◄ معرفی پنج مسیر جایگزین ترانزیت ایران - اروپا بدون عبور از ترکیه
تین نیوز | مدیرکل دفتر ترانزیت و پایانه های مرزی سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای از چهار مسیر عملیاتی و یک مسیر یپش فرض برای ترانزیت کالا از ایران به اروپا بدون عبور از ترکیه خبر داد.
محمد جواد عطرچیان در گفتگو با خبرنگار تین نیوز با اشاره به اقدامات ترکیه برای ایجاد مسیر ترانزیتی جایگزین ایران اظهار کرد: سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای نیز چهار مسیر عملیاتی و یک مسیر پیش فرض برای ترانزیت کالا از ایران به اروپا بدون عبور از کشور ترکیه مطالعه و بررسی و پایه ریزی کرده است.
وی افزود: چهار مسیر عملیاتی جایگزین خط ترکیه، شامل سه خط زمینی از و یک مسیر دریایی برای ترانزیت کالا به اروپا عبارتند از:
1- آذربایجان- گرجستان- دریای سیاه- بلغارستان
2-ارمنستان- گرجستان- دریای سیاه- رومانی- بلغارستان
3- آذربایجان- روسیه- بلاروس- رومانی
4- بندرعباس- بندر هامبورگ از طریق کشتی و حمل کالا با کانتینر 40 فوت
مدیرکل دفتر ترانزیت و پایانه های مرزی سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای با اشاره به مسیر پنجم بیان کرد: پنجمین مسیر جایگزین برای ترانزیت کالا از ایران به اروپا بدون عبور از ترکیه، خط ایران - عراق - سوریه - بندر الاذقیه در سوریه است اما به دلیل مشکلات داخلی کشورهای عراق و سوریه این مسیر به صورت پیش فرض و غیرعملیاتی در نظر گرفته شده است.
وی با بیان اینکه" راه اندازی خطوط جایگزین مبنی بر حذف عوارض از سوی ایران نیست،" تصریح کرد: از دهم آذر ماه علاوه بر پلمپ باک کامیونهای ترک عوارض عبوری اخذ خواهد شد و این روند تا حذف اخذ عوارض از سوی ترکیه ادامه خواهد داشت.
عطرچیان در ادامه با توجه به قیمت تمام شده کالا از مسیر ترکیه به اروپا و مقایسه آن با خطوط جایگزین خاطرنشان کرد: با احتساب اخذ عوارض از سوی کشور ترکیه، هزینه ترانزیت از خطوط جایگزین با یک اختلاف جزیی، کمی گران تر است.
احسن به مدیر کهنه کار و سنتی ترانزیت. خوب رفتید انشالله جواب بده. بنده مسیرهای جایگزین را قبول دارم ولی هزینه ها خیلی زیاد است. مگر اینکه حمل کالا با ناوگان ایرانی نباشد. یک موضوعی که هیچ از مدیران به آن نمی پردازند و آنهم ناشی از تخصص و جهت فکری مدیران است درگیر شدن در ترتیبات منطقه ای است.
جناب آقاى عطرچیان در کشورهاى توسعه یافته و صنعتى در تجارت یک سنت را هم چانه زنى میکنند(چه برسد به یک دلار) لذا با توجه به اینکه حمل ونقل خودش یک فعالیت تولیدى و صنعتى میباشد و درهزینه سایر تولیدات و قیمت تمام شده نقش به سزایى را بازى میکند خواهشمند هست با توجه به اینکه حضرت عالى نفر اول متولى صنعت ترانزیت کشور هستید این مبلغ اختلاف جزیى بیشتر را جهت بهره بردارى و اطلاع عموم اعلام فرمایید…
خیلی عالی است که اکثر مدیران حمل و نقل یا مهندس عمران هستند و یا رشته های غیر مرتبط. در حالیکه فعالیت های حمل و نقلی یا فعالیت اقتصادی ویا برنامه ای. با این اوصاف و جهت گیریهای سیاسی نمیشود بر بنگاه اقتصادی مدیریت کرد. در آن موقع است که نه تنها یک دلار بلکه میلیونها دلار نیز جایگاهی را در عرصه فعالیت های اقتصادی پیدا نخواهد کرد. مایه تاسف است که برخی مدیران و مسئولین ادارات هیچ اطلاعات علمی ندارند و بر مسند قدرت هستند.
با سلام بی شک تمامی اظهار نظرهای فعالین صنعت حمل و نقل در این خصوص کارشناسی و غیر مغرضانه بوده است. با بازگشت به نوشته های همکاران گرامی می توان به عمق تخصص آنان و کارشناسی بودن نظراتشان پی برد. همکاری از اتاق بازرگانی هنوز فرق گرجستان با کردستان را نمی دانند. ایشان علاقه وافری به پست بازرس بودن انجمن ها و اتاق ها دارد. ایشان کاندیدای بازرس در انتخابات اتاق مشترک ایران و عراق و اتاق ایران و انجمن صنفی کشتیرانی و خدمات وابسته و … هستند رقیب کمتر است می توان بازرس شد. بهتر آن است که اظهار نظر نفرمایند. بزرگوارند از تجربیاتشان در محافل دیگر می توان بهره جست. ریش سفید انجمن صنفی شرکت های حمل و نقل بین المللی اظهار فرمودند. همکاران[…] امضای خرم را پای تفاهم نامه پلمپ وسائط نقلیه طرفین بزرگوار هر آن که به جلسه تشریف می برید حداقل مطالعه ای بفرمایید. نوشته های طرفین را افت داره برای به اصطلاح کارشناسان این کشور جناب آقای سمساریلر از سرمایه های ملی و به ویژه صنعت حمل و نقل کشور هستند. مدیرعامل سابق شرکت ملی نفت کش ایران در یک مصاحبه تلویزیونی نقل می کردند به نقل از مرحوم نوربخش مدیر کل سابق بانک مرکزی. در تمامی دنیا عرف است وقتی مدیرکل یک بانک مرکزی به دیدار مدیرکل بانک مرکزی دیگری می رود. ایشان را جهت رویت سرمایه های ملی و خزانه اندوخته های گرانبها به خزانه جواهرات ملی می برند. در سفری به ژاپن هیات ایرانی در فاصله آنتراکت مذاکرات درخواست بازدید از خزانه جواهرات ژاپن را از میزبان می طلبد. آنان نیز به سان آنچه که در فیلم ها دیدید با تعظیم و احترام مهمانان را به طبقه آخر ساختمان بانک مرکزی ژاپن می برند. هیات ایرانی با تعجب می بینند. عده ای پیر و پاتال با پیژامه در حال مطالعه هستند. راهنما می گوید اینان خزانه های ملی و سرمایه های ملی ژاپن هستند. آنچنان محیطی را برایشان فراهم کردیم که به منزل خویش نیز نمی روند اینان بزرگان بانکداری ژاپن هستند. از تجربیاتشان استفاده می کنیم. در تمامی دنیا تشکلات مردم نهاد عامل رانت هستند بد هم نیست چه می توان کرد وقت می گذارند و … اما انجمن[…] به محل کار شرکتی عده ای از همکاران تبدیل شده است. بسیاری خسته اند با چشمان پف کرده و بی حوصله مقایسه کنید با عملکرد انجمن ما انجمن[…] انجمن صنفی به خانه تکانی کلی و چابک سازی نیاز دارد. به مدیران عالم و با تجربه از تجربیات بزرگواران نیز می توان بهره جست. موضوع رخ داده موضوع ملی است به جای متهم کردن مدیران یار و یاور آنها باشیم راهکار نشان دهیم بعداً چرک ها و آزردگی ها را تسویه می کنیم چشم ها را باید شست جوری دیگر باید نگاه کرد.
جناب آقاى عارف یزدانى همین اعضاى تشکیلات صنفى با راى اکثریت اعضا انتخاب شده اند و بهتر هست به راى آنها احترام بگذارید…در ضمن شما خیلى پشت همین مدیران کهنه فکر ایستاده اید که اعلام نظر میکنند و میگویند(هر چیز) طبق قانون تجارت قابل خرید وفروش هست!!! هرچیز مثلا آب وهوا هم تو این مملکت قابل فروش هست؟؟؟!!!و یا خاک و کوه و… قابل فروش هست؟؟!!!ویا آدمها هم(هرچیز) هستند مثل زمان بره دارى قابل فروش هست؟؟؟!!شما بهتر هست بعد از شستن چشم ها واقع بین وواقع گرا باشید… همین مسولین براى آن بخش نامه اى که تدوین میکنند آنرا اجرا نمیکنند… همین مسولین بخش نامه را صادر و حال و حوصله امضا کردن آنرا ندارند و آنرا در بزرگترین بندر ایران روى تابلو اعلانات نصب میکنند… همین مسولین بعد از روشن شدن دستکارى اتوبوسها و باک اضافى آنها با فرستادن یک پیک موتورى دوباره براى آنها کارت معاینه فنى معتبر صادر کرده وبراى مسافرین ارابه مرگ درست میکنند… همین مسولین به کدام ماده قانون توسعه عمل کرده اند و از مرز بازرگان تا سرخس یک تیرپارک درست کرده اند تا هم راننده ایرانى و هم خارجى شب در آنجا بمانند و از دست سارقان ودزدان در أمان بماند…حیف که این ایرادها وکم کارى این مدیران مجال بازگو کردن در این کامنت را ندارد…در ضمن دوباره یادآور میگردد بهتر هست به راى اعضا صنوف احترام بگذارید
اقای یزدانی مطالب شما برای من روشنگری خوبی داشت که تشکلهای صنفی ما چقدر ضعیف هستند. ولی شما عنایت داشته باشید مشکل خود به خود و در آن لحظه ایجاد نمیشود بلکه عوامل و علت العلل های مسبب ایجاد مشکل میشود. آنچه بر سر حمل و نقل ایران آمده ناشی از عدم تخصص مدیران در مباحثتجارت بین الملل است. تصمیمات احساسی و رستم مابانه بدون پشتوانه علمی و شناختی باعثابروز این مسایل شده است. چطور ما در این شرایط و یا شرایط های دیگر که گاف مدیران حمل و نقلی هر روز بروز می کند آنها را تعریف و حتی آن را پرستش نمایم. نه این معقول نیست. بروز این مشکلات ناشی از فکر مدیرانی هم چون آقای[…] ایشان است
سلام ضمن عرض ارادات به بزرگوارانی که عنایتی به نوشته قبلی راقم داشتند به عرض می رساند. دغدغه راقم بیشتر تفکیک مباحثو مسائل ملی با مباحثو مسائل محلی است. سایت تین نیوز در راستای سیاست کاری خود نظرات مخاطبین را منتشر می کند. عنایت لازم مبذول گردد که بسیاری فقط مطالعه می کنند و نظرات شفاهی خود را مکتوب نمی کنند. در این برهه حساس صنعت حمل و نقل که هر گونه تصمیم و عمل ناصحیحی، زندگی هزاران نفر از هموطنانمان را تحت تاثیر قرار خواهد داد. دور اندیشی و همفکری و اظهار نظرها و ارائه راهکارها شاید گره گشای این موضوع گردند. راقم بر کامل و بی نقص بودن نظرات مدیران کشور ابرام و پافشاری نمی کند.(بی شک متولیان امر مستحضر هستند که در صورت عبور از یکی از راه گذرهای پیشنهادی هزینه دوزبلاغ و مجوز تردد از مسیر جمهوری آذربایجان تا پل قرمز آن طرف گرجستان ۱۱۰۰ دلار آمریکایی برای ناوگان ملی هزینه دارد به علاوه سایر هزینه های دیگر و مسیرهای دیگر نیز معایب و محاسن خود را دارند که در مجالی دیگر بازگو خواهد شد.) نه تنها در ایران بلکه در تمام دنیا بسیاری از مدیران آن گونه که ایده آل همگان باشند نیستند. رئیس جمهوری فرضی با پنچاه درصد آرا برگزیده می شود. به عبارت دیگر پنچاه درصد دیگر از جمله به سبب عدم تخصص ایشان، وی را برنگزیده اند. اما در آتیه ایشان مدیر اجرایی کشور و در یک موضوع ملی همه احاد جامعه پشتیبان ایشان خواهند بود. اما مخالفان وی(آنانیکه به ایشان رای نداده بودند) در سفرهای استانی به پیشواز وی نخواهند رفت. در خصوص موضوع مطروحه فی ما بین ایران و ترکیه آنچه که راقم را می آزرد عدم ارائه راهکار، چاره برون رفت از موضوع توسط فعالان بخش خصوصی بوده و است. زمانه؛ زمانه متهم کردن هم دیگر نیست. اندکی به پیرامون خود بنگریم. حداقل نظر پخته ای را بر زبان رانیم. شهبانوی ارابه ها در سرزمین عجایب در نظر دارند که قیمت حامل های سوخت به قیمت جهانی در بازارهای داخلی عرضه شود. به قیمت فوب خلیج فارس(عرضه بر روی کشتی در خلیج فارس) نظری که حداقل از دولت سازندگی داغ دل اقتصاددان بوده است. مردی در باران آمد. نصف و نیمه اجرا کرد. دیگه آن مرد نیست. هنوز مانده اند، مانده حاصل از افزایش اندک قیمت حامل های انرژی را به بانوان غنی و آقایان پادار به شکل یارانه پرداخت نمایند. یا آنان را از فهرست حذف نموده الباقی در توسعه زیرساخت ها هزینه کنند. دغدغه و آرزوهای خود را در پی نوشت یک اظهار رسمی و فنی به رویت افکار عمومی نرسانیم. متولی امر ترانزیت کشور در خصوص راه گذرهای آلترناتیو اظهار نظری کرده بودند. در این خصوص اگر نظری بیان شود خواه له و خواه علیه آن قابل تقدیر است. مدیرهای فعلی این چنین هستند مدیران قبلی آن چنان. تجارت دنیا چنین است. دردی را دوا نخواهد کرد. حتی به غرور ملی خدشه وارد می کند. و اما در خصوص عملکرد مدیران و بزرگان انجمن صنفی ضمن احترام عمیق به شخصیت و تجربه همکاران فعال در عرصه حمل و نقل جاده ای، انجمن این صنف یکی از ضعیف ترین انجمن های صنفی کشور هستند. و این ناشی از ضعف ساختاری اعضای آن است. دقت فرموده اید هر کسی که توانایی مطلوبی در صنعت حمل و نقل را داشته است بلادرنگ و بعد از سالی به سمت حمل و نقل دریایی متمایل شده است. نظرات و عملکرد انجمن کشتیرانی و خدمات وابسته را با انجمن ضنفی شرکت های حمل و نقل بین المللی مقایسه کنید. به رغم تمامی فشارهای بین المللی ناشی از تحریم ها، مسایل آن صنف کمتر از فعالین حمل و نقل جاده ای است. و این به سبب کاردانی و پشتیبانی اتاق های فکر توانمند بخش خصوصی از حاکمیت است. همکار دیگر در خصوص عدم وجود تیرپارک های بین راهی نقطه ای را بازگو نموده بودند. عدم رونق تیرپارک ها ناشی از عدم تمایل و گرایش بخش خصوصی به این مجموعه هاست.(حتی رانندگان تحت پوشش) در بازرگان دهها تیرپارک از طرف بخش خصوصی راه اندازی شده است. هر کسی از ظن خویش شد یار من کسی به سراغ تیرپارک رسمی نمی رود. حتی پرنده نیز پر نمی زند. کلاغان قیل و قال پرست نیز به سراغش نمی روند. دلایل فنی دیگری دارد.(پیشنهاد می گردد سازمان راهداری و حمل و نقل جاده بی درنگ تیرپارک بازرگان را با هماهنگی سازمان منطقه آزاد ماکو بفروشند.) سرمایه ملی است. و کاربردی ندارد. یکی از علل ضعف حاکم بر صنعت حمل و نقل کشور با بررسی تاریخچه صنعت حمل و نقل در کشور هویدا می شود. از صد سال قبل از دوران ادره کل طرق و شوارع تا به اکنون وزارت متولی امر چندین بار اسم عوض نموده است تعویض ساختار شده است. و اکنون نیز به نام وزارت راه و شهرسازی شهره است. بسیاری از کارمندان دایره های مختلف جابجا شده اند. عدم ثبات مدیریت و تصمیمات یکی از علل لنگ بودن صنعت حمل و نقل کشور است.
حتما منظور آقاى یزدانى این هست که در کشور ژاپن بزرگان را از رده خارج کرده اند و برایشان لباس راحتى وپیژامه و پاتال پوشاندن ولى در ایران هنوز در تن بزرگان کت وشلوار وجود دارد!!!! وحتى بعضى از مدیران با این که بازنشسته شدن هنوز در سمتهاى دولتى مشغول بکار میباشند… جناب آقاى یزدانى یقین دارید که به قول خودتان چشماتون را قشنگ شستید؟؟؟!!!!!
برای دوست دار حرفه حمل و نقل دوست دار حرفه ای حمل و نقل؛ قدما می گفتند سحر خیز باش تا کامروا شوی بزرگی نقل می کرد که سحر خیز های محله ما یا کله پزند یا نانوا. مجید جان، دلبندم؛ روز آدینه ات به خیر، دیر از خواب بلند شدی؟ دست و صورتت را شستی؟ در نوشته مورد اشاره ات نویسنده به فارسی قلم فرسایی نموده اند. العاقل و اشاره منو باش دیشب نخوابیدم یک فیلم آموزشی صد دقیقه ای در مورد کنوانسیون ها و … کلاً در مورد حمل و نقل جاده ای به زبان انگلیسی داشتم. ادیت کردم به شکل سکانس های سه دقیقه ای می خواستم جهت انتشار به سایت تین نیوز بفرستم. دوست داران حرفه ای هنوز با زبان شیرین فارسی مشکل دارند. بی خیال شدم حیف از آن خواب شیرین که از خود دریغ کردم… بخش خصوصی به ویژه در حمل و نقل جاده ای مصائب و مشکلات بسیاری دارند. و عامل بسیاری از این دردها و رنج ها خودمان هستیم(بخش خصوصی را گویم) هستند بزرگانی انگشت شمار که درد و آلام زحمتکشان واقعی این صنعت را چشیده اند و می دانند. از بخش خصوصی نفر اول کمسیون مرتبط اطاق را خیلی دوست دارم. بر من خرده نگیرید که این هم مردسالاری را دوست می دارد. دلی یه نفر ثانی را هم دوست دارم. از جنس خودم است. حتماً لنسر در ید اختیار دارند. دلم می خواست امروز از طهرون بزنیم بیرون دو نفری خودمو و خودش، مجلس زنانه، دور همی، بریم دشت و دمن، کنار رودی، آبی، همین کرج، پس از باران، باران سیل آسا، ماهی می گرفتیم. یاد می گرفتم. بعد آن شب تلخ و بی خوابی برای روز کاری فردا نیرو می گرفتم تجربه کسب می کردم. وضعیت صنعت حمل و نقل کشور آن چنان هم خاکستری نیست. خوشبینی و بدبینی هر دو خوب اند. خوشبین؛ اتومبیل را اختراع می کند. بدبین؛ کیسه هوا را. داشت یادم می رفت. در نوشته های زیرین در مورد تیرپارک نوشته بودند. در بسیاری از کشورها دیدم در مجارستان، بلغارستان و … تیرپارک های مجهز با سرویس بهداشتی های تمیز با امکانات کافی، آدم دلش نمی آید بلند شه. حتماً از بازرگان تا سرخس را به صورت جاده ای طی کرده اید. این همه گاراژ، این همه رستوران به اصطلاح بین راهی با وضع افتضاح. در بسیاری از کشورها تیرپارک های مجهز توسط بخش خصوصی و یا گردایه ای از سرمایه گذاران خصوصی ساخته و مورد بهره برداری قرار می گیرند. در مجارستان و بلغارستان تاسیسات بین راهی توسط کانون اتومبیلرانی و جهانگردی ساخته و مجهز شده اند. یک سازمان مردم نهاد. از جنس بخش خصوصی. در کشور ما کانون مذکور و یا حتی انجمن صنفی می توانستند متولی این امر شوند ولی گویا یا حوصله ندارند و یا دغدغه های دیگری دارند. چند هفته قبل از بازرگان تا تهران را با وسیله شخصی آمدم تا سه راهی خوی ۱۸ تا گاراژ بین راهی شمردم. یا توسط بخش خصوصی ساخته شده بودند یا توسط سازمان های شبه دولتی نظیر شهرداریها با معماری و ساختار نامطلوب، حتی کوچکترین مورد ایمنی را نیز رعایت نکرده بودند. موارد فنی به کنار چشم انداز نامطلوبی را در برابر دیدگان عابرین تداعی می کنند. زیبنده این کشور نیستند. چند سال قبل مسیر بین فرودگاه بین المللی آنکارا تا مرکز شهر، بافت قدیمی داشت. چهره واقعی ترکیه را نشان می داد. با تصویب هیات وزیران، تمامی روستاها و بناهای بین راهی با بودجه دولت تخریب و نوسازی شدند. تا در دیدگان مسافرین وارده، کشوری مترقی بنمایانند. ویوی(چشم انداز) جاده ها و اقامتگاه های بین راهی کشور بسیار نامطلوب هستند. حتماً متولیان رسمی بازنشسته و باز ننشسته مسول اند! عدم انسجام در ساختار بخش خصوصی حمل و نقل زجرآور است. بیست و چند سال قبل مصاحبه ای از آقای سمساریلر در مجله صنعت و حمل خواندم. به شدت بر اتحاد، ادغام و انسجام شرکت های حمل و نقل پافشاری می کردند. از صنعت حمل و نقل ترکیه مثال هایی را ارائه می نمودند. نمی دانم هنوز هم بر تصمیم خود باقی هستند یا نه در ورودی شهر تبریز گاراژ(تیرپارک) نوسازی توسط یکی از شرکت های فعال در مسیر جمهوری آذربایجان و ارمنستان را دیدم. حیف این همه ثروت و سرمایه ملی هر کسی برای خود گارژی فراهم می کند. در این دم دمهای آخر آقای سمساریلر حداقل در این خصوص ورود نمایند با هم اندیشی اعضا، انجمن های فعال، اتاق، سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای و … حتی شورای تامین استان ها و … پیشنهاد دهند که کنسرسیومی از اعضا در صدد راه اندازی تاسیسات بین راهی هستند. و تمامی گاراژهای بین راهی به فروش خواهند رسید و سرمایه آنها به سرمایه گذارانش باز خواهد گشت. و تغییر کاربری خواهند داد. تیرپارک ها مجهز، به روز، چشم نواز خواهند ساخت سود بهره بررداری نیز برای اعضا باقی بقایتان
جناب آقاى یزدانى در یکى از نظرها مدیران ژاپنى را بر رخ مدیران ایرانى کشانده … و در کامنت دیگر نظر دادند مدیران نه تنها در ایران بلکه در سایر کشورها هم ایده آل نیستند!!!!!!!پس آنوقت علت پیشرفت کشور ژاپن مثلا نسبت به افغانستان و یا کشور آلمان نسبت به پاکستان و … چیست؟ درضمن تفکیک مباحثمحلى وملى کارى هست بیهوده،، لذا تفکیک این دو دردى را دوا نمیکند.. حمل ونقل چه در بحثداخلى و بین المللى یک سیستم کلى هست که در صورت لنگ یکى در دیگرى هم اثر خواهد گذاشت براى مثال آیا امکان تردد کامیون با عمر نزدیک به ۴٠ سال مگر میتواند در اروپا تردد نماید؟؟؟ و این در حالى هست کامیونهاى جنگ جهانى حالا هم در این کشور تردد مینمایند.. ووووووووووووووووووووو مجال نیست در کامنت!!!!!
خانم برومند میشه بفرمایید چطور شد شما سحر خیز هستین ما نیستیم؟؟؟ در ضمن ما از تیر پارک همان کنوانسیون تیر صحبت میکنیم که اد کن ببینین در چقدر از نقاط جهان وجود دارد و در ایران وجود ندارد و الا راست میگین همین گاراژها تو دهکده پدر بزرگ من هم بغل خونشون دارند
من یه بار بردم آلمان یر به یر درومد باخرج.........