‌هایی که بار می‌خواهند دو برابر تقاضایی است که وجود دارد و اشکال هم از آنجایی به وجود آمد که کامیونهای جدیدی را وارد کردند بدون اینکه کامیونهای فرسوده را خارج کنند. اکنون بازار دچار یک عدم تعادل است، یعنی تعداد کامیون‌ها دو برابر نیاز است و عرضه، ۵۰ درصد مازاد بر تقاضا است و از طرفی نرخ حمل توافقی است و شرکت‌ها توافق می‌کنند و رقمی را به راننده می‌دهند و با توجه به افزایش قیمت شدید قطعات یدکی و نیازمندی‌های اساسی اصولاً برای راننده صرف نمی‌کند که بار بزند؛ بنابراین یکی از دلایلی که در چند ماه اخیر شاهد امتناع از کار در بین کامیونداران هستیم همین عدم تعادل بین درآمد و هزینه است.
اصلاح رابطه شرکتهای حمل‌ونقلی و راننده دراین‌بین به‌عنوان بخشی از برنامه اصلاحی سازمان راهداری بود که انجام شد؛ این برنامه در افزایش میل کامیونداران به حمل بار آیا کمک دهنده بود؟
اکنون ۹۰ درصد راننده‌ها خود مالک هستند و زیر بلیت شرکت‌ها کار نمیکنند؛ دراین‌بین سازمان راهداری دو کار تقریباً اشتباه انجام داد اول اینکه در کمیسیون ماده ۱۲ پرونده‌های زیادی را به دلیل تخلف، بررسی و شرکتهای حمل‌ونقلی را تعطیل کرده است که این موضوع باعث جبهه‌گیری شرکت‌ها علیه سازمان راهداری و ادامه‌دار شدن مشکلات رانندگان شده است.
پیش‌ازاین وزیر سابق راه‌وشهرسازی از موفقیت‌آمیز بودن اقدامات مشترک دولت و انجمن‌های صنفی برای رفع مشکلات رانندگان و کامیونداران خبر داده بود و برای رانندگان تسهیلاتی در حوزه‌های بیمه، تأمین قطعات پرمصرف، افزایش کرایه حمل بار، تخصیص سوخت و اصلاح رابطه با شرکتهای حمل‌ونقلی در نظر گرفته شد که حتی در برهه‌ای باعث آرام‌شدن اعتراضات شد.
مشکلات رانندگان کماکان به قوت خود باقی است از طرفی همان ابتدا و در پی مطالبات بیمه‌ای رانندگان عنوان شد که ۹۰۰ هزار راننده به همراه خانواده آنها بیمه تکمیلی می‌شوند. این در حالی است که محل تأمین این هزینه مشخص نیست. ضمن اینکه در بودجه هم رقم آن پیش‌بینی‌نشده است. این فشارها به شرکت‌ها وارد می‌شود که آنها هزینه این بیمه را پرداخت کنند. از طرفی کامیون‌ها زیر بلیت شرکت‌ها کار نمیکنند و در هر استان نهایتاً از یک شرکت بار می‌گیرند بنابراین مبلغی به بارنامه اضافه می‌شود و این موضوع باعث برخورد با شرکت‌ها شده است.
درست بگویم اکنون سازمان متولی با مشکل دوگانه‌ای مواجه است. از طرفی کنترل شرکت‌ها و از طرفی راننده‌ها که هزینه‌های آنها بیش از درآمدشان است. شرکت‌ها هم یک جبهه جدید علیه سازمان گرفته‌اند و معتقدند در فضای پس از اعتراضات کامیونداران به آنها اجحاف شده است. اینها مشکلات نرم‌افزاری است که ابتدا باید در بخش حمل‌ونقل حل شود. موضوع بیمه تکمیلی رانندگان هم حتماً باید حل شود و محل هزینه‌های آن مشخص شود تا قول به رانندگان عملی شود و ایجاد تعادل بین هزینه‌ها و رانندگان داشته باشیم.
رسیدگی به کدام بخش از مطالبات رانندگان در این شرایط اولویت دارد؟
اکنون رانندگان حرفشان حق است و می‌گویند قطعات گران است و لاستیک در بازار نیست؛ این ۶۰ هزار حلقه لاستیکی هم که اعلام و در بازار توزیع شد با توجه به نیاز موجود کافی نیست. اکنون وضعیت تأمین لاستیک کامیونداران در برخی استان‌ها بسیار نامناسب است و من شاهد تردد کامیونی با لاستیک پوسته‌ای بودم. این در حالی است که حجم بار سنگین است و هرلحظه امکان ترکیدن لاستیک کهنه و به خطر افتادن ایمنی راننده کامیون و سایر خودروهای در جاده وجود دارد. اینها عوامل خطرناکی برای ناامنی جاده‌ها است. ما می‌گوییم بزرگ‌ترین مشکل حمل‌ونقل فرسودگی ناوگان نیست بلکه عدم تعادل بین هزینه و درآمد رانندگان است که اتفاقاً ایمنی را به خطر انداخته است. قول‌هایی که بی‌دلیل به راننده داده شده است و عملی نشده است.
وضعیت تصافادت در شرایطی که شما از آن به‌عنوان ترددهای پرخطر کامیون‌ها در جاده‌ها اشاره می‌کنید چگونه خواهد بود؟
در این وضعیت تصادفات رو به افزایش خواهد رفت. اگر به کامیون‌دار فشار بیاوریم که با این وضع به کار ادامه دهند امنیت جاده‌ها به خطر می‌افتد.
بنابراین از نظر شما ایمنی بیش از اینکه به فرسودگی ناوگان مربوط باشد به مدیریت تقاضا و عرضه ارتباط دارد درسته؟
بله. اکنون کامیونهای فرسوده را سال‌هاست که جمع‌آوری نکرده و از چرخه حمل‌ونقل بیرون نکرده‌اند و در این شرایط دو برابر بار موجود متقاضی حمل بار وجود دارد که دلالی را رواج داده است و حالا اگر باری هم‌دست کامیون‌دار برسد متأسفانه نمی‌تواند از پس هزینه‌هایش بربیاید. کامیونهای مازاد در بازار حمل‌ونقل سایه سنگینی انداخته‌اند. در بخش مسافری هم همین است. این ضعفی که اکنون در بخش حمل‌ونقل وجود دارد ناشی از کامیونهای جدیدی است که در سال‌های اخیر وارد چرخه حمل شده است.
نمیشود کامیون جدیدی اضافه کرد مگر اینکه فرسوده‌ها جمع شوند و بین عرضه و بار و بین هزینه و درآمد این دوتا به هم مربوط می‌شود. اکنون مدت‌زمان خواب کامیون در برخی مبادی ورودی به چند روز هم میرسد. کامیون‌دار در مبادی ورودی گاهی باید چند روز معطل بار باشد و معنی این وضعیت این است که بار نیست و باید در نوبت بایستند تا بار پیدا شود؛ یعنی عرضه بیش از تقاضای بار است.
برای افزایش بهره‌وری در بخش حمل‌ونقل و اقتصادی‌شدن این بخش شما چه پیشنهادی دارید؟
مدیریت حمل‌ونقل به معنای واقعی برنامه‌ریزی میخواهد این برنامه‌ریزی هم باید قابل‌اجرا باشد. اکنون متأسفانه سازمان با مسائل روزمره زیادی درگیر است و عدم تعادل در این شرایط سخت است.
سلام عرض ادب واحترام مشکل ما تعدادناوگانی چینی است که بدون برنامه وارد چرخه حمل ونقل شده قطعات ولوازم بی کیفیت بازار وگران،دیگر سبقت گرفتن هزینه ها از درآمد کامیون درحال حاضر می باشد«»
با سلام
جناب غروی مشکلات را بنحو احسن درک وبيان نمودند واین جای بسی خوشحالی دارد چون درک مساله نیمی از حل آن است اما متاسفانه هیچ راه حلی جهت حل مشکلات ارائه ندادند به نظر حقیر همانطور که بسیاری از بزرگان و متفکران دلسوزاین صنف که دستی بر آتش دارندبر این عقیده اند جهت حل ضربتی دو مشکل عمده باید به ترتیب زیر عمل نمود
1- اقتصادی کردن حمل بار با تثبیت کرایه معقول با اجرایی کردن طرح تن کیلومتر
2 نظارت دقیق بر توزیع عادلانه بار ساماندهی اساسی به سیستم نوبت دهی واعلام بار
بقیه مشکلات را میتوان به مرور حل نمود آنچه سبب از پا افتادن صنف حمل نقل شده این دو مشکل اساسی میباشد
با عرض سلام خدمت مخاطبین و دست‌اندرکاران تین نیوز
به درستی به برخی از مشکلات اشاره شد.
اگر به دنبال قدم برداشتن در رفع مشکلات هستیم کمی دقیق تر و با همفکری زیر شاخه های حمل و نقل که همان رانندگان و کامیونداران هستند، تعامل دوطرفه داشته و از نظرات و طرح هایشان استفاده کنند تا قبل از اجرای طرح از شکست های احتمالی جلو گیری شده و با اقتدار قدم رو به جلو برداشته شود، خوب می‌دانیم طرح های بزرگی مانند نوسازی ناوگان در بدو نمودار شدن در سطح جامعه نقص های قابل رویتی داشت که از شکست طرح خبر می‌داد، اما در نظر کارشناسان یک طرح پخته و حساب شده بود... تنها کافی ست در تصمیم گیری ها از کارشناسان تجربی که همان رانندگان و کامیون داران هستند استفاده شود و نظر شان لحاظ گردد تا این همه شکست نخوریم و هزینه های کلان به کشور وارد نکنیم.
سلام ضمن تایید تحلیل فوق لازم میدانم نکته ای به ان اضافه کنم
یکی از دلایل نامتعادل بودن عرضه وتقاضا در حمل بارعدم توزیع ناعادلانه بار مخصوصا در مبادی ورودی بار در کشور ازجمله بنادر وگمرکات میباشد که شرکتهای حمل ونقل بدون رعایت حق نوبت کامیونهای به ظاهرملکی خود را که به صورت سوری تحت پوشش قرار داده بدون نوبت ساپورت میکند وحجم بسیار بالایی از محموله ها را تعداد اندکی از ناوگان با این بهانه حمل میکند که اگر در شرایط عادلانه توزیع شود مدت انتظار کامیون ها برای بارگیری در این مبادی به دو سه روز میرسد .
از زحمات دست اندر کاران نشریه تین نیوز ومدیریت ان تشکر میکنم .
سلام نظریه کارشناسان و دست اندر کاران برای مشکلات صحیح چرا به بررسی و رفع مشکلات برنامه و راهکار نمیدهند چرا تن کیلومتر اجرایی نمیشود چرا با این که هزینهای شرکت های حمل و نقل نسبت به کمسیونهای دریافتی خیلی کمتر هست در صد کمسیونها را کمتر نمیکنند تا دست دلالها واسطها کوتاه شود چرا دولت به جای توزیع لاستیک و قطعات بوسیله انجمن ها و دیگر نهادها گمرکی و هزینهای دیگر را کم کند و بگذارد توزیع لاستیک و قطعات بوسیله بازرگانان و تجار انجام گیرد تا با رقابت سالم بازار به ارامش برسد و خیلی چرا های دیگر که فقط کمی همت و اراده میخواهد تا دست سودجویان د دلال ها کوتاه شود تاحق و حقوق راننده. کامیون دار داده شود